O zastosowaniu 50-proc. kosztów uzyskania przychodów z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich decyduje wyłącznie fakt uzyskania przychodu jako wynagrodzenia za wykonanie czynności (utworu) będącej przedmiotem prawa autorskiego w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.
Podatnik jest etatowym pracownikiem nadawcy telewizyjnego od 1978 roku. Zatrudniony jest na stanowisku wewnętrznego producenta audycji. Pełni również funkcje kierownika produkcji. Według podatnika może zastosować 50-proc. koszty uzyskania przychodów w swoich rozliczeniach z fiskusem.
Koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, których podstawę wymiaru stanowi ten przychód zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 z późn. zm.).
Potwierdza to dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie. Z danych podatnika wynika, że wykonywane przez niego czynności są jednoznacznie czynnościami twórczymi, niepowtarzalnymi, cechują się indywidualnym charakterem, a tym samym w pełnej rozciągłości spełniają przesłanki określone utworu zdefiniowane w ustawie o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz innych przepisach tej ustawy.
Jednocześnie warszawska izba przypomniała, że dla kwalifikacji prac twórczych w zakresie normy kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50 proc. nie ma znaczenia forma stosunku prawnego, w ramach którego wykonane są prace twórcze, tj. czy to będzie umowa o pracę, czy też umowa o dzieło lub zlecenie.
Wynagrodzenie wypłacone twórcom z tytułu praw autorskich, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw, zazwyczaj będzie stanowiło dla tych osób przychody z praw autorskich.
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 1 marca 2012 r. (nr IPPB4/415-51/12-2/JK2).
