Subskrybuj nas na Youtube
Firma Kowax Sp. z o.o. zatrudnia kilkudziesięciu pracowników oraz kilkanaście osób współpracujących. Z okazji zbliżającej się Wielkanocy zarząd spółki postanowił zorganizować spotkanie świąteczne dla pracowników i współpracowników.
Jeżeli chodzi o współpracowników, są to osoby, które wykonują działalność gospodarczą, a jednocześnie mają ze spółką podpisane umowy o stałej współpracy. Część z nich pracuje wyłącznie dla spółki, ale niektórzy mają również innych klientów. Generalnie są to jednak przedsiębiorcy wykonujący świadczenia dla spółki, a nie jej klienci.
Początkowo rozważano sfinansowanie spotkania świątecznego ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, jednak zarząd dał się przekonać, że skoro w takiej imprezie mają brać udział nie tylko pracownicy, lecz także osoby współpracujące, to rozwiązanie takie nie jest prawidłowe. W końcu stanęło na tym, że impreza będzie zorganizowana przez dział HR spółki i zostanie sfinansowana ze środków obrotowych.
Zgodnie z planem impreza ma się odbyć w siedzibie firmy, na ten cel mają zostać zakupione usługi cateringowe, a także elementy dekoracyjne do stworzenia świątecznego wystroju sali konferencyjnej. Spotkanie świąteczne ma się rozpocząć przed 16.00 (większość pracowników pracuje do tej godziny) i potrwać około trzech godzin. Prezes zarządu, który jest miłośnikiem jazzu, zażyczył sobie również, aby oprawą spotkania była muzyka na żywo. Zgodnie z programem spotkania impreza nie ograniczy się do przemówień, podsumowań, życzeń i konsumpcji i nie zakończy się na sali konferencyjnej, bo pracownicy firmy razem udadzą się na przedstawienie do teatru. Na potrzeby tej imprezy zostały zakupione bilety na wybraną sztukę (tj. nie zostało zorganizowane odrębne przedstawienie, lecz pracownicy i współpracownicy wezmą udział w zwykłym spektaklu biletowanym).
Osoba organizująca spotkanie świąteczne, zgodnie z zaleceniami prezesa, przyjęła założenie, że w spotkaniu wezmą udział wszyscy pracownicy i stali współpracownicy spółki. Również kupując bilety do teatru, osoba ta nabyła je dla niemal wszystkich pracowników i współpracowników. Tylko dwie osoby, które od razu uprzedziły, że z przyczyn rodzinnych nie będą mogły brać udziału w spotkaniu świątecznym, nie zostały uwzględnione przy organizacji spotkania, w szczególności nie kupiono dla nich biletów do teatru.
Dopiero gdy plany świątecznego spotkania zostały przygotowane, wraz z pierwszą fakturą zaliczkową informacja o przygotowywanej imprezie dotarła do głównej księgowej spółki. Dowiedziawszy się o tym, zaczęła się zastanawiać, czy takie wydatki mogą być zaliczone przez spółkę do kosztów uzyskania, czy możliwe będzie dokonanie odliczenia VAT, a także czy nie powstanie obowiązek opodatkowania tych świadczeń VAT. Duży niepokój wzbudziło to, że w spotkaniu świątecznym wezmą udział również współpracownicy spółki, a nie wyłącznie osoby zatrudnione na podstawie umowy o pracę. Jednak tym, co najbardziej zaniepokoiło księgową, była kwestia przychodu pracowników i współpracowników. Znając prezesa, główna księgowa zdawała sobie sprawę, że z pewnością chciałby, aby wydatki były kosztem spółki i nie skutkowały powstaniem przychodu po stronie pracowników (zwłaszcza że wiązałoby się to z kolejnymi wydatkami dla spółki w postaci składek ZUS).
