Y spółka z o.o. (podatnik VAT czynny i podatnik VAT UE) 21 czerwca 2022 r. dokonała dostawy towarów (piwo otrzymywane ze słodu, kod CN 2203 00) dla kontrahenta z Wielkiej Brytanii (brytyjska spółka mająca osobowość prawną) za 200 000 zł. Przy czym wywóz towarów (transportem samochodowym) odbył się z Polski do magazynów (składów podatkowych) do Holandii. Przemieszczane piwo było objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy (przemieszczenie ze składu podatkowego na terytorium kraju do składu podatkowego na terytorium państwa członkowskiego). Towary były transportowane zgodnie z warunkami Incoterms FCA, co oznacza, że podmiotem odpowiedzialnym za organizację transportu towarów do magazynów był brytyjski kontrahent. Ponosił on całe koszty transportu z Polski do Holandii (transport zlecił przewoźnikowi). Brytyjski kontrahent nie jest zidentyfikowany na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium jakiegokolwiek państwa członkowskiego, w szczególności w Holandii, ale dla potrzeb tej transakcji posłużył się numerem VAT przedstawiciela podatkowego zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Holandii. Zgodnie z uzyskanymi przez Y informacjami to przedstawiciel podatkowy jest odpowiedzialny za rozliczenie VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w Holandii. Spółka wystawiła 21 czerwca 2022 r. fakturę dokumentującą wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na kwotę 200 000 zł (z 0-proc. stawką VAT). Obecnie spółka ma już dokumenty przewozowe oraz komunikat IE 818 (raport odbioru) wygenerowany przez System Przemieszczania oraz Nadzoru Wyrobów Akcyzowych. Ta dokumentacja potwierdza, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski. W raporcie odbioru jest wskazany w szczególności dzień rozładunku, czyli data faktycznego stwierdzenia przez odbiorcę ilości wyrobów, jaką przyjmuje do swojego składu podatkowego. Spółka ma także kopię faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku. Ponadto Y złoży deklarację podatkową (JPK_V7M) oraz informację podsumowującą VAT UE, w których jako numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych brytyjskiego kontrahenta wskaże numer VAT przedstawiciela podatkowego. Pomiędzy spółką a brytyjskim kontrahentem nie zachodzą powiązania, o których mowa w art. 11a ust. 1 pkt 5 ustawy o CIT. Rokiem podatkowym spółki jest rok kalendarzowy. Dla Y właściwa jest stawka CIT w wysokości 19 proc., a VAT i zaliczki na CIT opłaca na zasadach ogólnych. Jak spółka powinna rozliczyć VAT oraz CIT od dostawy towarów do Holandii na rzecz firmy brytyjskiej? ©℗

VAT
Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT opodatkowaniu VAT podlega m.in. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów (dalej: WDT). Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Towary to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT). Przez WDT rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 13 ust. 1 ustawy o VAT). Przy czym WDT wystąpi – stosownie do art. 13 ust. 2 ustawy o VAT – pod warunkiem że nabywca towarów jest:
1) podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego UE innym niż terytorium kraju;
2) osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, która jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego UE innym niż terytorium kraju;
3) podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego UE innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które, zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym, są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy lub procedurą przemieszczania wyrobów akcyzowych z zapłaconą akcyzą;
4) podmiotem innym niż wymienione w pkt 1 i 2, działającym (zamieszkującym) w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim UE, jeżeli przedmiotem dostawy są nowe środki transportu.
Zatem dla uznania danej czynności za WDT musi zaistnieć wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego UE, w wyniku dokonania dostawy tych towarów (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel). Ponadto, jeżeli przedmiotem dostawy są wyroby akcyzowe, które – zgodnie z przepisami o podatku akcyzowym – są objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy, nabywca towarów powinien być podatnikiem podatku od wartości dodanej lub osobą prawną niebędącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, działającymi w takim charakterze na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, niewymienionymi w pkt 1 i 2, natomiast dostawca towaru powinien być zarejestrowany jako podatnik VAT UE w Polsce. Przy czym przez wyroby akcyzowe rozumie się wyroby akcyzowe w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyłączeniem gazu dostarczanego w systemie gazowym (art. 2 pkt 27 ustawy o VAT). Na gruncie akcyzy wyroby akcyzowe oznaczają m.in. napoje alkoholowe, w tym piwo otrzymywane ze słodu o kodzie CN 2203 00 (art. 2 ust. 1 pkt 1 w zw. z poz. 13 załącznika nr 1 do ustawy o podatku akcyzowym).
