Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego oznacza zmiany w rozliczeniach z fiskusem.

Podatników czeka sporo zmian, ale najważniejszą z nich będzie powrót raportowania krajowych schematów podatkowych (ang. mandatory disclosure rules – MDR). Przypomnijmy, że obowiązek ten został zawieszony na mocy art. 31y specustawy covidowej do 30. dnia następującego po dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii ogłoszonego w związku z COVID-19. Raportowanie transgranicznych schematów podatkowych zostało przywrócone 1 stycznia 2021 r. Zawieszenie obowiązku składania krajowych MDR będzie z kolei obowiązywało do końca lipca br. Od 1 sierpnia 2023 r. promotorzy danego uzgodnienia podatkowego będą mieli 30 dni na jego zgłoszenie szefowi Krajowej Administracji Skarbowej. Termin liczy się od udostępnienia schematu, przygotowania go do wdrożenia albo dokonania pierwszej czynności związanej z takim wdrożeniem. Jeśli promotor nie wypełni tego obowiązku, to przechodzi on odpowiednio na korzystających (podatników) i wspomagających.Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego oznacza też, że dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej będzie miał mniej czasu na wydanie interpretacji indywidualnej. Zasadniczo, zgodnie z art. 14d ordynacji podatkowej, powinien ją wydać nie później niż w ciągu trzech miesięcy od dnia otrzymania wniosku. Niewydanie interpretacji w ustawowym terminie oznacza, że stanowisko wnioskodawcy zostało uznane za prawidłowe, jest to tzw. interpretacja milcząca (art. 14o ordynacji podatkowej).

Specustawa covidowa zmieniła te zasady. W myśl art. 31g dyrektor KIS miał aż sześć miesięcy na wydanie interpretacji. Po odwołaniu stanu zagrożenia epidemicznego znów będą to trzy miesiące.

Natomiast podatnicy będą mieli mniej czasu na zgłoszenie w urzędzie skarbowym płatności na rachunek niewidniejący na tzw. białej liście. Przypomnijmy, że zasadą jest, iż przedsiębiorca, który zapłaci należność wynikającą z transakcji o wartości większej niż 15 tys. zł lub równowartość tej kwoty na konto inne niż widniejące w elektronicznym wykazie podatników VAT (tzw. białej liście), nie zaliczy wydatku do kosztów uzyskania przychodu i odpowie solidarnie z dostawcą za nierozliczony VAT. W celu uniknięcia sankcji należy powiadomić urząd skarbowy o takiej płatności na formularzu ZAW-NR. Przedsiębiorca ma na to zasadniczo siedem dni od zlecenia przelewu. Specustawa covidowa wydłużyła ten termin do 14 dni (art. 15zzn specustawy). Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego oznacza jednak, że ponownie będzie obowiązywał termin siedmiodniowy.

Zmiany będą dotyczyć również zasad uznawania zagranicznych certyfikatów rezydencji. Zasadniczo, jeśli certyfikat nie zawiera daty swojej ważności, to podatnik powinien go używać przez 12 miesięcy. Wynika to z art. 41 ust. 9a i art. 26 ust. 1i ustawy o CIT. Specustawa covidowa (art. 31ya) wprowadziła zasadę, zgodnie z którą, jeśli termin 12 miesięcy mijał w okresie stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii, podatnik mógł uwzględniać certyfikat jeszcze przez dwa miesiące po odwołaniu obu tych stanów. To oznacza, że stare certyfikaty rezydencji, niezawierające daty ważności, będą mogły być uwzględniane do 1 września br. To samo dotyczy sytuacji, w których podatnik miał zagraniczny certyfikat rezydencji wydany w 2019 r. lub 2020 r. oraz oświadczenie podatnika, że dane w nim zawarte są aktualne (art. 31ya ust. 3 specustawy).

Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego oznacza również, że przy składaniu dokumentacji cen transferowych za rok następny (2024) nie będą obowiązywać ułatwienia określone w art. 31z1–31z3 specustawy. Chodzi o:

zwolnienie z obowiązku posiadania oświadczenia podmiotu powiązanego o dokonaniu korekty przy sporządzaniu korekty cen transferowych,

wyłączenie warunku nieponiesienia straty przez podmiot powiązany jako przesłanki zwolnienia z obowiązku sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych (art. 11n pkt 1 lit. c i pkt 1a ustawy o CIT oraz art. 23z pkt 1 lit. b i pkt 1a ustawy o PIT), w przypadku gdy przychody podmiotu powiązanego niespełniającego tego warunku spadły o co najmniej 50 proc. wobec łącznych przychodów uzyskanych w takim samym okresie bezpośrednio poprzedzającym dany rok.

Od 1 lipca br. przestaną obowiązywać przepisy art. 52 zb ustawy o PIT i art. 38t ustawy o CIT. Wynika z nich, że przedsiębiorcy, którzy zapłacą kary umowne i odszkodowania z tytułu:

wad dostarczonych towarów, wykonanych robót i usług,

zwłoki w dostarczeniu towaru wolnego od wad,

zwłoki w usunięciu wad towarów albo wykonanych robót i usług,

nie muszą wyłączać tych kar i odszkodowań z kosztów uzyskania przychodów, jeśli wady bądź zwłoka powstały w związku ze stanem zagrożenia epidemicznego lub stanem epidemii ogłoszonym z powodu COVID-19.

Odwołanie stanu zagrożenia epidemicznego oznacza również, że od 1 sierpnia br. podatnicy, którzy pozyskali decyzję naczelnika urzędu skarbowego o odroczeniu terminu zapłaty podatku lub rozłożeniu go na raty, muszą się liczyć z tym, że ponownie będzie ustalana opłata prolongacyjna od kwoty podatku lub zaległości podatkowej. Zmiana wynika z art. 15za specustawy covidowej.©℗

Ulgi w PIT dla zatrudnionych

Przypominamy, że do końca 2023 r. (a więc do końca roku następnego po roku, w którym został odwołany stan epidemii) będą obowiązywać pandemiczne limity zwolnień od PIT dla niektórych świadczeń pracowniczych (art. 52l pkt 3 i 4 ustawy o PIT). Chodzi m.in. o limit:

wartości otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej rzeczowych świadczeń oraz świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków ZFŚS lub z funduszy związków zawodowych – w wysokości 2000 zł (zamiast 1000 zł),

dopłat do wypoczynku oraz przejazdów związanych z tym wypoczynkiem – dzieci i młodzieży do 18 lat, z innych źródeł niż fundusz socjalny, ZFŚS czy określonych rozporządzeniem – w wysokości 3000 zł (zamiast 2000 zł).©℗