Spytała o to spółka z branży budowlanej, która po wybuchu epidemii koronawirusa postanowiła sfinansować pracownikom i zleceniobiorcom część kosztów tzw. wlewów witaminowych. Chodzi o podawane dożylnie preparaty, które podnoszą odporność organizmu i wspomagają zdrowie po przebytej chorobie. Firma miała nadzieję, że taka kuracja zmniejszy procent zachorowań w firmie, co korzystnie przełoży się na uzyskiwane przez nią przychody.
Uważała, że jej podwładni nie uzyskają z tego tytułu żadnego przysporzenia majątkowego, więc i ona nie musi jako płatnik potrącać zaliczki na PIT od sfinansowanej przez siebie części świadczenia.
Podróż służbowa do Niemiec. Jak rozliczyć wydatki związane z noclegiem i wyżywieniem dla pracownika
Podróż służbowa do Niemiec. Jak rozliczyć wydatki związane z noclegiem i wyżywieniem dla pracownika

Zobacz również
Spółka odwołała się do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13). Trybunał stwierdził w nim, że opodatkowanym przychodem są tylko te nieodpłatne świadczenia, które:
  • zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał on z nich w pełni dobrowolnie),
  • zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
  • mają wymierną wartość przypisaną indywidualnemu pracownikowi (świadczenie nie jest dostępne w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).
Spółka argumentowała, że wymienione przez TK warunki nie zostały w tym przypadku spełnione, bo kurację witaminową kupiła ona we własnym interesie, by zapobiec biznesowym stratom i utrzymać działalność na poziomie umożliwiającym generowanie przychodów.
Nie zgodził się z tym dyrektor KIS. Nie miał wątpliwości, że przesłanki, które wskazał w wyroku TK, są w tym wypadku spełnione. Podkreślił, że decyzję o skorzystaniu z kuracji witaminowej każdy pracownik podejmuje dobrowolnie i leży ona wyłącznie w jego własnym interesie, a nie w interesie pracodawcy. Podwładny uzyskuje w ten sposób wymierną korzyść majątkową, bo unika konieczności poniesienia części wydatków na profilaktykę zdrowotną – stwierdził organ.
Zwrócił też uwagę na to, że obowiązujące przepisy dotyczące bezpieczeństwa i higieny pracy nie zobowiązują pracodawcy do finansowania kosztów preparatów witaminowych. Skoro więc skorzystanie z nich jest w interesie podwładnych i przynosi im wymierną korzyść majątkową, to uzyskają oni w ten sposób opodatkowany przychód, od którego należy potrącić zaliczkę na PIT – podsumował dyrektor KIS.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 28 października 2021 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.391.2021.1.ŁS