Komisja Europejska zaproponowała wprowadzenie zmian do treści Not wyjaśniających do Nomenklatury Scalonej Wspólnot Europejskich odnoszących się do klasyfikacji aparatów cyfrowych (CN 8525 80 30) i rejestrujących kamer wideo (CN 8525 80 91/99). Jaki może być wpływ tej propozycji na klasyfikowanie aparatów cyfrowych dla potrzeb cła? Czy wprowadzenie jednoznacznych kryteriów może spowodować dodatkowe problemy?
Propozycja Komisji Europejskiej (KE) polega na wprowadzeniu do Not wyjaśniających kryteriów ilościowych (takich jak np. czas nieprzerwanego nagrywania, rozdzielczość, specyficzny design czy też posiadanie składanego wizjera), na podstawie których następowałoby rozróżnienie między aparatem cyfrowym a kamerą wideo.
Propozycja ta jest odpowiedzią KE na wątpliwości pojawiające się w niektórych państwach członkowskich UE co do prawidłowego klasyfikowania dla potrzeb cła cyfrowych aparatów fotograficznych z funkcją zapisu wideo. Wątpliwości te są spowodowane narastającymi trudnościami w określeniu wykonywanych przez te aparaty funkcji podstawowych i dodatkowych, które to funkcje mają decydujący wpływ na klasyfikację tych aparatów zgodnie z zasadami Ogólnych reguł interpretacji Nomenklatury Scalonej (ORINS) i uwagi 3 do Sekcji XVI Nomenklatury Scalonej.
Niemniej jednak propozycja KE, zmierzająca do narzucenia jednoznacznych kryteriów, które w sposób czysto mechaniczny wprowadzają podział na aparaty cyfrowe klasyfikowane do kodu CN 8525 80 30 i rejestrujące kamery wideo klasyfikowane do kodu CN 8525 80 91 / 99, może spowodować wiele problemów, narażając UE na możliwość naruszenia stanowionego przez nią prawa, jak i zobowiązań na arenie międzynarodowej.
Obecnie większość aparatów cyfrowych ma możliwość zapisu tak obrazów nieruchomych, jak i sekwencji wideo. Z tego względu są uznawane dla potrzeb cła za produkty o wielu funkcjach. A w odniesieniu do klasyfikacji taryfowej takich urządzeń zarówno Światowa Organizacja Celnictwa (WCO), jak i UE już stosują skuteczny mechanizm klasyfikacyjny dla potrzeb cła - polega on na klasyfikowaniu produktów o wielu funkcjach w oparciu o z ich funkcję podstawową. Zgodnie bowiem z regułą 1 ORINS, prawidłowa klasyfikacja urządzeń wielofunkcyjnych jest determinowana brzmieniem m.in. pozycji i uwag do sekcji lub działów Nomenklatury Scalonej. W omawianym przypadku właściwa jest zatem klasyfikacja zgodnie z uwagą 3 do Sekcji XVI Nomenklatury Scalonej (jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, zespoły maszyn, które składają się z dwóch lub więcej maszyn połączonych w jedną całość oraz inne maszyny zaprojektowane do wykonywania dwóch lub więcej funkcji wzajemnie się uzupełniających, lub funkcji alternatywnych, należy klasyfikować tak, jakby składały się tylko z tej części składowej lub jako będące wyłącznie tą maszyną, która wykonuje funkcję podstawową.).
Funkcja podstawowa danego produktu powinna być określana przez porównanie każdej jego funkcji z pozostałymi w sposób względny. Ponadto taka analiza powinna być prowadzona indywidualnie dla każdego produktu importowanego do Unii Europejskiej, gdyż jakiekolwiek kryterium ustalone arbitralnie może spowodować, że produkt, którego podstawową funkcją jest robienie zdjęć (obrazów nieruchomych), zostanie wyłączony z klasyfikacji taryfowej jako aparat cyfrowy. Niewłaściwe tym samym wydaje się usiłowanie znalezienia lub zdefiniowania poszczególnych funkcji urządzenia wskutek zastosowania bezwzględnych lub ilościowych kryteriów, które przedstawia KE w swojej propozycji zmian Not wyjaśniających.
Not. KT
