Umowa zawarta przez publiczną placówkę medyczną może mieć charakter leasingu finansowego. Wtedy środki trwałe oddane do używania korzystającemu zalicza się do jego aktywów.
W sprawozdaniu finansowym tworzonym na koniec roku należy odpowiednio ująć wszystkie zdarzenia gospodarcze. W praktyce może więc powstać problem, jak to zrobić w przypadku umowy, na podstawie której samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej przekazuje ambulans do użytkowania powiatowemu szpitalowi sp. z o.o.
Zofia Podhorodecka, prezes zarządu Auxilium, wyjaśnia, że jeżeli umowa spełnia choć jedno z kryteriów, określonych w art. 3 ust. 4 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2002 r. nr 76, poz. 694 z późn. zm.), do celów rachunkowych należy ją zakwalifikować jako leasing finansowy. Wówczas oddane do używania korzystającemu środki trwałe zalicza się do jego aktywów trwałych. Z kolei SP ZOZ jako finansujący ujmuje należności w kwocie równej cenie nabycia lub zakupu środków trwałych oddanych do używania korzystającemu, czyli sumie opłat kapitałowych. W tej sytuacji karetka znajdować się będzie w ewidencji szpitala powiatowego jako korzystającego z pojazdu i on dokonywałby jej amortyzacji.
- Jeżeli umowa pomiędzy SP ZOZ a szpitalem powiatowym nie spełniałaby kryteriów, określonych w art. 3 ust. 4 ustawy o rachunkowości, to opisaną sytuację należy potraktować jako najem środka trwałego - podkreśla Zofia Podhorodecka. Wtedy SP ZOZ, jako wynajmujący karetkę, ujmuje czynsz jako przychód z najmu składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą i zalicza go do przychodów z działalności gospodarczej. Co do zasady, zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o CIT, za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień wystawienia faktury albo uregulowania należności. Pojazd będzie znajdował się w ewidencji środków trwałych SP ZOZ. Zofia Podhorodecka wyjaśnia również, że po stronie szpitala powiatowego, czyli najemcy, koszty czynszu jako koszty pośrednie będą uwzględniane zgodnie z art. 15 ust. 4 ustawy o CIT w księgach w dacie ich poniesienia.
Warto pamiętać, że w przypadku usług najmu obowiązek podatkowy dotyczący VAT powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności, określonego w umowie lub w fakturze (art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o VAT). Otrzymanie części zapłaty - na mocy art. 19 ust. 15 ustawy o VAT - powoduje powstanie obowiązku podatkowego w tej części. Najpóźniej w tym momencie należy wystawić fakturę dokumentującą świadczenie usług najmu. Nie można jednak tego zrobić wcześniej niż 30 dni przed powstaniem obowiązku podatkowego.
KIEDY NALEŻY WYSTAWIĆ FAKTURĘ
Faktura dokumentująca świadczenie usług najmu powinna być wystawiona nie później niż z chwilą powstania obowiązku podatkowego i nie wcześniej niż 30 dni przed powstaniem tego obowiązku.