Przekroczenie limitu zwolnienia w CIT nie wyklucza prawa do ulg

Podatnik, który korzysta ze zwolnienia w specjalnej strefie ekonomicznej lub na podstawie decyzji o wsparciu, może po wyczerpaniu limitu tego zwolnienia w trakcie roku podatkowego sięgnąć po ulgi przewidziane w ustawie o CIT – orzekł WSA we Wrocławiu.

Chodziło o spółkę, która korzysta ze zwolnienia z CIT dla dochodów:

• z działalności prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o CIT) i
• z realizacji nowej inwestycji określonej w decyzji o wsparciu (art. 17 ust. 1 pkt 34a ustawy o CIT).

Spółka uzyskuje również dochody nieobjęte zakresem zwolnienia – ta część dochodów (np. ze sprzedaży towarów handlowych niewyprodukowanych przez spółkę) jest opodatkowana na zasadach ogólnych.

Spółka chciała wiedzieć, czy jeżeli w trakcie roku podatkowego przekroczy dostępny limit pomocy publicznej, czyli zwolnienia podatkowego, może w odniesieniu do dochodu opodatkowanego skorzystać z następujących ulg podatkowych:

• na działalność badawczo-rozwojową (tzw. ulga B+R – art. 18d ustawy o CIT);
• na produkcję próbną i wprowadzenie na rynek nowego produktu (tzw. ulga na prototyp – art. 18ea ustawy o CIT);
• na zwiększenie przychodów ze sprzedaży wytworzonych produktów (tzw. ulga na ekspansję, inaczej prowzrostowa – art. 18eb ustawy o CIT);
• na robotyzację (art. 38eb ustawy o CIT).

Odliczenie jest…

Wątpliwości spółki wzięły się stąd, że podatnikowi, który w roku podatkowym korzysta ze zwolnień na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT, przysługuje prawo do odliczenia jedynie w odniesieniu do kosztów kwalifikowanych, które nie zostały przez niego uwzględnione w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku na podstawie tych przepisów (art. 18d ust. 6 ustawy o CIT).

Spółka była zdania, że uwzględnienie w kalkulacji dochodu zwolnionego odnosi się wyłącznie do tych kosztów, które zostały przyporządkowane do dochodu rzeczywiście zwolnionego z CIT.

Zamierzała więc skorzystać z ulg w odniesieniu do:

• kosztów działalności opodatkowanej oraz
• tej części kosztów działalności potencjalnie zwolnionej, która ze względu na przekroczenie limitu pomocy publicznej (zwolnienia podatkowego) zostanie przyporządkowana do działalności opodatkowanej, oraz
• tej części kosztów wspólnych (tzn. takich, których spółka nie jest w stanie przypisać do konkretnego źródła przychodów), która w wyniku zastosowania klucza alokacji (art. 15 ust. 2 i 2a ustawy o CIT) zostanie przyporządkowana do działalności opodatkowanej.

…czy go nie ma

Innego zdania był dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji z 5 stycznia 2023 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.754. 2022.1.PC) nie zgodził się ze spółką co do tego, że koszty stanowiące koszty kwalifikowane rozliczane w ramach ulg nie są ujęte w kalkulacji, czyli obliczaniu dochodu zwolnionego. Tak byłoby tylko wtedy, gdyby w ogóle nie były one kosztami uzyskania przychodów z działalności strefowej lub z działalności określonej w decyzji o wsparciu – stwierdził.

Zwrócił uwagę na to, że w przepisach o ulgach (art. 18d ust. 6, art. 18ea ust. 10 oraz art. 18eb ust. 8 ustawy o CIT) nie ma mowy o kosztach kwalifikowanych, które nie zostały uwzględnione w dochodzie zwolnionym, tylko o kosztach, które „nie są przez podatnika uwzględniane w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku” na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 34 lub 34a ustawy o CIT.

To, że nie cały dochód korzysta ze zwolnienia, jest wyłącznie konsekwencją przekroczenia maksymalnej wielkości pomocy publicznej – podkreślił dyrektor KIS.

Uznał więc, że prawo do ulg w CIT przysługuje wyłącznie w odniesieniu do tych kosztów kwalifikowanych, które w ogóle nie stanowią kosztów prowadzenia działalności na terenie SSE lub na podstawie decyzji o wsparciu.

Odliczenie przysługuje

Nie zgodził się z tym Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu. Stwierdził, że art. 18d ust. 6 ustawy o CIT nie jest jasny, bo wykładnia językowa tego przepisu pozwala na dwie różne interpretacje.

Dlatego sąd uznał, że w tym wypadku ma zastosowanie art. 2a ordynacji podatkowej, który mówi, że „niedające się usunąć wątpliwości co do treści przepisów prawa podatkowego rozstrzyga się na korzyść podatnika”.

Na podstawie tej zasady sąd orzekł, że w kalkulacji dochodu zwolnionego z podatku „uczestniczą jedynie te koszty, które w rzeczywistości zostały w niej uwzględnione”. Natomiast do dochodu, który jest opodatkowany, czyli w części przekraczającej limit pomocy publicznej (zwolnienia z CIT), mają zastosowanie ulgi podatkowe.

– Taka interpretacja spełnia cel tych ulg, ponieważ intencją ustawodawcy było promowanie określonego rodzaju działalności – wyjaśniła sędzia Dagmara Dominik-Ogińska.

Dodała, że sąd nie dopatrzył się ryzyka, iż podatnik otrzyma podwójną korzyść.

– Ustawodawca zabezpieczył się na taką ewentualność w art. 18d ust. 5 ustawy o CIT – wskazała sędzia Dominik-Ogińska.

Zgodnie z tym przepisem koszty kwalifikowane podlegają odliczeniu, jeżeli nie zostały podatnikowi zwrócone w jakiejkolwiek formie lub nie zostały odliczone od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Wyrok jest nieprawomocny. ©℗

orzecznictwo