Ze względu na takie obawy główna księgowa niezwłocznie skontaktowała się z szefową HR. Ta ostatnia potwierdziła, że spotkanie przygotowywane jest przez jej pracownice, które nie korzystają z usług żadnej zewnętrznej firmy, która zorganizowałaby całość, a na razie został zamówiony catering na spotkanie. Panie postanowiły, że wspólnie spotkają się z doradcą podatkowym obsługującym firmę, by ten wypowiedział się w sprawie spotkania, jego konsekwencji podatkowych, a przede wszystkim, by wskazał, na co należy zwrócić uwagę, aby było ono jak najbardziej racjonalne podatkowo dla spółki i dla osób w nim uczestniczących.
• ETAP I Zidentyfikowanie celu spotkania
– Panie mecenasie, organizujemy imprezę świąteczną, na co powinniśmy zwrócić uwagę – zaczęła księgowa.
– I najlepiej, by nie było niekorzystnych skutków podatkowych – wtrąciła szefowa HR.
– Tak, domyślam się – westchnął doradca podatkowy. – Bez przychodu uczestników, ale za to z kosztami podatkowymi i z odliczeniem VAT.
– O, właśnie o to chodzi – zgodnie potwierdziły kobiety.
– W zasadzie… – zastanowił się doradca. – Ale wszystko po kolei. Przede wszystkim należy dobrze zorganizować całą imprezę. Dobrze – zaznaczył doradca – to tak, aby nie było wątpliwości, że ma ona na celu integrację pracowników i współpracowników. No i oczywiście koniecznie to wszystko musi być opisane w agendach i innych dokumentach. Bo rozumiem, że święta to swego rodzaju pretekst, ale celem jest integracja.
co na to prawo? rada 1
– Oczywiście, celem imprezy jest integracja – potwierdziła szefowa HR.
• ETAP II Zbadanie, jakich rozliczeń ma dokonać pracodawca
– Martwi mnie ten przychód pracowników, trochę czytałam na ten temat… – główna księgowa wyglądała na faktycznie zmartwioną.
– Absolutnie nie może być mowy o doliczaniu czegokolwiek do przychodów pracowników – w głosie szefowej HR nie było buty czy pewności, a raczej strach. – Prezes, by mnie z pracy wywalił, jakbym zaczęła doliczać pracownikom to do PIT-ów…
– …zwłaszcza, że to by się wiązało z dodatkowymi kosztami, jak np. ZUS – nie oszczędzała koleżanki księgowa.
– Drogie panie, obawiam się, że akurat oczekiwania prezesa co do nieistnienia przychodu nie mają charakteru decydującego. Ważne są przepisy.
– Pan chce mnie dobić? – jęknęła szefowa HR.
– Ewa, ja zawsze mówię, że zanim coś zaczniecie robić, to przyjdź, zapytaj o skutki w podatkach – wytknęła księgowa.
– Mówisz, mówisz…
– Spokojnie, z tego, co panie mówią, wynika, że tym razem, na szczęście, mleko się jeszcze nie wylało.
– Myśli pan, że jest szansa? – z nadzieją w głosie zapytała szefowa HR.
– Pani Ewo, w pełni popierając to, co powiedziała pani Iwona o działaniach przed, a nie po, muszę stwierdzić, że tutaj mamy sytuację do uratowania. Jeżeli, o czym wspomniałem już wcześniej, wykażemy integracyjny charakter spotkania, opiszemy sobie harmonogram, założenia imprezy itp., to prawdopodobnie znajdziemy argumenty, by, jeżeli nie wyeliminować, to znacznie ograniczyć ryzyko, że urząd skarbowy uzna, iż uczestnicy uzyskali wraz z udziałem przychód podatkowy.
co na to prawo? rada 2
• ETAP III Ocena, czy wydatki mogą być zaliczone do kosztów
– No dobrze, a co z kosztami? – zainteresowała się główna księgowa.
– Tak naprawdę, to mamy wspólną argumentację.
– To znaczy?
