Absurd dotyczący estońskiego CIT od zaliczkowej wypłaty dywidendy zostanie usunięty, ale nie w tym roku.
Absurd dotyczący estońskiego CIT od zaliczkowej wypłaty dywidendy zostanie usunięty, ale nie w tym roku.
Od 2023 r. estoński CIT od zaliczkowej wypłaty dywidendy będzie płatny do końca trzeciego miesiąca następnego roku podatkowego. Zmiana ta nie obejmie jednak zaliczkowych wypłat dokonywanych w drugiej połowie br., np. w październiku czy listopadzie. W rezultacie daninę od nich trzeba będzie zapłacić do… 20 lipca 2022 r., nawet gdy nie powstał jeszcze obowiązek podatkowy (bo w spółce nie zapadła uchwała o zaliczkowej wypłacie dywidendy).
– Dobrze się stało, że projektodawcy przyznali się do legislacyjnej pomyłki i podjęli próbę jej naprawy. Nie można jednak uznać, że jest to próba udana – z uwagi na zróżnicowanie sytuacji podatników rozporządzających zyskiem w latach 2022 i 2023. Ministerstwo Finansów powinno dodać odpowiedni przepis przejściowy do projektowanej nowelizacji. Należałoby też jak najszybciej wydać rozporządzenie o przedłużeniu terminu poboru estońskiego CIT z tytułu zysku podzielonego w 2022 r. – apeluje Adrian Kęmpiński z kancelarii Ostrowski i Wspólnicy.
Ekspert zwraca uwagę na skutki braku przepisu przejściowego: jeśli wspólnicy podejmą we wrześniu 2022 r. uchwałę o zaliczkowej wypłacie dywidendy z zysku za 2022 r., to spółka musiałaby wpłacić estoński CIT z tego tytułu już do 20 lipca br. Jeśli uczyni to po 20 lipca, musi zapłacić odsetki od zaległości podatkowej.
Na razie wiadomo jedynie, że absurd ma być usunięty od 2023 r. – tak zakłada opublikowany w ubiegłym tygodniu projekt nowelizacji ustawy o CIT, będący kolejną odsłoną naprawy Polskiego Ładu. Szerzej omawiamy go na stronach B2 i B3.
O problemie opodatkowania zaliczkowych wypłat dywidendy pisaliśmy obszernie w artykule „Estońska pułapka na podatników” (DGP nr 93/2022). Zasadą jest, że jeżeli spółka opodatkowana estońskim CIT podejmie uchwałę o podziale zysku albo przeznaczeniu dochodu na pokrycie strat, to powinna zapłacić podatek od sumy wypłaconych dochodów „do 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego” (art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT). Opodatkowana jest więc m.in. wypłata dywidendy i zaliczek na poczet dywidendy.
Jeśli uchwała o podziale zysku lub przeznaczeniu dochodu na pokrycie strat zapadnie w pierwszej połowie roku, to problemu w zasadzie nie ma. Spółka zapłaci bowiem podatek do 20 lipca.
Gorzej, gdy wypłata ma nastąpić w drugiej połowie roku. „Taki podatnik z założenia zawsze pozostaje w zwłoce, ponieważ termin na zapłatę podatku należnego upływa 20. dnia siódmego miesiąca roku podatkowego” – przyznało Ministerstwo Finansów w uzasadnieniu do projektu nowelizacji.
Potwierdza to również interpretacja dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 5 maja 2022 r. (sygn. 0111 -KDIB1-1.4010.67. 2022.4.BS). Dyrektor KIS nie miał wątpliwości, że podatek od zaliczkowej wypłaty dywidendy należy zapłacić do 20 lipca (jeżeli rok podatkowy pokrywa się z kalendarzowym), nawet jeżeli uchwała o podziale zysku zapadnie w przyszłości, np. w sierpniu.
Na absurd takiej wykładni zwracali uwagę księgowi na forach internetowych. Zauważyli to także eksperci, uznając interpretację fiskusa za kuriozalną. Wynika z niej bowiem, że zobowiązanie podatkowe powstaje jeszcze przed zdarzeniem wywołującym to zobowiązanie.
Dostrzegło to w końcu również Ministerstwo Finansów i zaproponowało nowelizację art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Zgodnie z projektowanym przepisem termin zapłaty podatku mijałby z końcem „trzeciego miesiąca roku podatkowego następującego po roku, w którym podjęto uchwałę o podziale lub pokryciu wyniku finansowego netto”. W praktyce chodzi o podział zysku (także zaliczkowy) lub przeznaczenie go na pokrycie straty.
Tym samym od 2023 r. termin na zapłatę podatku zostanie znacząco wydłużony.
– Zmiana jest korzystna, ale trudno popadać w zachwyt w sytuacji, gdy projektodawcy nie zaproponowali przepisu przejściowego, tak aby zmiana dotyczyła także wypłat dokonywanych w bieżącym roku – komentuje Adrian Kęmpiński.
Cała nadzieja – jak mówi ekspert – w ministrze finansów, który mógłby przed 20 lipca br. wydać rozporządzenie przedłużające termin zapłaty podatku. ©℗
Zaliczkowa wypłata dywidendy
Termin zapłaty estońskiego CIT w 2022 r.
Przykład 1
Spółka opodatkowana estońskim CIT podjęła w czerwcu 2022 r. uchwałę o podziale zysku za 2021 r. Termin zapłaty podatku z tego tytułu upłynie 20 lipca br.
Przykład 2
Spółka opodatkowana estońskim CIT podejmie w październiku 2022 r. uchwałę o zaliczkowym podziale zysku za 2022 r. Estoński CIT z tego tytułu powinna zapłacić do 20 lipca 2022 r. Wpłacając go z opóźnieniem, spółka musi uregulować odsetki od zaległości podatkowej (obecnie według stawki 15 proc. rocznie).
Termin zapłaty estońskiego CIT począwszy od 2023 r.
Przykład 3
Spółka opodatkowana estońskim CIT podejmie w czerwcu 2023 r. uchwałę o podziale zysku za 2022 r. Spółka opodatkowana estońskim CIT podejmie uchwałę o podziale zysku w marcu 2023 r. Termin zapłaty podatku z tego tytułu upłynie z końcem trzeciego miesiąca 2024 r.
Przykład 4
Spółka opodatkowana estońskim CIT podejmie w październiku 2023 r. uchwałę o zaliczkowym podziale zysku za 2023 r. Termin zapłaty podatku z tego tytułu upłynie z końcem trzeciego miesiąca 2024 r.
Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL S.A. Kup licencję
Reklama
Reklama