Senior rozliczający się z podatku według karty podatkowej straci 20-proc. ulgę, jeśli zatrudni u siebie inną osobę . Spotkało to jednego z czytelników DGP. Ku jego zaskoczeniu
Od lat prowadzi on zakład fotograficzny i rozlicza podatek w formie karty podatkowej. Co roku urząd skarbowy ustala mu wysokość podatku na 12 miesięcy. Czytelnik, od czasu gdy ukończył 60. rok życia, dostawał 20-proc. ulgę w podatku. W tym roku jej nie dostał. Dlaczego? Bo zatrudnił pracownika. – Czyżby była to kara za stworzenie miejsca pracy? – pyta czytelnik, nie kryjąc irytacji.
Niestety, utrata prawa do ulgi wynika wprost z ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2157).
Zasadniczo ulga wynika z art. 27 ust. 1 pkt 1 -2 ustawy. Na tej podstawie podatnicy, którzy ukończyli 60 lat (a także z orzeczonym co najmniej lekkim stopniem niepełnosprawności), płacą 20 proc. mniej podatku niż pozostali przedsiębiorcy prowadzący podobną działalność. Chodzi o tych, którzy zajmują się działalnością usługową i usługowo-wytwórczą (określoną w części I tabeli stanowiącej załącznik do ustawy, z wyjątkiem prowadzenia parkingów) oraz w zakresie usług transportowych (część V tabeli).
Nie wolno im jednak zatrudniać pracowników, w tym również członków rodziny pozostających we wspólnym gospodarstwie domowym. Wyjątek dotyczy małżonka, którego wolno zatrudnić przy wykonywaniu wspomnianej działalności usługowej i usługowo-wytwórczej.
Preferowane jest natomiast zatrudnianie osób z orzeczonym co najmniej lekkim stopniem niepełnosprawności. W takiej sytuacji podatnik traci co prawda ulgę z racji wieku lub własnej niepełnosprawności, ale za to zyskuje na zatrudnieniu każdej osoby z co najmniej lekkim stopniem niepełnosprawności. Ulga wynosi 10 proc. na każdego takiego pracownika (art. 27 ust. 1 pkt 3 ustawy). Są jednak co do tego liczne zastrzeżenia.
Obniżka stawki nie dotyczy osób zatrudnionych wyłącznie przy sprzedaży wyrobów, przyjmowaniu zleceń na usługi, utrzymywaniu czystości w zakładzie, prowadzeniu kasy i księgowości, lub jako kierowca i konwojent (art. 25 ust. 6 pkt 2 lit. d).
Preferowane jest tylko zatrudnianie osób z co najmniej lekkim stopniem niepełnosprawności. Ulga wynosi 10 proc. na każdego pracownika
