Co do zasady mechanizm podzielonej płatności dotyczy płatności wynikających z faktur z wykazaną kwotą VAT. Od 1 listopada może być stosowany również do płatności zaliczkowych.

Według przepisów, które obowiązują do końca października br. nie jest możliwe opłacanie w ramach split payment zaliczek nieudokumentowanych fakturami. Sytuacja ta dotyczy płatności zaliczkowych dokonywanych na podstawie otrzymanych:

■ faktur pro forma
■ not księgowych
■ wezwań do zapłaty

Chcesz wiedzieć więcej. Posłuchaj podcastu >>>>>

Obecnie faktura dotycząca płatności zaliczkowej może być wystawiona nawet do 30 dni przed otrzymaniem zaliczki i do 15. dnia miesiąca następnego po jej otrzymaniu.

Sytuacja ta ulegnie zmianie wraz z wprowadzeniem z dniem 1 listopada 2019 r. obligatoryjnego MPP czyli mechanizmu podzielonej płatności oraz grupy nowych regulacji dotyczących split payment.

Z początkiem listopada MPP będzie mógł być również stosowany do płatności zaliczkowych, tj. płatności całości lub części wynagrodzenia otrzymanego przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, które nie są udokumentowane przez sprzedającego fakturami zaliczkowymi.

W praktyce tego typu płatności mogą przybierać postać przedpłaty, zaliczki, zadatku, raty.

Zmiany w VAT od 1 listopada >>>>> Dowiedz się więcej >>>>>

Uwaga! Od 1 listopada 2019 r. split payment (i dobrowolny, i obowiązkowy) będzie mógł być stosowany również do płatności zaliczkowych

W przypadku zastosowania dobrowolnego MPP do płatności zaliczkowej podatnik powinien również, co do zasady, korzystać z ochrony w zakresie odpowiedzialności solidarnej, dodatkowego zobowiązania oraz podwyższonych odsetek od zaległości.

Natomiast w odniesieniu do obligatoryjnego MPP zastosowanego do płatności zaliczkowej nieudokumentowanej fakturą w rozumieniu ustawy o VAT podatnik dokonujący płatności nie powinien podlegać karom i sankcjom za niedopełnienie odpowiednich obowiązków w ramach split payment.

Uwaga! W przypadku zapłaty zaliczki w podzielonej płatności podatnik powinien być w stanie udowodnić, że płacona przez niego zaliczka dotyczy konkretnej faktury, którą otrzyma po zapłacie zaliczki

Zgodnie ze stanowiskiem MF w przypadku zapłaty zaliczki w podzielonej płatności podatnik powinien być w stanie udowodnić, że płacona przez niego zaliczka dotyczy konkretnej faktury, którą otrzyma po zapłacie zaliczki.

Jeżeli podatnik nie będzie w stanie powiązać konkretnej płatności zaliczki z konkretną fakturą dokumentującą tę zaliczkę, powstanie wątpliwość, czy podatnik wywiązał się z obowiązku zapłaty w podzielonej płatności, jeżeli taki obowiązek u niego powstał w związku z tą zaliczką.

Przykład
Podatnik zapłacił, na podstawie faktury pro forma, kwotę 10 000 zł na poczet dostawy elektroniki wskazanej w zamówieniu opiewającym na kwotę brutto 18 000 zł. Podatnik nie otrzyma jednak faktury dokumentującej zaliczkę na kwotę 10 000 zł brutto. Wystawiona zostanie tylko faktura na całą wartość zamówienia, tj. na 18 000 zł. Przyjmując podejście MF, jako że zapłata zaliczki opiewa na wartość poniżej limitu wyznaczającego obligatoryjny MPP, podatnik mógłby (bez ryzyka sankcji) dokonać płatności poza komunikatem przelewu. Niemniej wydaje się, że podejście takie może się wiązać z ryzykiem jego zakwestionowania podczas ewentualnej kontroli.