– Jeżeli wykażemy, że spotkanie ma w całości wyłącznie integracyjny charakter oraz służy interesom pracodawcy, to znajdziemy argumenty do obrony kosztów podatkowych.
co na to prawo? rada 3
– Czyli jednak wszystko w moich rękach – szefowa HR wyraźnie się odprężyła, gdy usłyszała, że można uniknąć przychodu pracowników i zdobyła się na lekką złośliwość wobec księgowej.
– Moja droga, faktycznie to twoje obowiązki. Tym ważniejsze więc, byś mnie na czas informowała, bo nie zawsze będę w stanie naprawić to, co ty zepsujesz – księgowa nie pozostała dłużna i atmosfera zdawała się robić coraz bardziej napięta, chociaż z nieco innego powodu niż na początku spotkania.
– Pax, pax, drogie panie! Przecież wszystkim nam chodzi to, by było dobrze i bez przepłacania podatków.
– A co ze współpracownikami?
– Niestety, tutaj jest nieco większe ryzyko kosztowe. Tym bardziej musimy wskazać na to, że pracując wspólnie, musimy się integrować. Tylko ostrożnie, by panie nie zrobiły z tych współpracowników pracowników.
– To fakt – zgodnie potwierdziły obie uczestniczki spotkania.
• ETAP IV Wyznaczenie skutków w VAT
– No dobrze, a co z VAT – upomniała się główna księgowa.
– No tak, jeszcze ten wasz VAT – westchnęła szefowa HR.
– Nie nasz, tylko firmowy – poprawiła ją księgowa. – Jak nie będziemy mogli odliczyć VAT naliczonego, to tobie nie zepnie się budżet imprezy. – Panie znów zaczęły wkraczać na kurs kolizyjny.
– Dobrze, dobrze – uspokoił je doradca podatkowy. – Wszyscy jesteśmy zainteresowani, aby VAT był do odliczenia, a jednocześnie, by nie powstał obowiązek opodatkowania nieodpłatnych usług.
– A no właśnie, jeszcze ten należny – westchnęła księgowa.
– Tak, zarówno dla potrzeb odliczenia VAT naliczonego, jak i dla uniknięcia opodatkowania usług nieodpłatnych musimy wykazać, że świadczenia służą działalności gospodarczej, a integracja załogi i współpracowników jest dla dobra spółki.
co na to prawo? rada 4
– Czyli znów wszystko na mojej głowie – tym razem zażartowała szefowa HR.
– To całe szczęście, że ci ją z panem mecenasem uratowaliśmy – odpowiedziała żartem księgowa. Atmosfera wyraźnie się poprawiła.©℗
RADA 1 Przygotowanie rzetelnej dokumentacji spotkania firmowego
To, jaki jest cel imprezy, kto ma w niej uczestniczyć, może mieć kluczowe znaczenie przy identyfikacji jej skutków podatkowych. Należy pamiętać o tym, że dowodzenie, czemu służyła impreza, jakie było jej przeznaczenie i spodziewane efekty, może być konieczne nawet kilka lat później. Z tego powodu, uwzględniając, że pamięć ludzka jest ulotna, jak również to, że pracownicy zmieniają niekiedy miejsce zatrudnienia i w momencie gdy będzie konieczne wykazanie, jaki był charakter spotkania, osoba zajmująca się jego organizacją może już nie pracować w firmie, konieczne jest sporządzenie dokumentacji wewnętrznej i zgromadzenie zewnętrznej, która potwierdzałaby nie tylko fakt poniesienia kosztów, lecz także charakter spotkania, jego założenia, cel itp.
