Organ podatkowy nie może skorygować błędnie obliczonej podstawy opodatkowania w trybie oczywistej omyłki – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy.
Naczelnik urzędu skarbowego przeprowadził postępowanie podatkowe w sprawie rozliczenia VAT, a następnie wydał decyzję, w której określił wysokość zobowiązania. Spółka wniosła odwołanie, zwracając uwagę na błędy w wyliczeniach. Organ wydał postanowienie, w którym sprostował oczywiste omyłki. Przedstawił tabelę, z której wynikało, jaką podstawę opodatkowania przyjął oraz jaka jest kwota prawidłowa.
Na to postanowienie spółka złożyła zażalenie, wnosząc o jego uchylenie w całości. Twierdziła, że błąd organu nie był oczywistą omyłką, a decyzją rażąco naruszającą prawo. Zaznaczyła, że oczywistą omyłką może być drobny błąd, który nie ma wpływu na treść rozstrzygnięcia. Ponadto organ nie uwzględnił zmian w tabeli w uzasadnieniu decyzji.
Sąd uznał, że spółka ma rację. Zgodnie z art. 215 par. 1 Ordynacji podatkowej (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) organ podatkowy może, z urzędu lub na żądanie strony, prostować w drodze postanowienia błędy rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki. Ich definicję znajdziemy w orzecznictwie. Chodzi o błędy rachunkowe, a więc omyłki w działaniu matematycznym, drobne błędy pisarskie, przeoczenia czy zły dobór słów. Jak wskazał sąd, przyjęte ustalenia faktyczne, nieprawidłowe zastosowanie przepisów, błędna wykładnia, mogą być korygowane wyłącznie w trybie odwoławczym bądź też w trybie nadzoru. Nie można ich zmienić w trybie oczywistej omyłki. Podobnie jest z podstawą opodatkowania.
Sąd dodał, że jednym z elementów decyzji wymiarowej jest jej uzasadnienie, a organ orzeka w niej m.in. o podstawie opodatkowania, która ma wpływ na wysokość podatku. Nie jest to zatem oczywista omyłka. Nie można też innymi kwotami posługiwać się w tabeli, jak to zrobił organ podatkowy, a innymi w uzasadnieniu decyzji. Taki błąd powinien usunąć w drodze weryfikacji decyzji, a nie jako oczywistą omyłkę. Wyrok jest nieprawomocny.
Oczywiste omyłki w przepisach
● Organ podatkowy może prostować w drodze postanowienia błędy rachunkowe oraz inne oczywiste omyłki w wydanej przez siebie decyzji.
● Odsetek za zwłokę nie nalicza się za okres od dnia następnego po upływie dwóch lat od dnia złożenia deklaracji, od zaległości związanych z popełnionymi w deklaracji błędami rachunkowymi lub oczywistymi omyłkami, jeżeli w tym okresie nie zostały one ujawnione przez organ podatkowy.

ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Bydgoszczy z 23 stycznia 2013 r., sygn. akt I SA/Bd 1007/12.