Od 1 stycznia 2023 r. podatnicy nie znajdą już przepisu o załącznikach PIT/WZ, PIT/WZR, CIT/WZ lub CIT/WZG. Ale – jak odpowiedziało Ministerstwo Finansów na pytanie DGP – nadal trzeba będzie jeszcze dołączyć je do zeznania za 2022 r. Czy faktycznie? Powstały co do tego wątpliwości.
Od 1 stycznia 2023 r. podatnicy nie znajdą już przepisu o załącznikach PIT/WZ, PIT/WZR, CIT/WZ lub CIT/WZG. Ale – jak odpowiedziało Ministerstwo Finansów na pytanie DGP – nadal trzeba będzie jeszcze dołączyć je do zeznania za 2022 r. Czy faktycznie? Powstały co do tego wątpliwości.
Spytaliśmy zatem jeszcze ekspertów, co o tym sądzą. Ci zgadzają się z MF – przepisu już nie będzie, ale obowiązek pozostanie.
Chodzi o zmiany w uldze na złe długi w podatkach dochodowych. W nowelizacji z 7 października 2022 r. (Dz.U. poz. 2180) uchwalono, że dłużnicy i wierzyciele nie będą już musieli dołączać do zeznania rocznego załączników PIT/WZ, PIT/WZR, CIT/WZ lub CIT/WZG, w których informują o wierzytelnościach i zobowiązaniach odpowiednio zmniejszających lub zwiększających podstawę opodatkowania (podatkową stratę).
Zmiana polega na uchyleniu art. 18f ust. 19 ustawy o CIT oraz odpowiednio art. 26i ust. 19 ustawy o PIT i art. 11 ust. 18 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1993 ze zm.).
Czytelnicy DGP zwracają jednak uwagę na to, że w tym zakresie nowelizacja wejdzie w życie już od 1 stycznia 2023 r. Co więcej, nie ma w niej przepisu przejściowego, z którego wynikałoby, od kiedy nie będzie wymogu dołączania do zeznania rocznego wspomnianych załączników. Z pewnością natomiast, gdy w 2023 r. będą składać zeznanie za 2022 r., to w ustawach o PIT, CIT i zryczałtowanym podatku dochodowym nie będzie już przepisu o obowiązku wypełniania załączników o uldze na złe długi. Uważają zatem, że nie będą musieli dołączać tych załączników już do zeznania składanego w 2023 r. – za 2022 r.
Przypomnijmy, że Ministerstwo Finansów odniosło się do tej kwestii w odpowiedzi na pytanie DGP, którą zacytowaliśmy w artykule „Ulga na złe długi. MF: Zmiany dopiero za rok” (DGP nr 204/2022).
Z odpowiedzi MF wynika jasno, że zmiana ma zastosowanie dopiero w odniesieniu do rozliczenia za 2023 r. Natomiast do zeznania za 2022 r. wierzyciele i dłużnicy muszą jeszcze dołączyć wspomniane załączniki.
Z takim stanowiskiem zgadza się Anna Mełgieś, doradca podatkowy w DORADCA Zespół Doradców Finansowo-Księgowych. Choć szkoda – mówi – że ustawodawca nie zdecydował się na natychmiastowe uchylenie uciążliwego obowiązku i że wymóg wykazywania w zeznaniu rocznym szczegółowych danych o zastosowanej uldze na złe długi przestanie obowiązywać dopiero od 2023 r.
– Oczywiście można tutaj podnosić argument, że ustawodawca nie wskazał wyraźnie, że zmiana dotyczy rozliczeń, począwszy od 2023 r., czyli że jego intencją było wyłączenie przedmiotowego obowiązku w odniesieniu do zeznań składanych „za” 2023 r., a nie „w” 2023 r. W mojej ocenie jednak brzmienie opublikowanych przepisów nie pozwala na taką optymistyczną ich interpretację – mówi Anna Mełgieś.
Podobnie uważa Maciej Godyń, radca prawny i partner w kancelarii Business Law House. Wyjaśnia, że skoro przepisy mają wejść w życie 1 stycznia 2023 r., to uproszczenia nie obejmą jeszcze zeznania za 2022 r.
Przyznaje to również Wojciech Niedźwiedzki, senior Associate w Kancelarii Ożóg Tomczykowski. Zwraca natomiast uwagę, że obowiązek dołączania wspomnianych załączników do zeznania rocznego stanowi w praktyce nadmierne obciążenie administracyjne.
– Zasadniczo podatnicy i tak muszą, na podstawie odrębnych przepisów, weryfikować opóźnienia płatności w transakcjach handlowych. Dodatkowa sprawozdawczość na potrzeby podatkowego zeznania wydaje się więc zbyteczna – mówi Wojciech Niedźwiedzki.
Przypomnijmy, że wypełnianie wspomnianych załączników jest bardzo żmudne, ponieważ nie można ująć zbiorczo wymaganych przez fiskusa informacji. Trzeba informować urząd skarbowy o każdej fakturze zmniejszającej podstawę opodatkowania (u wierzyciela), a także zwiększającej ją (u dłużnika). Obaj muszą więc z osobna podawać: wartość każdej wierzytelności (zobowiązania), nazwę dłużnika (wierzyciela) i jego NIP, numer i datę wystawienia faktury (rachunku, umowy), datę upływu terminu zapłaty. Jeżeli przykładowo podatnik ma pięć wierzytelności wynikających z pięciu faktur, a dłużnik odpowiednio pięć zobowiązań, to każdy z nich musi szczegółowo poinformować o nich w załączniku dołączanym do zeznania.
Jeżeli wierzytelności (zobowiązań) jest więcej i nie wystarcza rubryk, żeby wymienić je wszystkie, to trzeba wypełnić kolejny załącznik bądź nawet kilka. W takiej sytuacji w ostatnim z nich należy zsumować kwoty wynikające ze wszystkich tych załączników. Zniesienie tego obowiązku będzie więc nie tylko istotne, lecz także wyczekiwane przez podatników.©℗
Współpraca Katarzyna Jędrzejewska
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama
Reklama