Na takie potrzeby niemal konieczne jest sporządzenie agendy, w której zostaną zaprezentowane założenia przedsięwzięcia, ze szczególnym wskazaniem na integracyjny charakter, oczekiwania organizatora wobec pracowników, zwłaszcza takie, iż będą oni wszyscy uczestniczyli w spotkaniu. Organizator powinien opisać znaczenie poszczególnych etapów spotkania dla całego i podstawowego celu imprezy, jakim jest wewnętrzna integracja pracowników, a także w relacji pracownik–pracodawca. W przypadku spotkań, których elementem jest przekazanie świadczeń mogących być zindywidualizowanymi, przyporządkowanymi do konkretnych uczestników, w szczególny sposób zyskuje na znaczeniu to, że stanowią one integralną część całej imprezy, która przede wszystkim służy pracodawcy jako narzędzie do integracji pracowniczej, która ma skutkować poprawą relacji wewnątrz firmy, a w konsekwencji powodować wzrost efektywności pracy. Z tego powodu wszelkie informacje o założeniach powinny znaleźć się w agendzie i innej dokumentacji związanej z przygotowaniem spotkania. Po samym spotkaniu osoba organizująca je powinna przygotować raport dla przełożonego lub zarządu, w którym zaprezentuje przebieg spotkania, dokona oceny atmosfery i przedstawi spodziewane efekty dla pracodawcy.
RADA 2 Udowodnienie, że spotkanie nie jest organizowane dla zaspokajania potrzeb osobistych pracowników
Przychód podatkowy osoby fizycznej może powstać wraz z otrzymaniem świadczenia w naturze oraz innych nieodpłatnych świadczeń. Od lat prowadzone są spory, które świadczenia niepieniężne przekazywane osobom fizycznym powodują powstanie po ich stronie przychodu podatkowego. Dla istnienia (powstania) przychodu z nieodpłatnego świadczenia niezbędne jest wystąpienie darmowego charakteru czynności, beneficjentem której jest osoba mająca uzyskać przychód podatkowy.
Istotą przychodu z nieodpłatnych świadczeń jest to, że otrzymujący osiąga rzeczywistą, a nie tylko potencjalną czy spodziewaną, korzyść ekonomiczną, autentyczne wzbogacenie czy zaoszczędzenie własnego majątku. Co ważne, należy wskazać na konkretne i wymierne finansowo przysporzenie lub obiektywne zaoszczędzenie, ochronę przed wydatkami, które osoba taka musiałaby ponieść, lub stratami, jakie by u niej wystąpiły, gdyby nie otrzymała takiego darmowego świadczenia.
Po kluczowym dla dyskusji na temat przychodu wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, sądy potwierdzają, że przychód z nieodpłatnego świadczenia występuje tylko wtedy, gdy jest konkretna korzyść ekonomiczna. Dla powstania przychodu niezbędne jest, aby osoba fizyczna uzyskała takie przysporzenie dla siebie oraz by było to efektem jej dobrowolnego działania, było przez nią zaakceptowane (oczywiście należy brać pod uwagę przesłanki obiektywne). Jak zostało wprost wskazane w wyroku TK odnośnie do imprez integracyjnych: „Obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest natomiast spełnione, gdy pracodawca proponuje pracownikom udział w spotkaniach integracyjnych czy szkoleniowych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu (konferencji, szkoleniu) dobrowolnie, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie «kursokonferencja» organizowana przez pracodawcę, pracownik wydałby pieniądze na uczestnictwo w takim przedsięwzięciu”.
Według dominującej w orzecznictwie wykładni udział pracownika w imprezie świąteczno-integracyjnej nie skutkuje uzyskaniem przez niego przychodu podatkowego. Kluczowe znaczenie ma jednak to, aby wykazać, że faktycznie jest to impreza integracyjna, tj. służąca pracodawcy, a udział pracownika jest dalece pożądany (co prawda, w wyroku TK jest mowa o tym, że dobrowolny udział nie oznacza przychodu, ale lepiej się zabezpieczyć). Szczególne znaczenie może w praktyce mieć więc to, że organizator oczekuje – nawet jeżeli nie może narzucić w sposób bezwzględny – iż uczestnicy wezmą udział w całości spotkania integracyjnego, we wszystkich jego elementach.