W analizowanej sprawie spółka Y jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT i podatnik VAT UE w Polsce. Brytyjski nabywca to osoba prawna niebędąca podatnikiem podatku od wartości dodanej w innym kraju UE, która nie jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium jakiegokolwiek państwa członkowskiego. Na rzecz brytyjskiego kontrahenta działa przedstawiciel podatkowy, który będzie odpowiedzialny za rozliczenie VAT z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej: WNT) w Holandii. Co istotne, przedmiotem dostawy towarów będą wyroby akcyzowe objęte procedurą zawieszania poboru akcyzy (przemieszczane ze składu podatkowego na terytorium kraju do składu podatkowego na terytorium Holandii). Zatem są spełnione warunki, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 3 ustawy o VAT, i dostawa towarów (wyrobów akcyzowych, objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy) na rzecz brytyjskiego kontrahenta, który działa za pomocą przedstawiciela podatkowego w Holandii, będzie dla spółki stanowiła WDT.
Uwaga! Spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, a więc rozpoznaniu dostawy piwa jako WDT nie sprzeciwia się art. 13 ust. 6 ustawy o VAT.
W WDT stawka podatku wynosi 0 proc., przy czym szczegółowe warunki jej zastosowania określone są w art. 42 ustawy o VAT oraz art. 45a rozporządzenia 282/2011. I tak WDT podlega opodatkowaniu według stawki 0 proc., pod warunkiem że podatnik:
  • dokonał dostawy na rzecz nabywcy posiadającego właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych, nadany przez państwo członkowskie właściwe dla nabywcy, zawierający dwuliterowy kod stosowany dla podatku od wartości dodanej, który nabywca podał podatnikowi (art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT);
  • przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy posiada w swojej dokumentacji dowody, że towary będące przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju (art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT);
  • składając deklarację podatkową, w której wykazuje tę dostawę towarów, jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE (art. 42 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT).
W myśl art. 42 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT warunki określone w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT uznaje się za spełnione również wówczas, gdy nie są spełnione wymagania w zakresie nabywcy – w przypadkach, o których mowa w art. 13 ust. 2 pkt 3 i 4 ustawy o VAT. Zatem w analizowanej sprawie nie ma znaczenia okoliczność, że dostawa piwa (wyrobów akcyzowych zharmonizowanych) jest dokonywana na rzecz brytyjskiego kontrahenta będącego osobą prawną niebędąca podatnikiem podatku od wartości dodanej w innym kraju UE, która nie jest zidentyfikowana na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium jakiegokolwiek państwa członkowskiego. Należy podkreślić, że na rzecz brytyjskiego kontrahenta działa przedstawiciel podatkowy, który będzie odpowiedzialny za rozliczenie VAT z tytułu WNT w Holandii.
Można przyjąć, że wymogi wynikające z art. 42 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT również będą spełnione, bo z przedstawionego stanu faktycznego wynika, iż obecnie spółka jest zarejestrowana jako podatnik VAT UE, a rozumiem, że będzie miała taki status także na dzień złożenia deklaracji podatkowej (JPK_V7M) za czerwiec 2022 r., w której wykaże tę dostawę.
Zatem prawo podatnika do zastosowania 0-proc. stawki VAT jest uzależnione w znacznej mierze od posiadania dokumentów potwierdzających jednoznacznie, że doszło do wywozu towaru z terytorium kraju i dostarczenia go do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.
