Zadośćuczynienie wypłacone za naruszenie dobra osobistego w postaci prawa do grobu jest zwolnione z podatku dochodowego – orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie.
Chodziło o podatniczkę, która na mocy ugody sądowej dostała 20 tys. zł tytułem odszkodowania za brak możliwości pochowania matki w grobie jej rodziców (co było życzeniem matki przed śmiercią).
Córka wniosła sprawę do sądu, gdy okazało się, że jedynym dysponentem mogiły jest kuzynka, a drugiego rodzinnego grobu – jej siostra. Córka argumentowała, że również miała prawo do tych grobów i że zostały one zawłaszczone na podstawie fałszywych dokumentów.
Na mocy ugody zawartej przed sądem okręgowym kobieta otrzymała od kuzynek 20 tys. zł. Uważała, że jest to odszkodowanie, które jest zwolnione z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT. Przepis ten mówi o zwolnieniu z PIT odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymanego na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą i dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
Innego zdania był Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Stwierdził, że nie było tu szkody, więc nie można uznać wypłaconej kwoty za odszkodowanie. Nie jest to także zadośćuczynienie – dodał. Uznał więc, że wystąpiło przysporzenie majątkowe skutkujące powstaniem przychodu z innych źródeł, wskazanym w art. 10 ust. 1 pkt 9 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy o PIT (interpretacja indywidualna o sygn. 0114-KDIP3-2. 4011.742.2020.2.AK).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie przyznał rację podatniczce. Orzekł, że wypłacona jej kwota jest zwolniona z podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o PIT, bo jest to zadośćuczynienie za naruszenie niemajątkowego dobra w postaci prawa do grobu.
– To także prawo do pochowania bliskiej osoby w takim grobie, w którym ma ona życzenie być pochowana – wyjaśniła sędzia Agnieszka Baran.
orzecznictwo
Wyrok WSA w Warszawie z 17 listopada 2021 r., sygn. akt III SA/Wa 1101/21. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