Nie może tutaj jednak być mowy o luźnym stwierdzeniu, że impreza jest integracyjna, i całkowitym pominięciu kwestii przychodu. Bardzo ważne jest wykazanie, udokumentowanie, potwierdzenie integracyjnego charakteru spotkania. Na szczególną uwagę zasługują świadczenia, które samodzielnie mogą stanowić korzyść i atrakcję dla uczestnika, jak np. bilet do teatru. Ważne jest, aby w takiej sytuacji ze zgromadzonej dokumentacji jednoznacznie wynikało, że jest to wspólne wyjście do teatru, a jednocześnie jest to integralny element całego spotkania świąteczno-integracyjnego służący, łącznie z pozostałymi, pracodawcy, a nie potrzebom osobistym uczestników.
Takie same kryteria należy stosować także w odniesieniu do ewentualnych przychodów czy braku przychodów u uczestniczących w spotkaniu współpracowników, również będących przedsiębiorcami, którzy jednak na tyle blisko współpracują z organizatorem, aby relacje pomiędzy nim a pracownikami miały kluczowe znaczenie dla efektywności. Pogląd taki można odnaleźć również np. w interpretacji dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 29 sierpnia 2018 r., nr 0115-KDIT2-2.4011.283.2018.1.BK: „W tym miejscu należy zauważyć, że ww. wyrok Trybunału Konstytucyjnego odnosi się do pracowników. Jednakże zawarte w nim wskazania – odnoszące się do pracowników – mogą stanowić wskazówkę przy ustalaniu ewentualnego przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń dla osób niebędących pracownikami. Odnosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, stwierdzić należy, iż udział pracowników i współpracowników w organizowanych przez Spółkę spotkaniach integracyjnych, mających na celu wzmocnienie pozytywnych relacji w zespole, zwiększenie identyfikacji zespołu ze Spółką, motywację zespołu do wydajnej pracy i wzmocnienie lojalności zespołu wobec Spółki, a tym samym podniesienie efektywności pracy i lepszą skuteczność w świadczeniu pracy, a w konsekwencji polepszenie wyników finansowych Spółki, nie będzie generować po ich stronie przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.
RADA 3 Uzasadnienie celowości ponoszonych wydatków
Prawodawca nie wprowadził żadnych szczególnych ograniczeń kosztowych w zakresie uwzględniania w rachunku podatkowym wydatków ponoszonych w związku z organizacją przez firmę imprez integracyjnych dla swoich pracowników i współpracowników. W szczególności w tym przypadku nie może być mowy o reprezentacji i przypisanym do niej wyłączeniu kosztowym. To jednak oznacza, że chcąc uwzględnić w kosztach podatkowych wydatki związane z organizacją takiej imprezy, pracodawca musi wykazać ich celowość fiskalną.
Do podatkowych kosztów uzyskania przychodu mogą być zaliczone tylko te wydatki, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu albo w celu zabezpieczenia lub zachowania źródła przychodu, a które nie zostały wyłączone z puli kosztów przez ustawodawcę. W ramach wykładni definicji kosztów uzyskania przychodów zwykło się przyjmować, że koszt może być uznany za celowy (i jako taki za koszt uzyskania przychodu), gdy jest chociażby w sposób pośredni powiązany z przychodem, który niekoniecznie został uzyskany, ale hipotetycznie jest możliwy do osiągnięcia. Dodatkowo ważne jest też, by wydatki były ekonomicznie uzasadnione. Jeżeli zatem przyjmiemy, że integracja pomiędzy pracownikami, ale również w relacji pracownik–pracodawca, pozytywnie wpływa na efekty pracy, a przez to na funkcjonowanie podatnika, którym jest pracodawca, to mamy uzasadnienie dla celowości fiskalnej.
