Dodatkowe zobowiązanie podatkowe VAT ma charakter sankcyjny i nie jest podatkiem - orzekł WSA w Rzeszowie.
ORZECZENIE
Przedmiotem rozpoznania sądu była skarga na decyzję dyrektora izby skarbowej utrzymującą w mocy decyzję organu I instancji określającą spółce dodatkowe zobowiązanie podatkowe. Istotą sporu była kwestia, czy dodatkowe zobowiązanie podatkowe należy zdefiniować jako sankcję administracyjną czy jako dodatkowy podatek obrotowy.
Spółka negowała istnienie dodatkowego zobowiązania podatkowego. Jej zdaniem wymierzenie dodatkowego zobowiązania naruszało art. 91 ust. 3 konstytucji mówiący o prymacie prawa wspólnotowego nad ustawami krajowymi. Twierdziła, że podatek obrotowy, o którym mowa w art. 401 Dyrektywy, nie musi ściśle odpowiadać wymogom formalnym VAT. Wystarczy, żeby odpowiadał postanowieniom orzeczenia ETS w sprawie C-200/90, które nie wymaga, by zabroniony podatek powodował opodatkowanie dostaw towarów i usług porównywalne z VAT, a jedynie, by wykazywał jego podstawowe cechy, nawet jeżeli ma również istotne różnice. Spółka zauważyła, że dodatkowe zobowiązanie podatkowe spełnia wszystkie warunki wymienione w definicji podatku zawartej w art. 6 Ordynacji podatkowej, zatem może być uznane za podatek obrotowy.
W ocenie sądu wprowadzenie dodatkowego zobowiązania podatkowego, o którym mowa w art. 109 ustawy o VAT, nie narusza przepisów Dyrektywy Rady UE nr 112, w szczególności art. 401. Sąd stwierdził, że art. 401 Dyrektywy nr 112 dopuszcza możliwość wprowadzania oraz stosowania danin, jak i innych należności, które nie mogą być uznane za podatki obrotowe.
Sąd dodał, że w polskim systemie prawnym dodatkowe zobowiązanie podatkowe ma charakter sankcyjny. Świadczy o tym fakt, że zobowiązanie to nie ciąży z tytułu wykonywania czynności związanych z obrotem handlowym, ale z tytułu nieprawidłowości, jakie się pojawiają z chwilą naruszenia przepisów.
Sygn. akt I SA/Rz 890/07