Wypłacane przez spółkę świadczenie nazwane urlopowym nie będzie kosztem uzyskania przychodu, jeśli spółka nie tworzy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
JAKI PROBLEM ROZSTRZYGNĄŁ MINISTER: Czy świadczenia urlopowe, do których pracownicy są uprawnieni na podstawie regulaminu wynagradzania, wypłacane im w wysokości i na zasadach jedynie odwołujących się do wymogów przewidzianych w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych dla świadczenia urlopowego tam unormowanego, są dla spółki kosztem uzyskania przychodów?
ODPOWIEDŹ MINISTRA: W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 45 ustawy o CIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych; kosztem uzyskania przychodów są jednak świadczenia urlopowe wypłacone zgodnie z przepisami o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
W konsekwencji wydatki na działalność socjalną objętą przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie mogą być zaliczane do kosztów podatkowych. Zgodnie z tą ustawą za działalność socjalną uznawane są m.in. usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku. Wydatki pracodawcy na dofinansowanie pracownikom kosztów urlopu wypoczynkowego niewątpliwie są wydatkami związanymi z wypoczynkiem. Ustawodawca przewidział w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych możliwość zaliczenia do kosztów tego rodzaju wydatków, pod warunkiem jednak że wydatki te mają charakter świadczenia urlopowego, które przewidziane jest i wypłacane zgodnie z przepisami ustawy o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych.
Świadczenie urlopowe może być wypłacane przez pracodawcę zatrudniającego według stanu na 1 stycznia danego roku podatkowego mniej niż 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty, jeżeli nie utworzony został zakładowy fundusz świadczeń socjalnych. W omawianym przypadku spółka zatrudnia ponad 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty i nie tworzy zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Oznacza to, że wydatki poniesione na wypłatę tego rodzaju świadczenia urlopowego nie stanowią kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Interpretacja indywidualna ministra finansów z 17 kwietnia 2009 r. (nr DD6/ 033/28/KWW/09/PK-169)