Niestety organy podatkowe co do zasady stoją na stanowisku, że podatnik, który ponosi koszty organizacji imprez integracyjnych, nie zaliczy do kosztów wydatków związanych z udziałem w takich imprezach osób współpracujących niebędących pracownikami (tak. np. w interpretacji indywidualnej dyrektora KIS z 15 października 2018 r., nr 0115-KDIT3.4011.370.2018.1.DR). Inaczej uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie, który w wyroku z 23 października 2018 r., sygn. akt I SA/Rz 741/18, stwierdził, że organ bezpodstawnie sklasyfikował wydatki na udział w imprezie integracyjnej dla pracowników i współpracowników jako wydatek niestanowiący kosztu uzyskania. Trzeba jednak pamiętać o tym, że w wyroku sąd wskazał na konieczność szczegółowej analizy, a jednocześnie uwzględnić to, iż w polskim systemie prawa wyroki nie stanowią źródła prawa i z pewnością nieraz jeszcze podatnicy będą musieli walczyć o takie koszty.
Organy podatkowe cały czas podejrzliwie patrzą na wydatki związane z nabyciem alkoholu na imprezy integracyjne. Co prawda w przeszłości zdarzały się wykładnie pozwalające na rozliczenie w kosztach wydatków na symboliczny poczęstunek alkoholem, jednak zdaje się dominować pogląd, że takie wydatki nie mogą być uwzględniane w rachunku podatkowym po stronie kosztów. Tak np. uznał dyrektor KIS w interpretacji z 1 września 2017 r., nr 0114-KDIP2-1.4010.127.2017.1.
RADA 4 Wykazanie związku pomiędzy zakupami a czynnościami z prawem do odliczenia VAT
Podstawowym uprawnieniem czynnego podatnika VAT jest prawo do rozliczania VAT naliczonego zawartego w cenie nabywanych towarów i usług. Oczywiście dla realizacji takiego prawa podatnik musi wykazać m.in., że zakupione świadczenia wykorzystywane są na potrzeby czynności opodatkowanych, a nie zwolnionych od VAT. Uprawnienie zostało zapisane w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Zatem, aby podatnik mógł odliczyć podatek naliczony, konieczne jest wykazanie celowości fiskalnej wydatku. U podatnika wykonującego wyłącznie czynności opodatkowane i niezwolnione od VAT zasadne jest wykorzystanie argumentów kosztowych. To, że spotkanie miało charakter integracyjny, służyło pracodawcy, a nie pracownikom i ich potrzebom osobistym, ma niezwykle istotne znaczenie przy ocenie i wyznaczaniu skutków w VAT. Warto przy tym zaznaczyć, że wszelkie wyłączenia i odstępstwa od prawa odliczenia VAT naliczonego, powiązanego również pośrednio ze sprzedażą opodatkowaną i niezwolnioną, muszą wynikać z regulacji ustawy o VAT. W polskiej ustawie wyłączenia prawa do rozliczania VAT zamieszczone zostały w art. 88. Ze względu na specyfikę zakupów związanych z wyżywieniem należy wskazać, że ani w tym artykule, ani w żadnym innym przepisie nie odnajdujemy zakazu odliczania VAT przy nabyciu usług cateringowych. Podobnie jeżeli chodzi o oprawę muzyczną, wystrój sali, a nawet wyjście do teatru.
