Warto się zabezpieczyć przed karami za pomyłki w JPK_V7

Nowy jednolity plik kontrolny z deklaracją zmieni relacje na linii podatnik‒biuro rachunkowe. Nadal za rozliczenia, w tym poprawne sporządzenie JPK, będzie odpowiedzialny przedsiębiorca. Biuro może jednak zrobić wiele, aby jego klient uniknął sankcji.

TEMAT: Nowy JPK_V7

PROBLEM: Jak zminimalizować ryzyko sankcji za błędy

Nowe JPK_V7M (przy rozliczeniach miesięcznych) i JPK_V7K (przy kwartalnych) spowodują rewolucję na wielu polach, w tym na linii współpracy biur rachunkowych z podatnikami. Wraz z nowymi wymogami dotyczącymi jednolitego pliku kontrolnego kończy się era nieznajomości zagadnień dotyczących podatków przez przedsiębiorców. Dotychczas, zapytani o rozliczenia, mogli odesłać do swojego księgowego i przyznać, że nie znają się na podatkach. Od 1 października nie będzie takiej możliwości, przynajmniej jeśli chodzi o JPK i rozliczenia VAT. Zmiany wymuszą bowiem na przedsiębiorcach zapoznanie się z nowymi wymogami i regulacjami. Ten, kto tego nie zrobi, naraża się na sankcje, które mogą być wysokie. Mówiąc wprost, jeśli firma nie wykona swojej części pracy związanej z JPK, to umowa choćby z najlepszym biurem rachunkowym nie uchroni jej przed karami. To powoduje, że również biura przed 1 października muszą podjąć określone działania. W praktyce – jak mówią eksperci – już tę pracę wykonują.

Nowy JPK_VAT zostanie wdrożony zgodnie z planem. MF nie planuje przesunięcia terminu

Zdaniem Bogdana Zatorskiego, eksperta konsultingu biznesowego Sage, przygotowanie poprawnego pliku będzie po 1 października trudniejsze, a czasu na jego przygotowanie pozostanie tyle samo, co dotychczas. Termin złożenia JPK_V7 się nie zmieni. Nadal będzie to 25. dzień następnego miesiąca.

Jakie akty prawne mogą mieć zastosowanie

Art. 77 pkt 1 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 568)

Kto wbrew przepisom ustawy dopuszcza do nieprowadzenia ksiąg rachunkowych, prowadzenia ich wbrew przepisom ustawy lub podawania w tych księgach nierzetelnych danych podlega grzywnie lub karze pozbawienia wolności do lat dwóch, albo obu tym karom łącznie.

Art. 26 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1325)

Podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki.

Art. 471 ustawy z 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1145; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 875)

Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.

Art. 9 ustawy z 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 19; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1106)

Każdy ze współsprawców wykonujących czyn zabroniony odpowiada w granicach swej umyślności lub nieumyślności, niezależnie od odpowiedzialności pozostałych sprawców.

Za przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe odpowiada, jak sprawca, także ten, kto na podstawie przepisu prawa, decyzji właściwego organu, umowy lub faktycznego wykonywania zajmuje się sprawami gospodarczymi, w szczególności finansowymi, osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej.

Art. 61a kodeksu karnego skarbowego – w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r.

Kto wbrew obowiązkowi nie przesyła księgi lub przesyła ją po terminie lub wadliwą właściwemu organowi podatkowemu albo przesyła ją nierzetelną, podlega karze grzywny do 240 stawek dziennych.

Art. 109 ust. 3f–3h ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1106) – w brzmieniu obowiązującym od 1 października 2020 r.

W przypadku stwierdzenia przez naczelnika urzędu skarbowego w przesłanej ewidencji błędów, które uniemożliwiają przeprowadzenie weryfikacji prawidłowości transakcji, naczelnik urzędu skarbowego wzywa podatnika do ich skorygowania, wskazując te błędy.

