Dotacja z Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych na ochronę miejsc pracy w związku z COVID-19 nie jest przychodem podatkowym, ale sfinansowane z niej wynagrodzenia pracowników można zaliczyć do podatkowych kosztów – potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

Chodziło o dofinansowanie do wynagrodzeń pracowników, wypłacone na podstawie art. 15gga ustawy z 2 marca 2020 r. (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 2095 ze zm.), zwanej potocznie ustawą covidową.
Spytała o to spółka, która wykonuje usługi pralnicze m.in. dla hoteli i restauracji. Tego rodzaju działalność (oznaczona według Polskiej Klasyfikacji Działalności jako 96.01.Z – pranie i czyszczenie wyrobów włókienniczych i futrzarskich) została wymieniona w art. 15gga ustawy covidowej. Dzięki temu spółka dostała dofinansowanie z FGŚP na ochronę miejsc pracy.
Uważała, że nie jest ono podatkowym przychodem, natomiast nie ma przeszkód, by sfinansowane z niego wynagrodzenia pracowników zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu. Dyrektor KIS to potwierdził. Wyjaśnił, że przychodu nie ma z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 15gga ust. 25 ustawy covidowej. Przepis ten mówi jasno: przychód z tytułu świadczeń na rzecz ochrony miejsc pracy nie stanowi dla przedsiębiorcy przychodu w rozumieniu przepisów o PIT oraz przepisów o CIT.
Co do kosztów, to wątpliwości spółki powstały zwłaszcza na tle art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem przy ustalaniu dochodu (podstawy opodatkowania) nie uwzględnia się kosztów uzyskania przychodów ze źródeł, które nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są od niego zwolnione.
Dyrektor KIS wyjaśnił jednak, że ustawa o CIT nie zawiera regulacji, która nakazywałaby przedsiębiorcy otrzymującemu dofinansowanie na podstawie art. 15gga ustawy covidowej, aby wyłączył z kosztów wydatki na wynagrodzenia pracowników sfinansowane tym świadczeniem. W szczególności takim przepisem nie jest art. 7 ust. 3 pkt 3 ustawy o CIT – podkreślił.
Dodał, że nie ma tu też zastosowania wyłączenie na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 58, bo dotyczy ono tylko wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 14a, 23, 24, 42, 47, 48, 52, 53, 54a, 55, 56 i 59 ustawy. Żaden z tych przepisów nie odnosi się do dofinansowania na podstawie art. 15gga ustawy covidowej.
Tak samo dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z 16 lutego 2022 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.623. 2021.1.AR). ©℗
Interpretacja indywidualna z 9 maja 2022 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.138.2022.1.DD