Zgodnie z ustawami o podatkach dochodowych, nierezydenci uzyskujący dochody na terenie Polski są, w wielu sytuacjach, zobowiązani do zapłaty podatku od takich dochodów w Polsce. Ponieważ organom podatkowym trudno jest zdobyć informacje o nierezydentach i uzyskiwanych przez nich dochodach, Ordynacja podatkowa i ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nakłada obowiązek składania określonych informacji podatkowych dotyczących nierezydentów na ich polskich kontrahentów.

Andrzej Dębiec partner Kancelaria Lovells Ustawodawca wyszedł z założenia, że podmiot polski będzie posiadał informacje na temat swojego zagranicznego kontrahenta, jeżeli oba podmioty będą powiązane kapitałowo. W takim wypadku składanie określonych informacji dotyczących kontrahentów jest obligatoryjne. Ordynacja podatkowa przewiduje obligatoryjne składanie dwóch rodzajów informacji o zagranicznych kontrahentach będących podmiotami powiązanymi: informację oznaczoną symbolem ORD-U oraz symbolem ORD-W1. Podmiot polski będzie zobowiązany do sporządzenia informacji ORD-U o umowach zawartych z nierezydentami, z którymi w danym roku podatkowym zawarto transakcje o wartości przekraczającej 300 tys. euro. Jak z tego wynika, obowiązek składania informacji nie powstanie, jeżeli suma transakcji z żadnym podmiotem powiązanym nie przekroczy tej wartości. Informację ORD-U za dany rok podatkowy należy dostarczyć właściwemu dla spółki naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie trzech miesięcy od zakończenia roku podatkowego. Z kolei informacja ORD-W1 zawiera dane o wynagrodzeniach za świadczone na rzecz podmiotu polskiego usługi lub pracę wykonywaną przez osoby fizyczne – nierezydentów, jeżeli wynagrodzenie z tego tytułu wypłacane jest przez inny podmiot będący nierezydentem. Obowiązek taki powstaje, jeżeli w świetle zawartych przez Polskę umów międzynarodowych (głównie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania) wypłacenie takiego wynagrodzenia może mieć wpływ na powstanie obowiązku podatkowego w Polsce lub na wysokość zobowiązania podatkowego w Polsce osób otrzymujących takie wynagrodzenie. W informacji ORD-W1 należy podać dane identyfikujące podmiot przekazujący informację, nierezydenta i podmiot wypłacający nierezydentowi wynagrodzenie. Inne informacje podlegają ujawnieniu, o ile podmiot przekazujący informację posiadał lub mógł posiadać takie informacje przy zachowaniu należytej staranności. Sporządzoną informację ORD-W1 należy przesłać naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu dla opodatkowania nierezydentów będących osobami fizycznymi w terminie do końca miesiąca następującego po tym, w którym nierezydent rozpoczął świadczenie usług lub wykonywanie pracy. Informację tę składa się jednorazowo w momencie rozpoczynania świadczenia usług lub wykonywania pracy. Obligatoryjne obowiązki sprawozdawcze dotyczące transakcji z nierezydentami przewiduje także ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych. Otóż z zakończeniem roku podatkowego wiąże się obowiązek przygotowania przez spółkę informacji oznaczonej symbolem IFT-2R o wysokości przychodu (dochodu) uzyskanego przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych niemających siedziby lub zarządu na terytorium Polski. Spółka jest zobowiązana do przygotowania informacji, jeżeli jest płatnikiem zryczałtowanego podatku dochodowego od osób prawnych z tytułu wypłaty określonych należności, takich jak należności licencyjne, odsetki, dywidendy czy też wypłaty wynagrodzenia za usługi doradcze, księgowe, badania rynku itp. Wymaganą informację należy przesłać nierezydentom, na rzecz których dokonano określonych wypłat, oraz urzędowi skarbowemu właściwemu w sprawach opodatkowania osób zagranicznych w terminie trzech miesięcy od zakończenia roku podatkowego. Spółka jest zobowiązana do złożenia takiej informacji także wtedy, jeżeli dokonując wymienionych wypłat jest zwolniona od poboru podatku na mocy odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Not. KT