Podatnik w terminie 14 dni od dnia doręczenia wezwania przesyła do naczelnika urzędu skarbowego ewidencję skorygowaną w zakresie błędów wskazanych w wezwaniu lub składa wyjaśnienia wskazujące, że ewidencja nie zawiera błędów, o których mowa w wezwaniu.

Jeżeli tego nie zrobi, a więc:

1) nie prześle ewidencji skorygowanej w zakresie błędów wskazanych w wezwaniu lub nie złoży wyjaśnień, albo zrobi to po terminie,

2) w złożonych wyjaśnieniach nie wykaże, że ewidencja nie zawiera błędów, o których mowa w wezwaniu

– naczelnik urzędu skarbowego może nałożyć, w drodze decyzji, na tego podatnika karę pieniężną w wysokości 500 zł za każdy błąd, o którym mowa w art. 109 ust. 3f. ©℗

Kluczowa będzie więc automatyzacja oznaczania transakcji, m.in. kodami grup towarów i usług (GTU) u źródła, w programie sprzedaży, i sprawne przekazywanie danych. – Będzie to istotne dla wszystkich podatników, natomiast tam, gdzie prowadzi się sprzedaż na dużą skalę, praktycznie nie da się ręcznie obsłużyć ewidencji VAT – podkreśla Zatorski.

Nowy standard raportowania VAT w postaci JPK_V7 rzeczywiście wpłynie na relacje pomiędzy biurami rachunkowymi a ich klientami. – Przede wszystkim klienci będą musieli przekazywać biurom rachunkowym o wiele więcej informacji niż dotychczas. A i ryzyko po stronie biur rachunkowych będzie o wiele wyższe – przyznaje Marcin Madej, doradca podatkowy z Nip-inspektor.pl.

Przypomnijmy, że na potrzeby nowego JPK_V7 (wymogi dotyczące JPK_V7M i JPK_V7K są analogiczne) trzeba będzie podawać nowe dane, czyli grupy towarowo-usługowe (GTU), procedury i typy dokumentów, których dziś nie trzeba podawać w JPK_VAT. – Informacje te będą musieli przekazać klienci do obsługujących ich biur rachunkowych. Bez tych informacji stworzenie poprawnego JPK_V7 nie będzie możliwe – nie ma wątpliwości Marcin Madej.

Nowy JPK_VAT: Jak przesłać plik po raz pierwszy

Karolina Walczak i Katarzyna Zalewska, główne księgowe i koordynatorzy grup księgowych w Biurze Szwak i Spółka, zwracają uwagę na kwestię, która dla wszystkich biur powinna być oczywista, ale mimo to jest warta przypomnienia – korzystanie z usług biura rachunkowego i powierzenie księgowości specjalistom zasadniczo nie zwalnia podatnika z odpowiedzialności podatkowej w przypadku popełnionych błędów. – Urząd nie może dochodzić spłaty zaległości wynikających z błędnego rozliczenia od właściciela biura rachunkowego czy też jego pracowników, bo to nie ich bezpośrednio dotyczy zaległość – mówi Katarzyna Zalewska. Przypomina, że warunki, zakres współpracy i odpowiedzialność w przypadku błędów określa przede wszystkim umowa z biurem oraz akty prawne. [ramka] – Najistotniejsza jest umowa, która wyznacza zakres obsługi, obowiązki oraz odpowiedzialność za niedopatrzenie lub błąd. Dokładne domówienie warunków współpracy leży w interesie firmy oraz biura rachunkowego. Zabezpiecza obie strony i reguluje całą współpracę – stwierdza Zalewska. Nie jest przecież tak, że biuro w ogóle za nic nie odpowiada i tylko podatnikowi grożą sankcje. Mimo zmian w JPK klient korzystający z usług biura rachunkowego, który dostanie wezwanie z urzędu skarbowego w związku z błędami, zapewne w pierwszej kolejności zwróci się do swojego księgowego z prośbą o wyjaśnienia.

