CIT: Ograniczone koszty wciąż budzą duże wątpliwości

Nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego można rozliczyć podatkowo tylko do 3 mln zł rocznie albo tylko do 30 proc. podatkowej EBITDA, jeśli przekracza ona 3 mln zł – stwierdził dyrektor KIS.

Piotr Wołkowicz, menedżer, radca prawny w ALTO / Dziennik Gazeta Prawna

Spółka, która o to spytała, uważała, że maksymalny próg odliczenia od przychodu nadwyżki kosztów finansowania dłużnego określa się jako 3 mln zł plus 30 proc. wskaźnika podatkowej EBITDA.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że to błędne podejście. Przypomniał, że zgodnie z art. 15c ust. 1 ustawy o CIT podatnicy wyłączają z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego (odsetki, opłaty, prowizje, premie, część odsetkową raty leasingowej itd.) w części, w jakiej ich nadwyżka przekracza 30 proc. wskaźnika tzw. podatkowej EBITDA. Definicja tej nadwyżki znajduje się w art. 15c ust. 3 ustawy o CIT. W uproszczeniu jest to kwota, o jaką koszty finansowania dłużnego przekraczają przychody podatnika o charakterze odsetkowym.

Sukcesja firm na nowych zasadach. Jak zarządzać firmą po śmierci przedsiębiorcy?

– Zatem 30 proc. EBITDA wyznacza limit nadwyżki kosztów finansowania dłużnego nad przychodami odsetkowymi. Przepisu tego nie stosuje się do 3 mln zł kwoty takiej nadwyżki, co wynika z art. 15c ust. 14 – wyjaśnił dyrektor KIS.

Jak to rozumieć, organ podatkowy wyjaśnił na przykładzie:

■30 proc. EBITDA jest niższa od 3 mln zł – nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego nad przychodami z odsetek można zaliczyć do kosztów podatkowych do 3 mln zł,

■30 proc. EBITDA wynosi 4,5 mln zł – każde przekroczenie wartości nadwyżki kosztów finansowania ponad tę kwotę(4,5 mln zł) oznacza, że wartość tego przekroczenia trzeba wyłączyć z kosztów podatkowych.

OPINIA

W sprawie usług niematerialnych wykładnia MF jest całkiem inna

Podejście dyrektora KIS jest co najmniej dyskusyjne. Zinterpretacji wynika, że podatnicy mogą zaliczać do kosztów podatkowych tylko koszty finansowania dłużnego do wysokości 3 mln zł rocznie albo 30 proc. podatkowej EBITDA, jeśli przekracza ona 3 mln zł.

Jest to dla podatników niekorzystne, gdyż przepisy mogą być interpretowane również wten sposób, że do kosztów zaliczana jest kwota 3 mln zł powiększona o30 proc. podatkowej EBITDA.

Z dwóch możliwych interpretacji przepisów dyrektor KIS wybrał tę korzystniejszą dla fiskusa.

Drogowy rachunek powierniczy ochroną dla podwykonawców

Mając na uwadze, że ograniczenia stosowane są do wszystkich form finansowania, wtym do podmiotów niepowiązanych (np. banków), stanowisko to dodatkowo znacznie pogarsza sytuację podatkową wielu podatników.

Interpretacja ta zaskakuje jeszcze zjednego powodu. Wodniesieniu bowiem do podobnych przepisów dotyczących możliwości zaliczania do kosztów podatkowych wydatków na usługi niematerialne świadczone przez podmioty powiązane (do wysokości 5 proc. podatkowej EBITDA, zanalogicznym limitem 3 mln zł), organy podatkowe wydały do tej pory odmienne rozstrzygnięcia.

Poradnia podatkowa: Czy po śmierci podatnika można skorygować złożone przez niego deklaracje podatkowe

Także samo Ministerstwo Finansów wwyjaśnieniach z25 kwietnia 2018 r. wskazało, że limit kosztów odnoszących się do usług niematerialnych stanowią 3 mln zł powiększone o5 proc. podatkowej EBITDA.

Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 4 czerwca 2018 r., nr 0114-KDIP2-2.4010.138.2018.1.AM