Delegowanie pracowników do pełnienia funkcji zarządczych i kierowniczych w innej spółce należącej do holdingu było świadczeniem o podobnym charakterze do usług, o których mowa w art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT – orzekł NSA.

Przepis ten został uchylony wraz z wejściem w życie Polskiego Ładu, ale jego treść została włączona do konstrukcji minimalnego podatku dochodowego. Pisaliśmy o tym w artykule „Minimalny podatek dochodowy. Kolejny zagwarantowany wpływ do budżetu” (DGP nr 185/2021).
Wyrok NSA dotyczył natomiast stanu prawnego sprzed 2022 r. Chodziło o spółkę z branży hutniczej, która zawarła z hiszpańskim podmiotem powiązanym umowę odpłatnego oddelegowania personelu. W ramach tego porozumienia oddelegowano do spółki zarówno pracowników pełniących funkcje zarządcze i kierownicze, jak i pracowników technicznych. Formalnie pozostawali oni w tym czasie pracownikami podmiotu powiązanego, ale działali na rzecz spółki.
Firma chciała upewnić się, że może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów całość wydatków na nabycie usługi oddelegowania pracowników i nie stosuje się do niej ograniczenia zawartego w art. 15e ustawy o CIT. Przepis ten nakazywał wyłączyć z podatkowych kosztów wydatki na niektóre usługi niematerialne (np. doradcze, badania rynku, reklamowe, zarządzania i kontroli) ponoszone na rzecz podmiotów powiązanych, przewyższające 3 mln zł – w części, w jakiej przekroczyły one 5 proc. podatkowej EBITDA.
Spółka uważała, że usługa oddelegowania pracowników nie mieści się w art. 15e ustawy o CIT, jest raczej usługą podobną do pozyskiwania i rekrutacji pracowników.
Innego zdania był dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Stwierdził, że korzystając z usług oddelegowanych pracowników pełniących funkcje kierownicze i zarządcze, spółka nabyła świadczenia o charakterze podobnym do usług zarządzania, wymienionych w art. 15e ustawy o CIT.
Zgodził się natomiast ze spółką, że ograniczenia kosztów nie stosuje się w części dotyczącej oddelegowanych pracowników technicznych.
Tego samego zdania był WSA w Kielcach. Nie miał wątpliwości, że delegowanie pracowników do pełnienia funkcji zarządczych i kierowniczych jest świadczeniem o podobnym charakterze do usług objętych dyspozycją art. 15e ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. Stwierdził, że o podobieństwie świadczą profil zawodowy oraz zakres czynności oddelegowanych pracowników – podobny do zwykle wykonywanych przez pracowników na tego typu stanowiskach (np. członek zarządu, dyrektor generalny, menedżer ds. planowania i logistyki itp.). O podobieństwie świadczy również nazewnictwo niektórych stanowisk (np. dyrektor zarządzający ds. spółek złomowych) – stwierdził WSA.
Wyjaśnił, że oddelegowania nie można uznać za usługę podobną do rekrutacji pracowników, bo istotą tej drugiej jest zatrudnienie personelu przez danego przedsiębiorcę. Natomiast w tej sprawie pracownicy byli nadal zatrudnieni przez hiszpański podmiot.
Skargę kasacyjną spółki oddalił również Naczelny Sąd Administracyjny. Jak wyjaśnił sędzia Jan Grzęda, wszystkie elementy wynikające z takiej umowy, z tego stosunku pomiędzy spółką a pracownikami innego podmiotu z holdingu, mieszczą się w art. 15e ustawy o CIT.
Sędzia zwrócił natomiast uwagę na to, że wszyscy oddelegowani pracownicy, bez względu na rodzaj wykonywanych przez nich czynności, pozostawali zatrudnieni w podmiocie powiązanym, zatem kwestie związane z kosztami i przychodami dotyczyły hiszpańskiej spółki.
– Sąd nie będzie tego analizował, bo nie ma takiej możliwości procesowej, niemniej nie ma różnicy między tymi pracownikami – wyjaśnił sędzia Grzęda.
Oddelegowania nie można uznać za usługę podobną do rekrutacji, bo istotą tej drugiej jest zatrudnienie, a w przypadku pierwszej chodzi o pracowników

orzecznictwo

Wyrok NSA z 20 stycznia 2022 r., sygn. akt II FSK 6/19 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia