Fundacja, która nie przeznacza wszystkich przychodów na działalność kulturalną, nie ma prawa do zwolnienia z VAT – wynika z interpretacji dyrektora KIS.
Pytanie zadała fundacja, która w ramach działalności gospodarczej przygotowywała m.in. teksty o tematyce kulturalnej i artystycznej. Sądziła, że przychody z tego tytułu będą wolne od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT.
Powołała się na liczne wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego, m.in. z 13 marca 2014 r. (sygn. akt I FSK 1988/13 i I FSK 584/13) oraz z 23 października 2013 r. (sygn. akt I FSK 1481/12). Wynikało z nich, że z preferencji mogą korzystać także organizacje pozarządowe prowadzące działalność na podstawie art. 1 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 862 ze zm.).
Fundacja podkreśliła, że nie świadczy żadnej z usług wymienionych w art. 43 ust. 19 ustawy o VAT, które wykluczałyby korzystanie z preferencji (są to m.in. usługi wydawnicze, związane z filmami i nagraniami na wszelkich nośnikach).
Problemem – jak wskazała – mógłby być – art. 43 ust. 18 ustawy o VAT. Mówi on, że podmiot, który systematycznie uzyskuje przychody z działalności kulturalnej, musi je w całości przeznaczyć na „kontynuację bądź doskonalenie” świadczonych usług, by móc korzystać ze zwolnienia. Fundacja przyznała, że robi to tylko częściowo. Sądziła jednak, że nie będzie to przeszkodą do korzystania z preferencji.
Nie zgodził się z tym dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Potwierdził, że zasadniczo fundacje mają prawo do zwolnienia z VAT, na co wskazał również Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 3 kwietnia 2003 r. (sygn. akt C-144/00). Skoro jednak fundacja nie przeznacza całości przychodów na „kontynuację bądź doskonalenie” usług kulturalnych, musi rozliczyć się według stawki 23 proc. VAT.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 26 lipca 2018 r., nr 0114-KDIP4.4012.286.2018.2.KR