– Podatnik korzystający z usług księgowych biura może domagać się odszkodowania za szkody (mandaty, kary, odsetki) poniesione w skutek błędnego lub nierzetelnego prowadzenia księgowości. Takich roszczeń dochodzi się w większości umownie po rozpatrzeniu przez obie strony roszczenia, a w przypadku problemu z ustaleniem odpowiedzialności w sądzie, na drodze cywilnej – wyjaśnia Karolina Walczak. Przypomina, że zgodnie z przepisami biuro rachunkowe jest zobowiązane do naprawy szkody wynikającej z nienależytego wykonania swoich obowiązków. – Przy prawidłowo ustalonych warunkach współpracy można stwierdzić, że biuro rachunkowe odpowiada zarówno przed urzędem, jak i podatnikiem. Od momentu podpisania umowy biuro ponosi odpowiedzialność, jeżeli wykonuje swoje obowiązki niezgodnie z przepisami – tłumaczy dalej Walczak. Wszystko zależy też od tego, czego dotyczył będzie błąd i po czyjej stronie został popełniony – po stronie podatnika czy biura.

– Prawidłowe dane w nowych plikach JPK_V7 można będzie uzyskać dzięki odpowiedniemu przepływowi informacji z programów do obsługi sprzedaży do programów finansowo-księgowych. Jeśli błąd zostanie popełniony na etapie wystawienia faktury, to biuro rachunkowe często nie będzie odpowiedzialne za zaistniałą sytuację. Może jedynie zwrócić uwagę w przypadku podejrzenia nieprawidłowego oznaczenia wymaganych informacji, ale skorygowanie błędu będzie leżało po stronie osoby wystawiającej fakturę, czyli podatnika – przyznaje Katarzyna Zalewska.

Nowy JPK_V7, który obejmie część deklaracyjną i ewidencyjną, będą obowiązkowo składać wszyscy podatnicy zarejestrowani jako czynni podatnicy VAT za okresy od 1 października 2020 r.

Nie można też wykluczyć, że to biuro rachunkowe popełni błąd. W jakich przypadkach klient będzie mógł się domagać odszkodowania od biura? – Przedsiębiorca, chcąc uzyskać odszkodowanie od biura rachunkowego, powinien określić zakres powierzonych mu obowiązków (wynikających z umowy), omówić popełnione błędy oraz wskazać związek między nieprawidłowościami a poniesionymi stratami – tłumaczy Karolina Walczak. Jeśli błąd w JPK będzie wynikał z niedopatrzenia/pomyłki/winy biura, to powinno ono pokryć wszystkie poniesione wydatki.

– W praktyce niejednokrotnie zdarzają się zaniedbania lub nawet przestępstwa podatkowe ze strony samych klientów biura, na które księgowi nie mają żadnego wpływu, w związku z czym w takiej sytuacji biuro na pewno nie pokryje kosztów kar – dodaje ekspertka ze Szwak i Spółka. Jeżeli zatem wadliwie przygotowany JPK będzie skutkiem np. błędnego przypisania transakcji do GTU przez klienta czy spóźnionego dostarczenia wezwania do korekty JPK, to odpowiedzialność za nierzetelność będzie spoczywać po stronie przedsiębiorcy.

– Aby zminimalizować ryzyko nałożenia kary za błędy w JPK, biuro powinno pilnować, aby przedsiębiorca, który nie wykrył błędów w JPK samodzielnie, a otrzymał od naczelnika urzędu skarbowego wezwanie do skorygowania konkretnych nieprawidłowości, wykonał korektę pliku w terminie 14 dni od dnia otrzymania wezwania – radzi Katarzyna Zalewska. Zgodnie bowiem z art. 109 ust. 3f ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1106; dalej: ustawa o VAT) jedynie brak złożenia korekty JPK bądź wyjaśnień ze strony podatnika lub złożenie ich po terminie spowoduje nałożenie na niego w drodze decyzji kary pieniężnej w wysokości 500 zł za każdy błąd wskazany w wezwaniu. – Konieczne jest zatem przypomnienie klientom o szybkim przekazywaniu korespondencji z urzędów skarbowych, w szczególności w sprawach dotyczących złożonych plików JPK – wskazuje Zalewska.

