Przed wejściem w spór z promotorem co do kwalifikacji danego schematu podatkowego warto dokładnie przeanalizować stan faktyczny i zastanowić się nad prawnymi i praktycznymi konsekwencjami ewentualnego przekwalifikowania - piszą eksperci PwC Polska.
Konrad Kurpiewski, radca prawny, doradca podatkowy, ekspert ds. MDR i polityki podatkowej w PwC Polska
Agata Śliwińska, starszy konsultant w PwC Polska
Agata Śliwińska, starszy konsultant w PwC Polska
Promotor (doradca udostępniający schemat podatkowy, np. doradca podatkowy, radca prawny, adwokat) ma obowiązek pisemnie poinformować korzystającego (klienta będącego podatnikiem), że ten musi przekazać informację o tym schemacie szefowi Krajowej Administracji Skarbowej (KAS) oraz przekazać mu dane dotyczące tego schematu (art. 86b par. 4 ordynacji podatkowej; dalej: o.p.).
Korzystający musi wykonać ten obowiązek, nawet gdy nie zgadza się z oceną promotora co do tego, czy faktycznie mamy do czynienia ze schematem podatkowym.
Z indywidualnego…
W przekazywanym szefowi KAS formularzu musi podać dane otrzymane od promotora. Jeśli uznałby, że są one niezgodne ze stanem rzeczywistym, może je zmodyfikować (art. 86c par. 2 o.p.). Możliwość ta wynika z tego, że korzystający najlepiej, najpełniej znają stan faktyczny. I dlatego powinni móc skorygować informację otrzymaną od promotora, który z racji swojej roli może nie mieć pełnej wiedzy na temat raportowanego uzgodnienia.
…w standaryzowany
W praktyce jednak zdarza się, że modyfikując dane otrzymane od promotora, korzystający zmienia kwalifikację schematu podatkowego – na schemat standaryzowany, czyli taki, który można wdrożyć lub udostępnić u więcej niż jednego korzystającego bez konieczności zmiany istotnych założeń (art. 86b par 1 pkt 11 o.p.).
W znakomitej większości przypadków standaryzowane schematy podatkowe są stosowane przez korzystających na skutek udostępnienia ich przez promotora.
Czasem jednak w takim kierunku – uznania, że udostępniony schemat ma charakter standaryzowany – zmierzają działania podejmowane przez samych korzystających, polegające na korygowaniu informacji otrzymywanych od promotora. Może to nieść za sobą wiele negatywnych konsekwencji dla samych korzystających, czyli podatników.
Najbardziej oczywistą z nich jest nieuchronne wzbudzenie zainteresowania organów podatkowych. W takich sytuacjach organy dążą do wyjaśnienia, czy stosowanie standaryzowanego schematu przez korzystającego wiąże się ze zmianą jego roli – staje się on (wbrew stanowisku promotora) promotorem wobec podmiotu trzeciego.
Wątpliwości mogą też dotyczyć zgodności raportowania ze stanem faktycznym.
Przykład
Realizując dla klienta projekt w zakresie korekty cen transferowych (TP adjustment), doradca podatkowy stwierdza, że jest to schemat podatkowy (są spełnione cechy rozpoznawcze), a on sam jest promotorem przedstawionych klientowi rozwiązań.
Doradca stwierdza zarazem, że jest to schemat inny niż standaryzowany i pisemnie informuje klienta (jako korzystającego), że musi on przekazać informację o tym schemacie szefowi KAS. Jednocześnie przekazuje mu dane dotyczące tego schematu.
Klient uznaje jednak, że korekty cen transferowych są powszechne na rynku i wbrew stanowisku doradcy raportuje schemat podatkowy ze zmodyfikowanym opisem – jako schemat standaryzowany. Pomija przy tym uwarunkowania towarzyszące temu konkretnemu projektowi, który jest realizowany dla niego.
Taka zmiana klasyfikacji rodzi wątpliwości szefa KAS.
Dzielenie się schematem
Oczywiście w pewnych szczególnych przypadkach można wyobrazić sobie sytuację, w której podatnik wdraża u siebie schemat podatkowy standaryzowany, w szczególności bez udziału promotora. Warto wówczas mieć na względzie ryzyko związane z ewentualnym dzieleniem się tego typu rozwiązaniem z innymi podmiotami powiązanymi kapitałowo.
Udostępnienie schematu standaryzowanego innemu podmiotowi, nawet jeśli jest dokonywane przez podmiot niezajmujący się w żaden sposób doradztwem podatkowym czy prawnym (np. przez spółkę produkcyjną), powoduje, że podmiot ten staje się promotorem. Wynika to jednoznacznie z zawartej w ordynacji podatkowej definicji promotora. Może nim być zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna lub inna jednostka organizacyjna opracowująca, oferująca, udostępniająca, wdrażająca lub też zarządzająca wdrażaniem danego schematu podatkowego.
Jeżeli schemat zostanie udostępniony, to wszystkie zaangażowane podmioty mają obowiązek poinformowania o nim szefa KAS, nawet jeżeli korzystający nie wdrożyłby u siebie tego schematu.
Udostępnienie standaryzowanego schematu podatkowego (co zasadniczo jest możliwe tylko przez promotora) rodzi obowiązek poinformowania szefa KAS o takim udostępnieniu w kwartalnej informacji MDR-4.
MDR-3 przy schematach standaryzowanych
Działania korzystających polegające na przekwalifikowaniu schematów podatkowych na schematy standaryzowane (wbrew stanowisku promotora) nie powodują uniknięcia obowiązków informacyjnych. Korzystający wciąż są zobowiązani do przekazywania szefowi KAS informacji o zastosowaniu schematu podatkowego (na formularzu MDR-3), jeżeli w danym okresie rozliczeniowym dokonali jakichkolwiek czynności będących elementem schematu podatkowego lub uzyskali wynikającą z niego korzyść podatkową. ©℗