Firma produkcyjna, która organizuje piknik promujący zdrowy tryb życia, świadczy usługę podlegającą opodatkowaniu, ale bez możliwości odjęcia VAT zawartego w cenie kupowanych towarów i usług – orzekł NSA.
Chodziło o spółkę produkującą części samochodowe. Zamierzała ona organizować pikniki propagujące zdrowy styl życia. Mieli w nich uczestniczyć pracownicy, ich rodziny oraz inne osoby. W trakcie pikniku mieli korzystać z napojów i posiłków oraz uczestniczyć w grach i zabawach.
Za organizację pikników miała odpowiadać firma zewnętrzna, która wystawiałaby fakturę, w tym również za catering i atrakcje.
Spółka uważała, że pikniki nie będą skutkować odpłatnym ani nieodpłatnym świadczeniem usług. W konsekwencji nie będą podlegać VAT. Tłumaczyła, że będą one pośrednio związane z jej działalnością gospodarczą, będą miały charakter promocyjny i reklamowy, wpłyną także pozytywnie na jej wizerunek jako pracodawcy.
Spółka uważała zarazem, że będzie mogła odliczyć VAT naliczony w cenie towarów i usług wykorzystywanych w czasie pikników.
Innego zdania był dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach. Stwierdził, że organizacja pikniku na rzecz pracowników, ich rodzin i innych gości jest nieodpłatnym świadczeniem usług i podlega VAT. Odmówił zarazem spółce prawa do odliczenia VAT, bo uznał, że między podatkiem naliczonym a czynnościami opodatkowanymi spółki nie ma bezpośredniego ani pośredniego związku.
Spółka przegrała w sądach obu instancji. WSA w Warszawie przywołał dwa wyroki Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczące nieodpłatnych świadczeń. Z pierwszego (sygn. C-258/95) wynikało, że świadczenie jest nieodpłatne i nie podlega opodatkowaniu, jeżeli korzyść podatnika przeważa nad korzyścią pracownika. W drugim (sygn. C-371/07) TSUE podkreślił, że dla oceny, czy mamy do czynienia z nieodpłatnym świadczeniem, istotny jest ścisły związek pomiędzy działalnością gospodarczą podatnika a świadczoną nieodpłatnie usługą. Powinna ona służyć przede wszystkim interesom podatnika, a korzyść pracownika powinna mieć charakter uboczny – stwierdził TSUE.
WSA uznał więc, że w tym wypadku korzyści z uczestnictwa w piknikach będą przeważały nad korzyściami spółki. Organizacja tych imprez będzie zatem opodatkowana, zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o VAT.
Sąd uznał zarazem, że spółce nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wyjaśnił, że musiałby istnieć bezpośredni i ścisły związek pomiędzy transakcją powodującą naliczenie podatku a czynnościami opodatkowanymi. Ponadto – dodał – prawo do odliczenia VAT przysługuje w związku z kosztami ogólnymi, które stanowią elementy cenotwórcze dostarczanych towarów lub świadczonych usług. W tym wypadku żaden z tych warunków nie jest spełniony – uznał WSA.
Podobnie orzekł Naczelny Sąd Administracyjny. Sędzia Roman Wiatrowski zwrócił uwagę na to, że spółka produkuje części samochodowe, a pikniki miały dotyczyć szerszego kręgu osób niż pracownicy i nie da się rozdzielić, w jakim zakresie będą organizowane dla pracowników, a w jakim dla innych osób. Przypomniał, że zgodnie z art. 8 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT nieodpłatne świadczenie usług jest uznawane za odpłatne, gdy dotyczy świadczenia usług dla celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.
NSA potwierdził również, że spółka nie ma prawa odliczać VAT zawartego w cenie towarów i usług kupowanych w związku z piknikami.
Wyrok NSA z 15 listopada 2018 r., sygn. akt I FSK 2002/16.