Jak mówi Marcin Madej, pierwsze reakcje biur rachunkowych na nowe wymagania dotyczące JPK można było zaobserwować już na początku roku, kiedy część biur zaczęła zmieniać umowy z klientami, wprowadzając klauzule nakładające odpowiedzialność na klientów za dostarczenie dodatkowych informacji. – Dziś ruchy na rynku, mam wrażenie, nie są już tak nerwowe, biura stawiają zaś na współpracę, a nie twarde wymagania – przyznaje ekspert.

Marcin Madej dodaje, że biuro rachunkowe nie zna w pełni biznesu klienta, a obserwuje go przez pryzmat dokumentów, które otrzymuje. Dlatego wymiana informacji pomiędzy biurem rachunkowym a klientem to podstawa. Oczywiście część tych danych będzie można przekazać automatycznie, np. poprzez zastosowanie narzędzi do elektronicznej wymiany informacji. – Jednak niezależnie od formy wymiany informacji pomiędzy biurem a klientem (dokumenty papierowe lub zastosowanie rozwiązań informatycznych) i tak jakość plików JPK_V7 tworzonych przez biura na rzecz ich klientów będzie zależeć od informacji przekazanych przez klientów – mówi Madej.

Co trzeba będzie umieszczać w części ewidencyjnej

1. Dostawy specyficznych grup towarów (GTU) – oznaczenia od „01” do „13”.

2. Dostawy i procedury specjalne, w tym np.:

‒ dostawy w ramach sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju (oznaczenie „SW”),

‒ świadczenie usług telekomunikacyjnych, nadawczych i elektronicznych (oznaczenie „EE”),

‒ powiązania między nabywcą a dokonujących dostawy lub usługodawcą, o których mowa w art. 32 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT (oznaczenie „TP”),

‒ transakcje objęte obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności (oznaczenie „MPP”).

3. Oznaczenia dowodów sprzedaży.

4. Oznaczenia dowodów zakupu.

Uwaga! Listę oznaczeń, które trzeba podawać na potrzeby JPK_V7, podał minister finansów, inwestycji i rozwoju w rozporządzeniu z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 1988; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 1127). ©℗

Tymczasem klienci korzystają z biur rachunkowych, aby nie musieć znać się m.in. na podatkach. To biura rachunkowe w tej relacji odpowiedzialne są za wiedzę z obszaru wymagań prawnych. – Dlatego konieczne jest, aby biura podzieliły się tą wiedzą z klientami, a co najważniejsze, w sposób zrozumiały dla tych osób. Najistotniejsze zatem są edukacja i informacje dla klientów realizowane przez biura rachunkowe. To one muszą zagwarantować, że klienci będą wiedzieli, jakie dodatkowe informacje muszą przekazać oraz w jaki sposób je pozyskać – mówi Marcin Madej. W praktyce biura powinny przygotować dla swoich klientów instrukcje, kwestionariusze lub ankiety w taki sposób, aby ich przygotować i nauczyć, co tak naprawdę będzie potrzebne. Często takie wytyczne powinny być spersonalizowane, biorąc pod uwagę specyfikę działalności danego podatnika. – Z doświadczenia wiem, że taki wysiłek edukacyjny ponoszony przez biuro zwróci się bardzo szybko w postaci sprawnej współpracy i, co najważniejsze, zredukuje ryzyko narażenia zarówno biura, jak i klienta na sankcje wynikające z błędów w JPK_V7 – kończy Madej.

