To oznacza konieczność uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 13[2] ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 2151).Opłata wynosi 10 proc. podstawy opodatkowania VAT.

Czy to promocja?

Chodziło o spółkę prowadzącą sieć handlową, która zawarła umowy o świadczenie usług z producentami i dystrybutorami piwa. Na tej podstawie realizowała różnego rodzaju działania promocyjne, reklamowe i marketingowe. Ich celem było zwiększenie sprzedaży napojów alkoholowych.

W ramach tych działań spółka odpłatnie i publicznie (w gazetkach promocyjnych, na plakatach i billboardach) rozpowszechniała zdjęcia opakowań piwa, logotypy i inne znaki identyfikujące producentów i dystrybutorów tego napoju.

Twierdziła, że to promocja, a nie reklama napojów alkoholowych. Różnica ma istotne znaczenie, ponieważ podmioty świadczące usługę reklamy napojów alkoholowych muszą uiszczać opłatę w wysokości 10 proc. podstawy opodatkowania VAT wynikającej z tej usługi. Tak wynika ze wspomnianego art. 13[2] ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości. Nie ma natomiast takiej opłaty od usług promocji.

Nie, to reklama

Organy podatkowe uznały inaczej i nakazały spółce uiścić opłatę z tego tytułu. Tego samego zdania był Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku (sygn. akt I SA/Bk 305/23 i I SA/Bk 206/24). Podkreślił, że ustawa o wychowaniu w trzeźwości zawiera własną, szerszą definicję reklamy (art. 2[1] ust. 1 pkt 3), zgodnie z którą jest nią każde publiczne rozpowszechnianie nazwy piwa czy innego napoju alkoholowego lub logo jego producenta albo dystrybutora.

Sąd stwierdził, że działania spółki mieściły się w tej definicji. Spółka publicznie bowiem rozpowszechniała znaki towarowe, symbole graficzne oraz nazwy producentów piwa „nieróżniące się od nazw i symboli graficznych napojów alkoholowych, służące popularyzowaniu znaków towarowych napojów alkoholowych”.

Informowanie o promocji jest reklamą

Wątpliwości co do tego nie miał również NSA. Uzasadniając wyrok, sędzia Bogusław Woźniak przypomniał, że zgodnie z art. 2[1] ust. 1 pkt 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, promocję napojów alkoholowych stanowi publiczna degustacja, rozdawanie rekwizytów, organizowanie premiowanej sprzedaży oraz inne formy publicznego zachęcania do nabywania tych napojów (np. loterie).

Sędzia podkreślił, że z promocją mamy do czynienia wtedy, gdy dochodzi do pewnej formy aktywności ze strony nabywcy napoju alkoholowego. Natomiast samo informowanie o promocji nie jest promocją, lecz – zgodnie z art. 2[1] ust. 1 pkt 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości – reklamą napojów alkoholowych.

Wyroki NSA z 27 maja 2025 r., sygn. akt III FSK 37/24 i III FSK 1288/24