W analizowanej sprawie podmiotem odpowiedzialnym za organizację transportu towarów do magazynów był brytyjski kontrahent i to on ponosił koszty transportu z Polski do Holandii, a transport zlecił przewoźnikowi. Zatem należy wskazać, że stosownie do art. 42 ust. 3 pkt 1 i pkt 3 ustawy o VAT dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, są następujące dokumenty, jeżeli łącznie potwierdzają dostarczenie towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju:
  • dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika (spedytora) odpowiedzialnego za wywóz towarów z terytorium kraju, z których jednoznacznie wynika, że towary zostały dostarczone do miejsca ich przeznaczenia na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – w przypadku gdy przewóz towarów jest zlecany przewoźnikowi (spedytorowi),
  • specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku.
W myśl art. 42 ust. 11 ustawy o VAT, w przypadku gdy dokumenty, o których mowa w art. 42 ust. 3–5 ustawy o VAT, nie potwierdzają jednoznacznie dostarczenia towarów do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dowodami, o których mowa w art. 42 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, mogą być również inne dokumenty wskazujące, że nastąpiła dostawa wewnątrzwspólnotowa, w szczególności:
  • korespondencja handlowa z nabywcą, w tym jego zamówienie,
  • dokumenty dotyczące ubezpieczenia lub kosztów frachtu,
  • dokument potwierdzający zapłatę za towar, z wyjątkiem przypadków, gdy dostawa ma charakter nieodpłatny lub zobowiązanie jest realizowane w innej formie, w takim przypadku inny dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
  • dowód potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Należy przy tym podkreślić, że dla zastosowania stawki 0 proc. dla WDT wystarczające jest, aby podatnik posiadał jedynie niektóre dowody, o jakich mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, uzupełnione dokumentami wskazanymi w art. 42 ust. 11 ustawy o VAT. Dla udokumentowania takiej dostawy podatnik może także posiadać inne dowody w formie dokumentów, o których mowa w art. 180 par. 1 ordynacji podatkowej, zgodnie z którym jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem. Należy jednak podkreślić, że dla zastosowania stawki podatku w wysokości 0 proc. podatnik musi posiadać w swojej dokumentacji dowody, które łącznie potwierdzą fakt wywiezienia i dostarczenia towarów będących przedmiotem WDT do nabywcy znajdującego się na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że spółka obecnie (27 czerwca 2022 r.) – jako dokumentację potwierdzającą, że towary zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju – posiada komunikat IE 818 (raport odbioru) wygenerowany przez System Przemieszczania oraz Nadzoru Wyrobów Akcyzowych. W raporcie odbioru jest wskazany w szczególności dzień rozładunku, czyli data faktycznego stwierdzenia przez odbiorcę ilości wyrobów, jaką przyjmuje do swojego składu podatkowego. Spółka ma także dokumenty przewozowe oraz kopię faktury zawierającej specyfikację poszczególnych sztuk ładunku.
Spółka posiada więc dokumenty wymienione w art. 42 ust. 3 ustawy o VAT, które wystarczająco uprawdopodobniają przemieszczenie towarów z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego (tj. z Polski do Holandii). Zatem na podstawie posiadanej dokumentacji spółka ma prawo do opodatkowania dostawy towarów (wyrobów akcyzowych objętych procedurą zawieszenia poboru akcyzy) dokonywanej na rzecz brytyjskiego nabywcy działającego za pomocą przedstawiciela podatkowego na terytorium Holandii jako WDT z 0-proc. stawką VAT.
Uwaga! Wymagane dokumenty dla zastosowania stawki 0 proc. z tytułu WDT spółka posiada 27 czerwca 2022 r., a zatem WDT może rozliczyć w JPK_V7M7 za czerwiec 2022 r. Regulacje art. 42 ust. 12 i 12a ustawy o VAT nie znajdą zastosowania.
Spółka ma zamiar złożyć informację podsumowującą VAT UE, w której jako numer identyfikacyjny dla transakcji wewnątrzwspólnotowych brytyjskiego kontrahenta wskaże numer VAT przedstawiciela podatkowego. Zakładam, że informacja podsumowująca będzie złożona terminowo i będzie zawierała prawidłowe dane. W związku z tym wyłączenie możliwości zastosowania stawki 0 proc. dla WDT przewidziane w art. 42 ust. 1a ustawy o VAT nie znajdzie zastosowania.