Zgadza się z nim Bogdan Zatorski. – Biuro rachunkowe powinno przygotować klientów do obsługi JPK_V7. Jeszcze przed końcem września do zadań biura w tym kontekście należy pomoc klientom w analizie wymaganych oznaczeń w pliku z uwzględnieniem specyfiki branżowej i biznesowej klienta – uważa ekspert Sage.

Wszyscy eksperci są zgodni, że w przygotowaniu prawidłowego, bezbłędnego JPK_V7 pomogą elektronizacja i automatyzacja. Znów pracę do wykonania mają i biura księgowe, i ich klienci.

Zdaniem Bogdana Zatorskiego biuro rachunkowe powinno tak zorganizować pracę, aby przyjąć od klienta i wczytać do ewidencji księgowej plik z danymi sprzedaży z kompletem wymaganych oznaczeń. Po wczytaniu danych i zestawieniu pliku JPK_V7 oraz kontroli jego poprawności biuro rachunkowe może przekazać klientowi zestawienie nadanych oznaczeń, by się upewnić, że są one zgodne z wolą obsługiwanego przez biuro podatnika. Wszystko to w ramach standardowych comiesięcznych procedur przygotowania plików. – Kluczem jest automatyzacja procesów obsługi JPK_V7, począwszy od wystawienia faktur w systemie sprzedaży dokumentujących transakcje, przez zbieranie potrzebnych danych w ewidencji VAT programu finansowo-księgowego i łączenie ich z danymi o zakupach, po zestawienie nowego JPK_V7 oraz jego weryfikację poprawności przed wysyłką do KAS – podkreśla ekspert. Dodaje, że to zapewne brzmi skomplikowanie, może jednak przebiegać gładko, gdy zadba się o początek procesu, czyli o właściwą identyfikację i automatyczne oznaczenie transakcji ze względu sprzedaż towaru należącego do jednej z trzynastu grup towarowych, obrót którymi szczególnie interesuje służby skarbowe.

Bogdan Zatorski potwierdza, że do prawidłowego oznaczenia danych dla potrzeb raportowania w JPK_V7 potrzeba informacji, których często nie da się wyczytać z treści faktury sprzedaży. Faktura dokumentująca transakcję wymagającą oznaczeń w pliku wygląda dokładnie tak samo, jak inna, która nie wymaga oznaczeń. – Niektórych danych księgowość może się domyślić, analizując treść pozycji faktury, ale nie wszystkich. To może doprowadzić do błędnych oznaczeń, jeżeli transakcje nie są przekazywane elektronicznie po poprawnym oznaczeniu u źródła, czyli w programach sprzedaży – zwraca uwagę Zatorski. Wyjaśnia on również, że odpowiednio rozwinięty i dostosowany do nowych wymagań program sprzedażowy już na etapie wystawiania faktury powinien nanieść wymagane oznaczenia (m.in. GTU) dla transakcji, a następnie w formie elektronicznej przekazać je do biura rachunkowego. Z kolei program księgowy w biurze rachunkowym musi być zdolny, żeby taką rozszerzoną informację o sprzedaży przyjąć i odpowiednio ująć w ewidencji VAT, będącej źródłem informacji do zestawienia JPK_V7. – Automatyzacja zapewnia przyspieszenie przekazywania informacji i ogranicza pole do popełnienia błędu. Każdy z tych aspektów będzie ważny z perspektywy poprawnej obsługi JPK_V7 – podkreśla Zatorski. Dodaje, że biuro rachunkowe musi współpracować z klientami, aby zapewnić automatyzację oznaczeń i rejestrację danych ewidencji VAT, co wymaga kompatybilności systemów informatycznych wystawcy faktur z systemem księgowym w biurze.

Karolina Walczak się zgadza, że biuro powinno zwrócić uwagę na poprawność raportowanych danych w poszerzonym JPK. Przede wszystkim niezbędne jest dostosowanie używanego oprogramowania finansowo-księgowego, a także zapewnienie jego połączenia z programami sprzedażowymi, w których klienci wystawiają faktury, aby zapewnić sprawny przepływ informacji między tymi systemami, bez ręcznego przepisywania danych, które podwyższa ryzyko błędu. W szczególności w zakresie zastosowanych kodów towarów i usług pod kątem ich przynależności do jednej z trzynastu grup towarowo-usługowych (GTU).

