Samorząd województwa nie jest podatnikiem VAT, gdy do spółki prowadzącej szpital wnosi rzeczy ruchome w zamian za jej udziały w podwyższonym kapitale zakładowym. Wykonuje bowiem zadania nałożone przez ustawę w zakresie promocji i ochrony zdrowia – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku.

Chodziło o województwo, które w ramach projektu współfinansowanego ze środków unijnych kupiło sprzęt i wyposażenie medyczne z zamiarem przekazania ich nieodpłatnie szpitalowi specjalistycznemu. Województwo jest jedynym wspólnikiem spółki, która prowadzi ten szpital. Powstała ona w 2015 r. z przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.

Województwo zamierzało wnieść do spółki narzędzia, przyrządy, ruchomości i wyposażenie – dotychczas użytkowane przez szpital nieodpłatnie. W zamian otrzymałoby udziały w tej spółce.

Wniesione rzeczy ruchome nie były wykorzystywane do działalności opodatkowanej i w związku z tym przy ich zakupie nie przysługiwało województwu w tym zakresie prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Co z VAT?

Województwo uważało, że przy wniesieniu aportu nie będzie występować jako podatnik VAT. Argumentowało, że realizuje w ten sposób swoje statutowe zadania w zakresie świadczenia usług zdrowotnych (art. 14 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie województwa, Dz.U. z 2024 r. poz. 566).

Wskazało na art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym „nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilno prawnych”.

Województwo uważało, że gdyby fiskus uznał inaczej, to skorzysta ono ze zwolnienia z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Przepis ten wymaga spełnienia łącznie dwóch warunków:

  • towary muszą służyć wyłącznie działalności zwolnionej, tj. w żadnym momencie ich posiadania nie można zmienić ich przeznaczenia ani sposobu wykorzystywania,
  • dokonującemu ich dostawy nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Województwo tłumaczyło, że szpital do tej pory wykorzystywał wskazane składniki majątku ruchomego do działalności zwolnionej od VAT i że tak będzie po wniesieniu ich do spółki.

Jest podatek

Innego zdania był dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji z 2 lutego 2024 r. (sygn. 0112-KDIL1-2.4012.600.2023.2.DS) stwierdził, że wyłączenie z opodatkowania nie dotyczy czynności realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego na podstawie umów cywilno prawnych. Wniesienie aportem składników majątku ruchomego będzie czynnością cywilnoprawną, a nie publicznoprawną, i dlatego w tym wypadku województwo będzie występować w charakterze podatnika VAT, a aport będzie opodatkowany jako odpłatna dostawa towarów (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT) – uznał.

Odnosząc się natomiast do prawa do zwolnienia z VAT, stwierdził, że zarówno sprzęt, jak i wyposażenie zostały kupione przez województwo i przekazane szpitalowi na podstawie umowy użyczenia i do tej pory były użytkowane przez szpital nieodpłatnie. Województwo jako podatnik nie wykorzystywało zakupionego sprzętu do prowadzenia działalności zwolnionej, udostępniło natomiast nieodpłatnie mienie szpitalowi na podstawie umowy użyczenia, dlatego aport składników majątku ruchomego nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Nie został bowiem spełniony co najmniej jeden z ustawowych warunków – stwierdził fiskus.

Fiskus się myli

Ze stanowiskiem organu nie zgodził się WSA w Gdańsku. Jak wyjaśniła sędzia Elżbieta Rischka, w sferze użyteczności publicznej województwo może tworzyć spółki z o.o., akcyjne, a także może do nich przystępować (art. 13 ust. 1 ustawy o samorządzie województwa).

– Za pośrednictwem takich spółek samorząd województwa wykonuje zatem swoje zadania określone ustawami, w szczególności w zakresie promocji i ochrony zdrowia – uzasadniła sędzia.

Wyrok jest nieprawomocny. ©℗

Autor jest doradcą podatkowym i biegłym sądowym

orzecznictwo