Uwaga! Stanowisko dotyczące uznania za WDT dostawy piwa na rzecz brytyjskiego nabywcy działającego za pomocą przedstawiciela podatkowego na terytorium Holandii podzielają organy podatkowe (por. interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 kwietnia 2022 r., nr 0114-KDIP1-2.4012.36.2022.1.RD).
Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej (art. 29a ust. 1 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje:
  • podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku,
  • koszty dodatkowe, takie jak: prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
W analizowanym przypadku podstawą opodatkowania WDT będzie ustalone wynagrodzenie 200 000 zł. Z uwagi na 0-proc. stawkę VAT podatek należny nie wystąpi, a koszt transportu towarów ponosi brytyjski kontrahent.
W WDT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano tej dostawy, z zastrzeżeniem art. 20 ust. 4 ustawy o VAT (art. 20 ust. 1 ustawy o VAT). Dostawa piwa miała miejsce 21 czerwca 2202 r., a dokumentująca ją faktura została wystawiona 27 czerwca 2022 r. Zatem obowiązek podatkowy z tytułu WDT tych towarów powstał 27 czerwca 2022 r. (tj. w dacie wystawienia faktury).
Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę (art. 106i ust. 1 ustawy o VAT). Dotyczy to także faktur dokumentujących WDT – tak więc wystawienie faktury 27 czerwca 2022 r. było prawidłowe. W przypadku WDT faktura powinna zawierać, zamiast numeru, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, oraz numeru, za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi – tzw. numery VAT UE stron transakcji stosowane w transakcjach wewnątrzwspólnotowych (art. 106e ust. 1 ustawy o VAT).
Na wystawionej fakturze i w ewidencji sprzedaży JPK_V7M należy wskazać jako nabywcę dane brytyjskiego kontrahenta, z tym że z numerem VAT UE holenderskiego przedstawiciela podatkowego. Dodatkowo na fakturze mogą być wskazane fakultatywnie dane przedstawiciela podatkowego ustanowionego przez brytyjskiego kontrahenta w Holandii.
W JPK_V7M(2) za czerwiec 2022 r. w polu K_21 („Wysokość podstawy opodatkowania wynikająca z wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, o której mowa w art. 13 ust. 1 i 3 ustawy”) oraz w polu P_21 („Zbiorcza wysokość podstawy opodatkowania z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów”) należy wykazać kwotę 200 00 zł. Fakturę dokumentującą WDT piwa ujmujemy z kodem GTU_01 stosowanym dla dostaw dostawy napojów alkoholowych o zawartości alkoholu powyżej 1,2 proc., piwa oraz napojów alkoholowych będących mieszaniną piwa i napojów bezalkoholowych, w których zawartość alkoholu przekracza 0,5 proc. (CN od 2203 do 2208) – stosownie do par. 10 ust. 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia w sprawie JPK_VAT. Natomiast pozostałe kody GTU i dodatkowe oznaczenia nie znajdą zastosowania. ©℗
CIT
Ustawa o CIT nie zawiera ogólnej definicji przychodu. Przyjmuje się, że przychodem, tj. źródłem dochodu, jest tylko ta wartość, która, wchodząc do majątku podatnika, może powiększyć jego aktywa. Przychodem są wszelkie przysporzenia majątkowe o charakterze trwałym, których rzeczywiste otrzymanie – a w niektórych przypadkach już sam fakt, że są należne – powoduje obowiązek zapłaty podatku dochodowego. Zasadniczo o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia – w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa (por. interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 22 grudnia 2017 r., nr 0111-KDIB2-1.4010.355.2017.1.ZK). Ustawa o CIT zawiera w art. 12 ust. 1 otwarty katalog przysporzeń majątkowych stanowiących przychody podatkowe. Przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym różnice kursowe (art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT). Za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, a także za przychody uzyskane z zysków kapitałowych, z wyłączeniem przychodów, o których mowa w art. 7b ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont (art. 12 ust. 3 ustawy o CIT).
Uwaga! Do przychodów nie zalicza się należnego VAT (art. 12 ust. 4 pkt 9 ustawy o CIT). W analizowanej sprawie podatek należny od tej dostawy dla brytyjskiego kontrahenta nie wystąpi.
Przychodem ze sprzedaży piwa brytyjskiemu kontrahentowi będzie ustalone wynagrodzenie w kwocie 200 000 zł. W myśl art. 12 ust. 3a ustawy o CIT za datę powstania przychodu, o którym mowa w art. 12 ust. 3 ustawy o CIT, uważa się (z zastrzeżeniem art. 12 ust. 3c–3g oraz 3j–3m ustawy o CIT) dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
  • wystawienia faktury albo
  • uregulowania należności.
Przychód z tytułu sprzedaży towarów brytyjskiemu kontrahentowi powstanie 21 czerwca 2022 r., kiedy doszło do wydania towarów.
Podstawę opodatkowania co do zasady stanowi dochód. Dochodem ze źródła przychodów jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym (art. 7 i 18 ustawy o CIT). Z przedstawionego stanu faktycznego nie wynika, jakie były koszty uzyskania przychodów, dlatego na potrzeby schematu rozliczenia koszty te zostaną pominięte i zostanie przyjęte, że dochody uzyskane ze sprzedaży tych towarów odpowiadają osiąganym przychodom. Dochód z dostawy piwa wyniesie więc 200 000 zł. Przy kalkulacji dochodu pominięto także inne wydatki, które mogły wystąpić w związku z transakcjami. Nie zostaną one uwzględnione w schemacie rozliczenia.
Dla spółki właściwa jest stawka CIT w wysokości 19 proc. Zatem należna zaliczka na CIT za czerwiec 2022 r. z tej transakcji wyniesie 38 000 zł (200 000 zł × 19 proc.).
Schemat rozliczenia dostawy piwa dla brytyjskiego kontrahenta do Holandii* ©℗
1. JAKI PODATEK
VAT:
Podstawa opodatkowania: 200 000 zł
Stawka VAT: 0 proc.
Podatek należny: 0
Podatek naliczony: nie wystąpi (brak informacji w stanie faktycznym)
CIT:
Przychody: 200 000 zł
Koszty uzyskania przychodów: nie wystąpią (brak informacji w stanie faktycznym)
Dochód: 200 000 zł
Zaliczka na CIT: 38 000 zł (200 000 zł × 19 proc.)
2. W JAKIEJ DEKLARACJI WYKAZAĆ PODATEK
VAT: W JPK_V7M(2) w polu K_21 oraz w polu P_21 należy wykazać kwotę 200 00 zł.
CIT: Spółka nie ma obowiązku składać deklaracji zaliczkowej, ale powinna przy obliczaniu zaliczki za czerwiec 2022 r. i przy składaniu zeznania CIT-8 za 2022 r. uwzględnić po stronie przychodów kwotę 200 000 zł.
3. TERMIN ZŁOŻENIA DEKLARACJI
JPK_V7M: 25 lipca 2022 r.
Informacja VAT UE: 25 lipca 2022 r.
CIT-8: 31 marca 2023 r.
* W schemacie rozliczenia zostały pominięte inne zdarzenia/czynności.
Podstawa prawna
art. 2 pkt 6 i 27, art. 5 ust. 1 pkt 5, art. 7, art. 13, art. 20 ust. 1, art. 29a ust. 1 i 6, art. 42, art. 106e ust. 1, art. 106i ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 931; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 1137)
par. 10 ust 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 1988; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 2382)
art. 2 ust. 1 pkt 1, poz. 13 załącznika nr 1 do ustawy z 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 143; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 1137)
art. 7, art. 11a ust. 1 pkt 5, art. 12, art. 18 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1800; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 1265)
art. 45a rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE z 2011 r. L 77, s. 1; ost.zm. Dz.Urz. UE z 2022 r. L 88, s. 15) – rozporządzenie 282/2011
art. 180 par. 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1540; ost.zm. Dz.U. z 2022 r. poz. 1265)