– Kluczowe będzie również przygotowanie pracowników klientów do prawidłowego oznaczania i identyfikowania transakcji, ponieważ klasyfikacja do GTU będzie odbywać się znacznie wcześniej, już na poziomie ewidencji sprzedaży oraz magazynu, a nie sporządzania samego pliku JPK – zwraca uwagę Walczak. Jak dodaje Marcin Madej, wiele biur już poszło w stronę elektronizacji wymiany informacji, np. poprzez specjalne programy do obiegu dokumentów. Klient biura zamieszcza tam skan faktury zakupu lub sprzedaży oraz dokonuje opisu dokumentu (w mniej lub bardziej ustrukturyzowanej formie). Dzięki temu biuro rachunkowe nie tylko ma komplet informacji, lecz także zyskuje możliwość automatyzacji części procesu księgowego oraz procesu archiwizacji dokumentów.

– Jednym z najbardziej skomplikowanych elementów dla przedsiębiorców, a co za tym idzie klientów biur rachunkowych, będzie poprawność przekazywania informacji o GTU. Wydaje się, że każdy wie, co sprzedaje. Jednak w praktyce przedsiębiorcy gubią się w skomplikowanych wytycznych Ministerstwa Finansów – ostrzega Madej. Ekspert z nip-inspektor.pl dodaje, że spotkał się z dwoma przypadkami, gdy biura rachunkowe nie chcąc ponosić odpowiedzialności za błędnie nadawane GTU, a jednocześnie chcąc uniknąć dodatkowej pracy, postawiły sprawę na ostrzu noża i ich klienci zostali zmuszeni do drukowania na fakturze numeru GTU. – Prawo nie zabrania, aby na fakturze znajdowały się inne informacje niż te ściśle wymagane przez przepisy ustawy o VAT. Dlatego zapewne wkrótce część firm będzie na swoich fakturach umieszczać odpowiednie oznaczenie GTU – przewiduje Marcin Madej.

Dodaje, że nie zawsze biuro przerzuca całość pracy na klienta. – Sprawa jest prostsza, gdy biura rachunkowe oferują swoim klientom system do fakturowania jako element obsługi księgowej – wyjaśnia Madej. Takie rozwiązanie pozwala na odpowiednią konfigurację narzędzia, często z pomocą biura, aby odpowiednio automatycznie nadawać GTU przy wystawianiu faktur dla asortymentu oferowanego przez klienta. Zapewnia to nie tylko poprawność stosowania GTU, lecz także automatyzację księgowań faktur sprzedaży (faktura wystawiana samodzielnie przez klienta na oprogramowaniu biura rachunkowego podlega automatycznemu księgowaniu).

– Ewidentnie widać, że mnogość nowych wymagań, a jednocześnie surowe sankcje, wymuszają elektronizację obiegu informacji pomiędzy biurami a ich klientami. W innym wypadku dostarczanie nowych danych przez klientów będzie bardzo trudne dla obu stron – ocenia Marcin Madej.©℗

Leszek Lewandowicz, sekretarz Zarządu Głównego Stowarzyszenia Księgowych w Polsce, doradca podatkowy

Nowe zasady raportowania VAT, wprowadzane od rozliczenia za październik 2020 r., będą dużym wyzwaniem dla podatników oraz księgowych, wtym biur rachunkowych.

Liczne dodatkowe obowiązki zostały poparte odpowiednimi karami isankcjami, których nakładanie leży wgestii urzędów skarbowych. Mając na uwadze złożoność nowych przepisów, atakże liczne wątpliwości dotyczące ich stosowania, wydaje się zasadne, by minister finansów, poprzez odpowiednie wytyczne skierowane do organów podatkowych, nakazał wpoczątkowym okresie łagodne traktowanie popełnianych błędów.

