Jeżeli regulamin wynagradzania przewiduje możliwość wypłaty dodatkowej odprawy pośmiertnej, to nie ma od niej estońskiego CIT. Potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W klasycznym CIT taka wypłata może być kosztem uzyskania przychodów.

O estoński CIT spytała spółka, której pracownik zmarł w wyniku wypadku przy pracy. W związku z tym, zgodnie z art. 93 kodeksu pracy, firma wypłaciła żonie i córce zmarłego odprawę pośmiertną.

Oprócz tego planowała przekazać im dodatkowe świadczenie pośmiertne (dodatkową odprawę pośmiertną) - w wysokości 24-krotności miesięcznego wynagrodzenia zmarłego pracownika. Taka dodatkowa odprawa wynika z obowiązującego w spółce regulaminu wynagradzania.

Spółka chciała się upewnić, że będzie to wydatek związany z działalnością, a zatem nie zapłaci od tej kwoty estońskiego CIT. Uważała, że nie ma tu zastosowania art. 28m ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT.

Bez estońskiego ryczałtu

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej to potwierdził. W interpretacji z 21 marca 2025 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.679.2024.1.AG) stwierdził, że skoro dodatkowa odprawa wynika z regulaminu wynagradzania, to jest to wydatek związany z działalnością.

Wyjaśnił, że przepisy nie zabraniają, aby osoby uprawnione otrzymały od pracodawcy dodatkowe świadczenie, niezależnie od odprawy pośmiertnej wynikającej wprost z kodeksu pracy lub odszkodowania ze środków z funduszu ZUS.

„Takie dodatkowe świadczenie w związku ze śmiercią pracownika pracodawca może przewidzieć w zakładowych źródłach prawa pracy, np. w układzie zbiorowym, regulaminie wynagradzania. Sposób ustalenia regulacji we wskazanym zakresie jest w zasadzie dowolny i dobrowolny” – wyjaśnił organ.

Wskazał na art. 77[2] par. 2 kodeksu pracy, zgodnie z którym w regulaminie wynagradzania pracodawca może ustalić także inne świadczenia związane z pracą i zasady ich przyznawania. W myśl art. 241[13] par. 1 k.p. „korzystniejsze postanowienia układu, z dniem jego wejścia w życie, zastępują z mocy prawa wynikające z dotychczasowych przepisów prawa pracy warunki umowy o pracę lub innego aktu stanowiącego podstawę nawiązania stosunku pracy”.

Kiedy podatek

Gdyby natomiast dodatkowa odprawa pośmiertna nie wynikała z żadnych firmowych regulaminów ani wewnątrzzakładowych regulacji, wówczas byłby wydatkiem niezwiązanym z działalnością gospodarczą. Spółka musiałaby zapłacić od tego ryczałt, zgodnie z art. 28m ust. 1 pkt 3 CIT. Potwierdził to dyrektor KIS w interpretacji z 8 listopada 2024 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.375.2024.3.IN).

To koszt

Podobnie jest w klasycznym CIT. Dodatkowa odprawa pośmiertna jest kosztem uzyskania przychodów, jeżeli została wypłacona zgodnie z regulaminem wynagradzania obowiązującym w firmie.

Potwierdził to dyrektor KIS w interpretacji z 24 lipca 2020 r. (0111-KDIB2-1.4010.209.2020.1.AP). Wyjaśnił, że chociaż trudno doszukiwać się bezpośredniego związku pomiędzy ponoszeniem przez spółkę świadczeń na rzecz rodziny pracownika po jego śmierci, a osiąganiem przychodów, to jednak niewątpliwie są to koszty (pośrednie) funkcjonowania firmy.

Dlatego dodatkowa odprawa pośmiertna wynikająca z regulaminu wynagradzania spełnia kryteria wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o CIT i może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów – wyjaśnił fiskus.