O czym należy pamiętać, przeprowadzając restrukturyzację działalności gospodarczej grupy kapitałowej z punktu widzenia cen transferowych?
Wytyczne OECD w sprawie cen transferowych definiują restrukturyzację biznesową jako transgraniczne przeniesienie funkcji, aktywów lub ryzyka przez przedsiębiorstwo międzynarodowe, jak również transfer wartości niematerialnych i prawnych. Celem restrukturyzacji jest zazwyczaj chęć maksymalizacji efektów współpracy, uproszczenie zarządzania liniami biznesowymi, zwiększenie efektywności łańcucha dostaw czy utrzymanie rentowności lub ograniczenie strat w spowalniających gospodarkach.
W praktyce działania te najczęściej polegają na przekształceniu spółki działającej jako samodzielny dystrybutor, ponoszący pełne ryzyko handlowe, w dystrybutora o niskim ryzyku, przekształceniu samodzielnego producenta u producenta kontraktowego bądź na przeniesieniu własności praw niematerialnych do podmiotu centralnego. Innym przykładem restrukturyzacji jest alokacja większej liczby wartości niematerialnych i prawnych lub ryzyka do podmiotów operacyjnych (np. producentów lub dystrybutorów).
Należy pamiętać, że zastosowanie odpowiedniej polityki cen transferowych w transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi może minimalizować łączne obciążenia podatkowe grupy. Wówczas należy tak zaplanować cały proces, aby dodatkowe lub bardziej rentowne funkcje zostały przypisane spółce zależnej, położonej w kraju o niskiej stawce podatkowej, lub spółce korzystającej ze zwolnień podmiotowych lub przedmiotowych (np. ulokowanej w specjalnej strefie ekonomicznej). Spółkom zlokalizowanym w państwach posiadających bardziej restrykcyjne przepisy podatkowe powinny zostać przypisane działania mniej rentowne. W ten sposób grupa kapitałowa może świadomie wpłynąć na wysokość kosztów prowadzonej działalności, oraz je zaplanować, a także obciążyć wynik podatkiem dochodowym, przez co staje się bardziej konkurencyjna na rynku.