Wykorzystywanie auta służbowego trzeba doliczyć do przychodów.
Jeżeli pracownik używa służbowego samochodu do celów prywatnych nieodpłatnie, to zawsze musi zapłacić podatek. Wynika to z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.), gdzie za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się także wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
W związku z powyższym wartość takiego nieodpłatnego świadczenia pracodawca powinien dodać do innych przychodów pracownika pochodzących ze stosunku pracy i od łącznej kwoty pobrać miesięczną zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Wartość pieniężną nieodpłatnych świadczeń w przypadku nieodpłatnego korzystania z samochodów służbowych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2 – 2b ustawy o PIT.
Na podstawie art. 11 ust. 2 ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.
Inna sytuacja będzie miała miejsce, jeżeli za udostępnienie samochodu służbowego do celów prywatnych pracownik będzie musiał zapłacić pracodawcy. Wtedy nie będzie miało miejsca nieodpłatne świadczenie na rzecz pracownika.
Podstawa prawna
Art. 11 ust. 2 – 2b, art. 12 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.).