Jeżeli spółka sprzedała wspólnikowi linię produkcyjną, a następnie wynajęła ją od niego, by móc prowadzić działalność gospodarczą, to czynsz za najem jest ukrytym zyskiem – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.

– Takie działania wspólnika, który przekształca spółkę, aby była ona opodatkowana estońskim CIT, ale wcześniej kupuje od niej linię produkcyjną, niezbędną dla funkcjonowania tej spółki, jest wprost nakierowane na wyprowadzanie zysku w taki sposób, aby nie płacić podatku – uzasadnił wyrok sędzia Sławomir Kozik.

Za bez znaczenia WSA uznał to, że najem jest na warunkach rynkowych, a spółka ma inne linie produkcyjne, które również wykorzystuje w swojej działalności.

Ukryte zyski

Przypomnijmy, że opodatkowanie ukrytych zysków ma zapobiegać wyprowadzaniu zysku ze spółki bez zapłaty estońskiego CIT.

Zgodnie z art. 28m ust. 3 ustawy o CIT przez ukryte zyski rozumie się „świadczenia pieniężne, niepieniężne, odpłatne, nieodpłatne lub częściowo odpłatne, wykonane w związku z prawem do udziału w zysku, inne niż podzielony zysk, których beneficjentem, bezpośrednio lub pośrednio, jest udziałowiec, akcjonariusz albo wspólnik lub podmiot powiązany”. Dalej ten sam przepis wymienia, jakie płatności mogą być „w szczególności” ukrytymi zyskami.

Sprzedaż, a potem najem

W rozpatrzonej przez gdański sąd sprawie chodziło o spółkę, która zajmuje się produkcją metalowych elementów stolarki budowlanej. Wspólnicy wyposażyli ją w aktywa niezbędne do prowadzenia działalności gospodarczej. Spółka posiada więc linie produkcyjne, wózki widłowe, rozdrabniarki oraz dziesiątki innych maszyn i urządzeń.

W grudniu 2019 r. spółka postanowiła odsprzedać swojemu wspólnikowi na warunkach rynkowych jedną z linii produkcyjnych. Argumentowała, że musiała to zrobić ze względu na pilne potrzeby finansowe. W dalszym ciągu jednak z niej korzystała, wynajmując ją od tego wspólnika – również na warunkach rynkowych.

Pod koniec 2023 r. zmieniła swoją formę prawną ze spółki komandytowej na spółkę z o.o. – z zamiarem wyboru opodatkowania na zasadzie estońskiego CIT.

Na warunkach rynkowych

Zastanawiała się, czy kontynuacja najmu linii produkcyjnej od wspólnika spowoduje obowiązek zapłaty ryczałtu z tytułu ukrytych zysków. Uważała, że tak być nie powinno, mimo że wynajmujący jest dla niej podmiotem powiązanym.

Za kluczowe uważała to, że wynajem linii produkcyjnej odbywa się na warunkach rynkowych. Twierdziła, że jeżeli transakcja spełnia wymogi stawiane przez przepisy o cenach transferowych (warunki nie odbiegają od warunków rynkowych), to powiązania między stronami nie mają znaczenia.

Spółka porównała tę transakcję do mechanizmu leasingu zwrotnego. Przekonywała także, że sprzedana wspólnikowi, a następnie wynajmowana od niego linia, stanowiła wcześniej tylko niewielką część jej majątku.

Nie zadbano o aktywa

Nie zgodził się z nią dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji z 6 marca 2024 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.624.2023.2.EJ) wytknął, że wspólnicy nie zadbali o wyposażenie spółki w aktywa niezbędne dla prowadzonej działalności gospodarczej.

Zwrócił uwagę na to, że podstawą planowej transakcji jest to, iż spółka będzie potrzebowała składnika majątkowego, którego wspólnik – podmiot powiązany ze spółką – jest jej w stanie udostępnić. „Rozsądnie działający podmiot nie dokonywałby zatem odsprzedaży składnika majątkowego, tj. linii produkcyjnej niezbędnej do prowadzenia działalności gospodarczej” – stwierdził dyrektor KIS.

Doszedł do wniosku, że w tej sprawie dochodzi do „wykreowania potrzeb spółki, tak aby zawrzeć umowę najmu ze wspólnikiem i wypłacać wynagrodzenie za wynajem linii produkcyjnej”.

Należy więc uznać, że spółka, pod postacią wynagrodzenia za najem linii produkcyjnej, wypłaca wspólnikowi zysk. To wypełnia definicję ukrytych zysków – stwierdził dyrektor KIS.

Fiskus i sąd uznali, że spółka, pod postacią wynagrodzenia za najem linii produkcyjnej, wypłaca wspólnikowi ukryty zysk

Za bez znaczenia uznał to, że czynsz za najem ustalono na zasadach rynkowych.

Tego samego zdania był Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku. W uzasadnieniu sędzia Sławomir Kozik wyjaśnił, że poprzez użycie w art. 28m ust. 3 ustawy o CIT sformułowania „w szczególności” ustawodawca wskazał tylko przykłady świadczeń uznawanych za ukryte zyski.

– Katalog ten jest otwarty i obejmuje wszystko, co stanowi ukryte świadczenie dla wspólnika – tłumaczył sędzia Kozik. ©℗

Wyrok jest nieprawomocny.

Autor jest doradcą podatkowym

orzecznictwo