Refinansowanie wydatków przez podmioty trzecie jest z CIT

O zwrocie wydatków można mówić wtedy, gdy dokonuje go podmiot, na rzecz którego wydatek został poniesiony. Nie jest nim refinansowanie przez podmioty trzecie – orzekł WSA we Wrocławiu.

Chodziło o spółkę będącą agencją pracy tymczasowej. Zawarła ona porozumienie z holenderską fundacją w sprawie działalności dobroczynnej. Na tej podstawie pełni ona rolę pośrednika, ponieważ dystrybuuje środki fundacji przeznaczone na wsparcie dla pracowników z Ukrainy i ich rodzin oraz wsparcie dla ofiar rosyjsko-ukraińskiej wojny. Pomoc obejmuje zakwaterowanie, pomoc w przekazywaniu środków spożywczych, ubrań, leków, pieniędzy na transport, artykułów dla dzieci, a także organizację pikników i półkolonii dla dzieci.

Zasadniczo spółka sama kupuje towary i usługi, a raz w miesiącu refakturuje te wydatki na fundację.

Część kosztów związanych z zakwaterowaniem i wyżywieniem uchodźców refunduje gmina na podstawie art. 13 ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa (Dz.U. z 2024 r. poz. 167). W takiej sytuacji spółka obciąża fundację tylko kosztami przekraczającymi kwoty gminnego dofinansowania.

Jedynie niewielką część wydatków ponoszą bezpośrednio sami beneficjenci, czyli osoby, na rzecz których świadczona jest pomoc. Wówczas spółka zwraca im na podstawie paragonów poniesione przez nich wydatki, a następnie obciąża nimi fundację, wystawiając noty księgowe.

Nie ma kosztu ani przychodu

Spółka uważała, że nie powinna zaliczać do kosztów uzyskania przychodu wydatków, które ponosi na zakup towarów i usług, skoro są jej one zwracane przez fundację bądź gminę.

Była też zdania, że nie są dla niej podatkowym przychodem środki, które otrzymuje od fundacji. Jest to zwrot tzw. innych wydatków niezaliczanych do kosztów uzyskania przychodu, którego nie uznaje się za podatkowy przychód – argumentowała, przywołując art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT.

Jeśli chodzi o dofinansowanie z gminy, to uważała, że jest to zwrot kosztów zakwaterowania i wyżywienia dla obywateli Ukrainy, który jest zwolniony z podatku na podstawie art. 38z ustawy o CIT.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zgodził się z nią tylko w części.

Bez kosztów, ale z przychodem

W interpretacji z 5 czerwca 2023 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.770.2022.3.AK) potwierdził, że wydatki, które ponosi na ten cel spółka, nie są dla niej podatkowym kosztem. Nie mają one bowiem związku z prowadzoną przez spółkę działalnością gospodarczą i nie są ponoszone w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu.

Dyrektor KIS zgodził się też ze spółką, że nie będzie dla niej przychodem dofinansowanie wypłacane przez gminę na pokrycie wydatków na zakup towarów i usług w celu zapewnienia Ukraińcom zakwaterowania i wyżywienia.

Innego zdania był natomiast w kwestii kwot, które spółka otrzymuje od fundacji. Są one dla niej podatkowym przychodem – stwierdził. Uznał, że nie jest to zwrot wydatków, o którym mowa w art. 12 ust. 4 pkt 6a ustawy o CIT, bo – jak tłumaczył – zwrot jest wtedy, gdy zostaje zwrócony ten sam wydatek, a nie wydatek o takim samym charakterze.

Wyjaśnił, że art. 12 ust. 4 pkt 6a dotyczy sytuacji, w której podmiot, na rzecz którego poniesiono wydatek, dokonuje jego zwrotu. Natomiast w tej sprawie poniesiony wydatek refinansuje podmiot trzeci, którym jest fundacja.

Tego samego zdania był Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu. Sąd nie zajmował się stroną kosztową, bo zarzuty skargi tego nie obejmowały. Potwierdził natomiast, że spółka uzyska podatkowy przychód.

WSA orzekł, że nie jest to zwrot wydatków, lecz odsprzedaż kupionych przez spółkę towarów i usług. Spółka bowiem – jak zauważyła sędzia Marta Semiczek – sama podkreśliła, że w części nieobjętej dofinansowaniem przez gminę refakturuje poniesione wydatki na fundację, czyli odsprzedaje fundacji towary i usługi w cyklu miesięcznych rozliczeń.

– To, że refakturowanie odbywa się pod kontrolą i nie zawiera w sobie żadnego zysku czy prowizji, nie ma wpływu na rozpoznanie tych środków jako przychodu dla celów CIT – podsumowała sędzia Semiczek.

Wyrok jest nieprawomocny.©℗

orzecznictwo