Innymi słowy, ponownie kluczowe znaczenie ma to, czy spotkanie ma charakter integracyjny, czy wszystkie zakupy i dla wszystkich uczestników temu właśnie służą. Jeżeli tak, to podatnik może dokonać odliczenia VAT naliczonego na zasadzie ogólnej. Tak uznał również dyrektor KIS w interpretacji z 23 stycznia 2018 r., nr 0111-KDIB3-1.4012.778.2017.1.ICz, odnosząc się w niej do prawa odliczenia VAT przy zakupie na potrzeby integracji kompleksowych usług zawierających w sobie również nocleg: „Uwzględniając przedstawione powyżej okoliczności sprawy w kontekście powołanych przepisów ustawy dotyczących odliczenia podatku od towarów i usług stwierdzić należy, że wydatki związane z organizacją imprez integracyjnych mają/będą miały pośredni związek z wykonywaną działalnością gospodarczą. Nabywane przez Spółkę towary i usługi nie służą/nie będą służyły dalszej odsprzedaży, ani nie będą wykorzystywane do wytworzenia wyrobów będących przedmiotem obrotu (co świadczyłoby o bezpośrednim związku z prowadzoną działalnością), ale pośrednio przez wpływ na ogólne funkcjonowanie przedsiębiorstwa jako całości – budowanie pozytywnego wizerunku oraz renomy, poprawę relacji z kontrahentami, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji do wykonywania obowiązków pracowniczych co w konsekwencji jest/będzie miało wpływ na zwiększenie sprzedaży opodatkowanej. (…) Podkreślenia wymaga fakt, że w świetle powołanego art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy, podatek naliczony z tytułu nabycia usług noclegowych i gastronomicznych – co do zasady – nie podlega odliczeniu. Powyższe ograniczenie nie ma jednak zastosowania w sytuacji, gdy przedmiotem zakupu jest kompleksowa usługa organizacji Imprez integracyjnych, czyli co do istoty jedna usługa, na którą składają się poszczególne elementy, w tym usługi gastronomiczne.
Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie kompleksowej usługi organizacji Imprezy integracyjnej dla pracowników i podwykonawców, w takim zakresie, w jakim dotyczy ona opodatkowanej działalności Wnioskodawcy”.
Należy również zwrócić uwagę, że co jakiś czas powraca dyskusja nie tylko na temat prawa do odliczenia VAT od zakupów służących integracji, lecz także obowiązku opodatkowania świadczenia w trybie art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT (tj. jako nieodpłatne świadczenie na potrzeby osobiste pracowników).
Uważam, że jeżeli podatnik wykaże, że całość przedsięwzięcia służy wyłącznie integracji (patrz rada nr 1), to właśnie taki argument przemawia za brakiem podstaw do zastosowania art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT i opodatkowania świadczenia jako niezwiązanego z działalnością pracodawcy, a służącego potrzebom osobistym pracowników i współpracowników. Jednak i w tym obszarze zdarzają się dyskusje, gdyż można spotkać zwolenników tezy, że jest to świadczenia na potrzeby osobiste pracowników i z tego powodu należy je opodatkować VAT. Uważam jednak, że teza taka nie zasługuje na aprobatę, a argumentacja przeciwko niej została zaprezentowana w każdej z rad.
!PODSUMOWANIE
Zbliżająca się Wielkanoc bez wątpienia jest dobrą okazją, by podjąć działania służące integracji pracowników, a czasami również współpracowników. Ponad wszelką wątpliwość działania takie należy odróżnić od tych, które służą reprezentacji. Przedsiębiorca, który zdecyduje się na organizację takiego spotkania, musi mieć świadomość, że wymusi to zmierzenie się z licznymi dylematami podatkowymi. Przy okazji organizacji takiego spotkania należy podjąć decyzje w obszarze zarówno kosztów, jak i VAT (naliczonego i należnego). Co więcej, pracodawca-organizator musi rozstrzygnąć, czy przypadkiem nie powinien wypełnić pewnych obowiązków jako płatnik PIT (a przy okazji i ZUS).
W istocie, aby poradzić sobie z takimi problemami, by wyjść obronną ręką, najważniejsze jest prawidłowe, rzetelne przygotowanie samej imprezy, zadbanie o to, aby jej integracyjny charakter wynikał z dokumentów.
Podstawa prawna
Art. 15 ust. 1, art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1036 ze zm.).
Art. 11 i 12 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.).
Art. 8 ust. 2 pkt 2, art. 86 ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 2174 ze zm.).
