Gdy państwo członkowskie zdecydowało się na nieopodatkowywanie spółek otrzymujących dywidendy z siedzibą na jego terytorium w zakresie tego typu dochodów, to nie może opodatkowywać spółek otrzymujących dywidendy z siedzibą w innym państwie UE.
ORZECZENIE
Europejski Trybunał Sprawiedliwości wydał wyrok w sprawie Amurta SGPS przeciwko Inspecteur van de Belastingdienst/Amsterdam. Według ETS art. 56 i 58 Traktatu wspólnotowego (TWE) stoją na przeszkodzie stosowania przepisów państwa członkowskiego, które w przypadku, gdy nie został osiągnięty minimalny próg udziału spółki dominującej w kapitale spółki zależnej, ustanowiony w art. 5 ust. 1 Dyrektywy Rady 90/435/EWG z 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych państw członkowskich, przewidują pobranie podatku u źródła od dywidend wypłaconych przez spółkę z siedzibą w tym państwie członkowskim spółce z siedzibą w innym państwie członkowskim, zwalniając jednocześnie od tego podatku dywidendy wypłacone spółce podlegającej w tym pierwszym państwie członkowskim opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych lub posiadającej w tym państwie członkowskim stałe przedsiębiorstwo, do którego należą udziały lub akcje spółki dokonującej wypłat.
Państwo członkowskie nie może powoływać się na możliwość pełnego zaliczenia na poczet podatku przyznaną w sposób jednostronny przez inne państwo członkowskie spółce otrzymującej dywidendy z siedzibą w tym ostatnim państwie, w celu uniknięcia obowiązku zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu dywidend w znaczeniu ekonomicznym wynikającemu z wykonywania jego kompetencji podatkowych, w sytuacji gdy to pierwsze państwo zapobiega podwójnemu opodatkowaniu dywidend w znaczeniu ekonomicznym wypłacanych spółkom z siedzibą na jego terytorium. W przypadku gdy państwo członkowskie powołuje się na konwencję w sprawie unikania podwójnego opodatkowania zawartą z innym państwem członkowskim, zadaniem sądu krajowego jest ustalenie, czy w toczącym się przed nim postępowaniu należy uwzględnić tę konwencję oraz ewentualnie zbadanie, czy pozwala ona na zneutralizowanie skutków ograniczenia w swobodnym przepływie kapitału.
Europejski Trybunał Sprawiedliwości uznał, że konieczność zapewnienia zrównoważonego rozdziału kompetencji podatkowych pomiędzy państwami członkowskimi może zostać uwzględniona w szczególności, gdy dany system zmierza do zapobieżenia zachowaniom, które mogłyby zagrażać prawu państwa członkowskiego do wykonywania przysługującej mu kompetencji podatkowej w związku z działalnością wykonywaną na jego terytorium.
Jednak, gdy państwo członkowskie zdecydowało się na nieopodatkowywanie spółek otrzymujących dywidendy z siedzibą na jego terytorium w zakresie tego typu dochodów, to nie może powoływać się na konieczność zapewnienia zrównoważonego rozdziału kompetencji podatkowych pomiędzy państwami członkowskimi w celu uzasadnienia opodatkowania spółek otrzymujących dywidendy z siedzibą w innym państwie członkowskim.
Wyrok ETS z 8 listopada 2007 r. (C-379/05)
Ewa Matyszewska