Wartość poniesionych nakładów należy odnosić do wartości budynku wynikającej z każdego kolejnego „pierwszego zasiedlenia” – orzekł WSA w Warszawie.

Sprawa dotyczyła spółki, która po pierwszym zasiedleniu budynków i budowli wielokrotnie je potem ulepszała. Poszczególne ulepszenia nie przekraczały 30 proc. wartości początkowej budynku, ale ich suma przewyższyła ten poziom.
Spór toczył się o to, czy ulepszenia te mogły być również uznane za pierwsze zasiedlenie. Jeśli tak by było, to dostawy budynków i budowli nie byłyby zwolnione z VAT. Zgodnie bowiem z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie jest zwolniona z podatku dostawa budynków, budowli lub ich części dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, albo jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a tą dostawą nie upłynęły 2 lata.
Jak rozliczać VAT: Korekta historyczna
Jak rozliczać VAT: Korekta historyczna

Zobacz również
Wprawdzie należące do spółki budynki i budowle były już po pierwszym zasiedleniu, ale ich ulepszenie mogło spowodować, że ich kolejne dostawy byłyby znów uznane za pierwsze zasiedlenie. Z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT wynika bowiem, że przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania nie tylko po wybudowaniu, ale i po ulepszeniu, jeżeli poniesione na ten cel wydatki stanowiły co najmniej 30 proc. wartości początkowej.
Spór toczył się więc o to, jak liczyć tę wartość, czy za każdym razem zwiększają ją wydatki poniesione przez spółkę na ulepszenie.
Spółka uważała, że każde ulepszenie podwyższa wartość początkową budynku i to do niej właśnie należy odnosić kolejne ulepszenia. Swoją argumentację przedstawiła na przykładzie.
Przykład (według spółki)
Wartość początkowa budynku wynosi 100 jednostek pieniężnych. W kolejnych latach podatnik dokonał kilku ulepszeń o wartości:
1 rok – 20 jp
2 rok – 30 jp
3 rok – 50 jp
W pierwszym roku ulepszył rzecz o 20 proc. (20/100), czego skutkiem było zwiększenie wartości początkowej do 120 jp.
W drugim roku ulepszył rzecz o 25 proc. (30/120), czego skutkiem będzie zwiększenie wartości początkowej do 150 jp.
W trzecim roku ulepszył rzecz o 33,33 proc. (50/150), czego skutkiem będzie zwiększenie wartości początkowej do 200 jp.
Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie uważał inaczej (interpretacja nr IPPP1/443-1035/14-3/MPe). Stwierdził, że poszczególne ulepszenia należy rozliczać odrębnie, odnosząc je każdorazowo do wartości początkowej. Wartość ta powinna być aktualizowana dopiero wtedy, gdy ulepszenie przekracza jej 30 proc. Słowem kwotę poniesionych nakładów należy odnosić do wartości historycznej, wynikającej z każdego kolejnego momentu pierwszego zasiedlenia – stwierdził dyrektor izby.
Przykład (według organu)
Wartość początkowa budynku wynosi 100 jednostek pieniężnych. W kolejnych latach podatnik dokonał kilku ulepszeń o wartości:
1 rok – 20 jp
2 rok – 30 jp
3 rok – 50 jp
W pierwszym roku ulepszył rzecz o 20 proc. (20/100), skutkiem czego nie aktualizuje się wartości początkowej.
W drugim roku ulepszył rzecz o 30 proc. (30/100), na skutek czego wartość początkowa zostanie zwiększona do 130 jp, a więc dostawa po tym ulepszeniu będzie uznana za dokonaną w ramach pierwszego zasiedlenia.
W trzecim roku ulepszył rzecz o 38,5 proc. (50/130), czego skutkiem będzie zwiększenie wartości początkowej do 180 jp, a więc znów dostawa po tym ulepszeniu będzie uznana za dokonaną w ramach pierwszego zasiedlenia.
WSA w Warszawie w całości zaaprobował stanowisko organu podatkowego i oddalił skargę spółki. Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 13 października 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 743/15. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia