VAT od raty kapitałowej, nieodliczony od podatku należnego, nie może być w całości kosztem uzyskania przychodów, jeżeli przekroczony zostanie ustawowy pułap 150 tys. zł – potwierdził dyrektor KIS.
Chodzi o obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. ograniczenie w zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów rat od leasingu samochodów osobowych – do kwoty 150 tys. zł. Spółka, która wystąpiła o interpretację, chciała się upewnić, jak rozliczać w takim przypadku nieodliczony VAT. Samochód, który wzięła w leasing (operacyjny), miał być przeznaczony do działalności mieszanej. Z związku z takim sposobem użytkowania auta spółka miała prawo odliczać od VAT należnego tylko 50 proc. podatku naliczonego.
Całkowity koszt samochodu wynosił 152 418,69 zł, w tym 136 698,37 zł stanowiła wartość netto, a 15 720,31 zł – nieodliczony VAT.
Proporcja ustawowego limitu do wartości auta wyniosła 98,41 proc. (150 000/152 418,69).
Spółka spytała, czy nieodliczony VAT podlega limitowaniu według tej samej proporcji, czy przeciwnie – może być on w całości uznany za koszt uzyskania przychodów, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o CIT. Tę drugą koncepcję przedstawiał w trakcie konsultacji nad zmianami w prawie Związek Dealerów Samochodów (pisaliśmy o tym w artykule „Leasing auta osobowego wciąż bardziej opłacalny niż zakup”, DGP nr 72/2019).
Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej odpowiedział, że nieodliczony VAT podlega limitowaniu. Wskazał, że wartość samochodu, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy o CIT, należy określić, mając na względzie art. 16 ust. 5a ust o CIT. Z przepisu tego wynika, że kwota 150 tys. zł obejmuje również VAT w części, w której nie podlega on odliczeniu.

OPINIA

Można odliczyć więcej niż 150 tys. zł

Bartosz Mazur doradca podatkowy z Gekko Taxens
Wykładnia dyrektora KIS jest moim zdaniem konsekwencją błędu wprzepisach. Zart. 16 ust. 5a ustawy oCIT (i odpowiednio art. 23 ust. 5a ustawy oPIT) wynika, że kwota wskazana wart. 16 ust. 1 pkt 49a ustawy oCIT (oraz art. 23 ust. 1 pkt 47a ustawy oPIT) obejmuje niepodlegający odliczeniu VAT. Biorąc pod uwagę, że jedyną kwotą, októrej jest mowa wtych przepisach, jest 150 tys. zł, należy uznać, że to ona obejmuje VAT, który nie podlega odliczeniu po stronie podatnika. Ustawowy limit brutto 150 tys. zł pomniejszany jest zatem opołowę nieodliczonego VAT iwynosi zwykle 134 529 zł. Jeśli tak, to proporcja 134 529 zł do wartości samochodu powinna mieć zastosowanie wyłącznie do kwoty netto raty leasingowej/czynszu. Jedynym przepisem, który odnosi się do nieodliczonego VAT zraty/czynszu, jest art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. austawy oCIT (i odpowiednio art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. austawy oPIT), zgodnie z którym do kosztów podatkowych zasadniczo nie zalicza się VAT, oprócz tej części, wktórej podatnikowi nie przysługuje prawo do jego odliczenia.
W związku ztym na gruncie stanu faktycznego zinterpretacji wsumie do kosztów podatnik mógłby –w moim przekonaniu – zaliczyć maksymalnie 150 249 zł (134 529 zł rat leasingowych netto i15 720 zł nieodliczonego VAT), anie 150 tys. zł. Wtym wypadku różnica jest nieistotna, ale przy autach owiększej wartości będzie rosnąć.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 4 października 2019 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.339.2019.2.AT