Podatnik, który otrzymuje rentę wyrównawczą, mającą charakter odszkodowawczy, nie będzie od niej płacił PIT.
INTERPRETACJA
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie wyjaśnił, jak podatkowo rozliczyć wypłacaną od spółki rentę wyrównawczą z tytułu utraconych zarobków na skutek nieszczęśliwego wypadku. Renta wyrównawcza jest wypłacana podatnikowi z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej.
Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) wolne od podatku dochodowego są odszkodowania w postaci renty otrzymane na podstawie przepisów prawa cywilnego w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia u poszkodowanego, który utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej, albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość.
Podstawę prawną do dochodzenia tej renty stanowi art. 444 par. 2 kodeksu cywilnego. Jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może żądać odpowiedniej renty od zobowiązanego do naprawienia szkody.
Renty wyrównawcze mają charakter odszkodowawczy, korzystają więc ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3c ustawy o PIT. Firma jako płatnik nie jest zobowiązana do poboru i odprowadzenia do urzędu skarbowego zaliczki na podatek od wypłaconej renty.
Interpretacja indywidualna dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 22 kwietnia 2009 r. (nr IPPB4/415-35/09-4/SP)