Jak podkreśliła jednak sędzia Beata Cieloch, wyrok ten dotyczy interpretacji indywidualnej, a więc ściśle bazuje na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Jego tezy nie są więc uniwersalne.
Pytanie zadała spółka działająca jako poddostawca dla firm produkujących części i podzespoły samochodowe. Planowała ona zakup samochodu rajdowego, który uczestniczyłby w zamkniętych zawodach sportowych jako narzędzie reklamy.
Zapłaciła już zaliczkę na poczet transakcji i w ciągu siedmiu dni od jej wpłaty złożyła w urzędzie skarbowym informację VAT-26. Wprowadziła też regulamin wykluczający ewentualne użycie samochodu do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą. Auto miało zostać ujęte w ewidencji środków trwałych, byłaby też prowadzona ewidencja przebiegu.
Fiskus chce VAT od prywatnego użytku służbowych rzeczy
Fiskus chce VAT od prywatnego użytku służbowych rzeczy

Zobacz również
Spółka była przekonana, że będzie mogła odliczać od przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej tego auta nieprzekraczającej 150 tys. zł (zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 4 lit. b ustawy o CIT). Liczyła też na odliczenie składki na ubezpieczenie auta w proporcji, w jakiej kwota 150 tys. zł pozostaje do wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia (art. 16 ust. 1 pkt 49).
Natomiast koszty używania tego auta chciała odliczać w całości, bo – jak argumentowała – będzie ono wykorzystywane wyłącznie jako narzędzie firmowej reklamy.
Nie zgodził się na to dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Nie dopatrzył się bowiem związku pomiędzy zakupem i utrzymaniem samochodu rajdowego a źródłem przychodów spółki. Stwierdził, że rajdy nie będą organizowane z myślą o klientach spółki, ale o osobach zainteresowanych takim sportem.
Zwrócił też uwagę na to, że kwoty, które spółka wyda na zakup, ubezpieczenie i eksploatację auta, będą niewpółmiernie wysokie do ewentualnych przychodów.
Nie wykluczył, że w sprawie będzie miał zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT, który wyklucza z podatkowych kosztów wydatki na reprezentację.
Jego interpretację uchylił WSA w Krakowie (sygn. akt I SA/Kr 731/19). Skrytykował organ za wyjście poza stan faktyczny przedstawiony we wniosku o interpretację. Skoro wynikało z niego, że samochód rajdowy, oznaczony logiem spółki i posiadający licencję sponsorską, będzie wykorzystywany jako narzędzie reklamy, to kosztem mogą być odpisy amortyzacyjne, składki na ubezpieczenia auta i wydatki na jego eksploatację – z zachowaniem limitów wynikających z przepisów – orzekł sąd.
Tego samego zdania był NSA. Uzasadniając wyrok, sędzia Beata Cieloch zwróciła uwagę na to, że spółka zajmuje się również współpracą z branżą samochodową. To również przemawia za prawem do odliczenia wydatków związanych z zakupem, ubezpieczeniem i eksploatacją samochodu rajdowego.©℗

orzecznictwo

Wyrok NSA z 21 października 2022 r., sygn. akt II FSK 533/20 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia