W uldze zero PIT dla powracających z zagranicy ważne jest, aby podatnik przebywał poza Polską (miał tam miejsce zamieszkania) ponad 183 dni w roku.
Meldunek w kraju nie wyklucza preferencji – potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.
Spytał o to podatnik, który od urodzenia do połowy 2007 r. mieszkał w Polsce. Następnie wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszkał aż do 2021 r. Tam też pracował i tylko tam rozliczał się z podatku, jako brytyjski rezydent podatkowy. W 2012 r. kupił tam nawet nieruchomość, w której mieszkał nieprzerwanie przez dziewięć lat.
Natomiast przez cały ten czas zachował polskie obywatelstwo i był zameldowany w Polsce w domu rodziców – wyłącznie po to, by – jak tłumaczył – otrzymywać korespondencję.
W sierpniu 2021 r. mężczyzna przyjechał do Polski, by kupić tu nieruchomość. Jej remont potrwał do końca roku. Nadal miejscem jego zamieszkania była Wielka Brytania (w 2022 r. przebywał tam 225 dni). Pracę w Polsce rozpoczął dopiero 3 stycznia 2022 r. i od tego czasu tu znajduje się jego miejsce zamieszkania.
Chciał się więc upewnić, że może skorzystać z ulgi na powrót, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 152 ustawy o PIT.
Dyrektor KIS to potwierdził. Wyjaśnił, że zawarta w ustawie o PIT definicja miejsca zamieszkania obejmuje dwa kryteria:
– pobyt na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym lub
– posiadanie na terytorium Polski ośrodka interesów życiowych rozumianego jako centrum interesów osobistych lub centrum interesów gospodarczych.
Organ przyznał, że w świetle przepisów prawa podatkowego miejsce zamieszkania nie jest tożsame z miejscem zameldowania. Dlatego mężczyźnie przysługuje prawo skorzystania z ulgi na powrót, tj. zwolnienia z opodatkowania przychodów do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 85 528 zł (np. ze stosunku pracy, umowy zlecenia, działalności gospodarczej).
Podatnik może z niego skorzystać w czterech kolejno po sobie następujących latach podatkowych, licząc od początku roku, w którym nastąpiło przeniesienie miejsca zamieszkania, tj. w latach 2022–2025 albo od początku roku następnego, tj. w latach 2023–2026.
Przypomnijmy, że w przypadku rozliczeń według skali PIT nie trzeba płacić do kwoty 115 528 zł, na co składa się 85 528 zł zwolnienia i 30 tys. zł kwoty wolnej od podatku.©℗
Podstawa prawna
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 23 marca 2023 r., sygn. 0111-KDSB2-1.4011.44.2023.2.MSU