Należy podkreślić, że przepisy przewidują dwojaką odpowiedzialność:

• podatkową wpostaci kary pieniężnej (art. 109 ust. 3h ustawy oVAT);

• karną skarbową, przede wszystkim dotyczącą uchybień związanych zewidencją dla celów VAT (art. 61a kodeksu karnego skarbowego).

Kara pieniężna wwysokości 500 zł za każdy błąd, który uniemożliwia organowi podatkowemu przeprowadzenie weryfikacji prawidłowości transakcji, grozi podatnikowi, który mimo wezwania nie prześle ewidencji skorygowanej wzakresie błędów wskazanych wwezwaniu lub nie złoży wyjaśnień, albo zrobi to po terminie, bądź w złożonych wyjaśnieniach nie wykaże, że ewidencja nie zawiera błędów, októrych mowa wwezwaniu. Kary pieniężnej nie nakłada się na podatnika będącego osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, który za ten sam czyn ponosi odpowiedzialność za wykroczenie skarbowe lub przestępstwo skarbowe.

Treść przepisów wskazuje, że karze podlega podatnik (podmiot niebędący osobą fizyczną), anie podmiot lub osoba, która dokonuje rozliczeń podatnika. Należy się więc spodziewać, że adresatami decyzji wzakresie kar pieniężnych będą podatnicy, którzy z kolei na ogólnych zasadach będą mogli wystąpić zroszczeniem oodszkodowanie do podmiotu (osoby), który odpowiada za rozliczenia.

Z kolei odpowiedzialność karna skarbowa dotyczy konkretnej osoby fizycznej (tzw.sprawcy), która popełniła przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe. Nowe przepisy przewidują odpowiedzialność za przesłanie nierzetelnej ewidencji VAT, przesłanie jej po terminie oraz przesłanie ewidencji wadliwej.

Sprawcą może być zarówno podatnik, jak iosoba dokonująca rozliczeń podatnika. Wtym wypadku decyduje obiektywnie ustalona wina, awięc jest dość prawdopodobne, że bezpośrednio odpowiedzialność poniesienie osoba prowadząca księgi, anie podatnik, który zlecił ich prowadzenie (szczególnie wprzypadku przesłania ewidencji po terminie lub przesłania ewidencji wadliwej).

Zarówno biura rachunkowe, jak iich klienci powinni przygotować się do wypełniania nowych obowiązków, które wznacznej mierze polegają na dodatkowym oznaczeniu kodami faktur ujętych wewidencji –w zależności od rodzaju towarów iusług lub innych kryteriów szczególnych. Konieczne będzie ustalenie, wjakim stopniu nowe obowiązki będą dotyczyć danego podatnika, anastępnie dokonanie podziału obowiązków między biuro aklienta. Warto umówione ustalenia potwierdzić pisemnie, aby wprzyszłości uniknąć nieporozumień.

Jako przykład można wskazać oznaczanie wystawianych przez podatnika faktur kodami przypisanymi niektórym towarom iusługom lub procedurom. Jeśli faktury są przekazywane do biura rachunkowego wformie papierowej (i wprowadzane do programu w biurze), to klient powinien te kody wyraźnie dopisywać, aby nie było konieczności weryfikacji wbiurze całej treści faktury. Zkolei faktury przesyłane do biura wformie elektronicznej mogłyby być oznaczane kodami wchwili ich wystawiania –biuro może wówczas importować dokumenty zprzypisanymi już kodami.

Jednocześnie strony powinny ustalić, czy biuro ma opierać się na oznaczeniu dokonanym przez klienta (czy wtedy klient odpowiada za prawidłowość oznaczeń?), czy dokonywać własnej weryfikacji, pamiętając, że wykonanie dodatkowych czynności zwykle wiąże się zdodatkowym wynagrodzeniem.