Subskrybuj nas na Youtube
Nowe wytyczne OECD przewidują od 2016 r. obowiązek sporządzania specjalnego raportu przez międzynarodowe grupy kapitałowe. Został już opracowany wzór tego dokumentu. Dane w nim zawarte nie będą dostępne publicznie i będą wymieniane między krajami na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Rozmowa z Joanną Pasymowską, starszym konsultantem w dziale doradztwa podatkowego BDO
OECD 6 lutego 2015 r. zaprezentowała kolejne wskazówki w zakresie implementacji nowych przepisów dotyczących dokumentacji cen transferowych oraz sprawozdawczości międzynarodowej (Country-by-Country Reporting; dalej CbC). Jakie są najważniejsze wnioski?
OECD opublikowała wskazówki w ramach planu dotyczącego zapobiegania erozji opodatkowania oraz transferu zysków (Base Erosion and Profit Shifting - BEPS), nad którym obecnie intensywnie pracuje. I można zauważyć nowe podejście do dokumentacji cen transferowych. Ostatnie wytyczne OECD stanowią doprecyzowanie jednego z raportów, opublikowanego przez OECD 16 września 2014 r., którego celem jest ujednolicenie zasad przygotowywania dokumentacji cen transferowych w poszczególnych krajach. Koncepcja przyjęta przez OECD zakłada trójstopniowe podejście do dokumentacji cen transferowych. Na poziomie grupy kapitałowej będzie ona obejmowała:
1) dokumentację grupową (Master File) - zawierającą ogólne podsumowanie działalności biznesowej grupy oraz globalnej polityki cen transferowych,
2) dokumentacje lokalne (Local Files) - sporządzane przez spółki lokalne, zawierające informacje o zawieranych przez nie transakcjach w ramach grupy,
3) raport według krajów (Country-by-Country Report - raport CbC) - zawierający szczegółowe informacje o wszystkich podmiotach należących do danej grupy kapitałowej, dotyczący m.in. alokacji przychodów, wysokości płaconych podatków oraz podstawowych wskaźników ekonomicznych.
Czy nowe obowiązki dotyczą wszystkich firm? Czy może pani przybliżyć zasady raportowania?
Wytyczne zaprezentowane przez OECD zawierają wiele istotnych, praktycznych informacji dla podatników, zwłaszcza w zakresie raportowania CbC. Jak poinformowano, pierwsze raporty CbC będą wymagane od roku podatkowego rozpoczynającego się 1 stycznia 2016 r., a obowiązek ich sporządzania obejmie spółki działające we wszystkich branżach, również fundusze inwestycyjne i jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej. Zwolnione z obowiązku jego sporządzania będą jedynie grupy kapitałowe osiągające przychody niższe niż 750 mln euro. W celu zapewnienia spójności prezentowanych danych OECD podkreśla znaczenie stosowania standardowego formularza do raportowania. Ponadto, jak zapewnia OECD, informacje zawarte w raportach CbC nie będą dostępne publicznie i będą wymieniane między krajami w ramach istniejących mechanizmów funkcjonujących na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania (lub przez zaproponowane przez OECD instrumenty międzynarodowe). Ponadto zostanie przygotowany pakiet implementacyjny, ułatwiający skuteczną wymianę informacji pomiędzy poszczególnymi państwami. Bardzo ważna dla spółek lokalnych jest informacja, że raporty będą składane w państwie siedziby jednostki dominującej grupy, w terminie jednego roku od zakończenia danego roku podatkowego. W sytuacji gdy system podatkowy jednostki dominującej nie będzie wymagał raportowania międzynarodowego, OECD przewiduje konieczność składania raportów lokalnie lub do spółki matki.
Kto będzie odpowiedzialny za ich przygotowanie?
Jak wskazuje OECD, raporty CbC mają stanowić narzędzie dla administracji podatkowych do oceny ryzyka w zakresie cen transferowych, jak również do oceny innych ryzyk podatkowych. Odpowiedzialne za ich sporządzanie będą międzynarodowe grupy kapitałowe, prowadzące działalność w państwach, które implementują przepisy OECD.
Czy można mówić o jakimś ryzyku dla polskich podatników?
Tak, ponieważ planowane zmiany, w szczególności raportowanie międzynarodowe, będą wymagały od podatników ujawnienia istotnych informacji. Często z kluczowymi danymi biznesowymi, również na poziomie każdego kraju. Może to budzić obawy o zachowanie ich poufności oraz sposób ich interpretacji przez poszczególne administracje podatkowe.
