Przedsiębiorca (podatnik VAT czynny), który zajmuje się sprzedażą używanych samochodów, nabył 12 października 2021 r. taki pojazd od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej zamieszkałej w Polsce za 20 000 zł. W momencie zakupu samochód znajdował się w Polsce. Transakcja została udokumentowana umową kupna-sprzedaży. Należność za nabyte auto przedsiębiorca uregulował gotówką. Przedsiębiorca sprzedał (dostawa krajowa) ten samochód 25 października 2021 r. niepowiązanej firmie X za 22 460 zł. Tego samego dnia pojazd został wydany wraz z dowodem rejestracyjnym i innymi dokumentami, m.in. kartą pojazdu. Sprzedaż samochodu przedsiębiorca rozliczył w procedurze VAT marża dla towarów używanych. Transakcja została udokumentowana wyłącznie fakturą VAT marża, którą wystawiono 25 października 2021 r. Tego samego dnia przedsiębiorca otrzymał także całość zapłaty na rachunek firmowy.

Przedsiębiorca rozlicza PIT na zasadach podatku liniowego, prowadząc podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą kasową, a VAT i zaliczki na PIT opłaca na zasadach ogólnych za okresy miesięczne. Jak przedsiębiorca powinien rozliczyć VAT, PCC i PIT przy zakupie i sprzedaży tego samochodu osobowego (nabytego w celu odprzedaży)?
VAT
Podatek naliczony
W omawianej sytuacji samochód osobowy został nabyty od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej na podstawie umowy kupna-sprzedaży. Przy nabyciu tego pojazdu nie wystąpił zatem podatek naliczony.
Dostawa tego samochodu opodatkowana jest na zasadach marży. Stosownie do art. 120 ust. 19 ustawy o VAT obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków, jeżeli podlegały opodatkowaniu zgodnie z art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT. W analizowanej sprawie przy nabyciu pojazdu nie wystąpi jednak w ogóle podatek naliczony.
Podatek należny
Opodatkowaniu VAT podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (art. 7 ust. 1 ustawy o VAT). Z kolei przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).
Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. W analizowanej sprawie dostawa pojazdu (a także wydanie dokumentów, m.in. dowodu rejestracyjnego i karty pojazdu) nastąpiła 25 października 2021 r. i tego dnia powstał obowiązek podatkowy od dostawy tego samochodu osobowego. Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że całość zapłaty za sprzedany pojazd przedsiębiorca otrzymał w dniu jego sprzedaży, a zatem art. 19a ust. 8 ustawy o VAT dotyczący zaliczek nie znajdzie zastosowania.
Podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej (art. 29a ust. 1 ustawy o VAT). Zgodnie z art. 29a ust. 6 ustawy o VAT podstawa opodatkowania obejmuje:
  • podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty VAT,
  • koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
Z kolei – zgodnie z art. 29a ust. 7 ustawy o VAT – podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:
  • stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty,
  • udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży,
  • otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika jednak, że sprzedaż tego pojazdu przedsiębiorca rozliczył w procedurze VAT marża. Zatem podstawę opodatkowania tej dostawy ustala się według zasad określonych w art. 120 ust. 4 ustawy o VAT, a nie zasad ogólnych określonych w art. 29a ust. 1, 6 i 7 ustawy o VAT.
Nabywcą pojazdu był podatnik (firma X), a więc sprzedaż jest prawidłowo udokumentowana tylko fakturą, bez ujęcia w kasie fiskalnej (art. 106b ust. 1 pkt 1, art. 111 ust. 1 ustawy o VAT). Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru, i nie wcześniej niż 30. dnia przed dokonaniem dostawy towaru (art. 106i ust. 1 i ust. 7 pkt 1 ustawy o VAT). Wystawienie faktury VAT marża 25 października 2021 r. było zatem prawidłowe. W przypadku dostawy towarów używanych, dla których podstawę opodatkowania stanowi zgodnie z art. 120 ust. 4 ustawy o VAT marża, faktura – w zakresie danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 1–17 ustawy o VAT – powinna zawierać wyłącznie dane określone w art. 106e ust. 1 pkt 1–8 i 15–17, a także odpowiednio wyrazy „procedura marży – towary używane” (art. 120 ust. 3 ustawy o VAT). Faktura VAT marża nie wykazuje m.in. stawki i kwoty podatku. Powinna być zatem wystawiona tylko na kwotę brutto, tj. w analizowanej sprawie 22 460 zł.
Przy czym to, że faktura VAT marża nie wykazuje kwoty podatku, nie oznacza, że nie wystąpi podatek należny od tej dostawy. Stosownie do art. 120 ust. 4 ustawy o VAT w przypadku podatnika dokonującego dostawy m.in. towarów używanych nabytych uprzednio przez tego podatnika w ramach prowadzonej działalności, w celu odprzedaży, podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży a kwotą nabycia, pomniejszona o kwotę podatku.
Przez towary używane rozumie się ruchome dobra materialne nadające się do dalszego użytku w ich aktualnym stanie lub po naprawie, inne niż określone w art. 120 ust. 1 pkt 1–3 ustawy o VAT (tj. inne niż dzieła sztuki, przedmioty kolekcjonerskie i antyki) oraz inne niż metale szlachetne lub kamienie szlachetne (CN 7102, 7103, 7106, 7108, 7110, 7112) ‒ art. 120 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT. W analizowanej sprawie nabyty pojazd spełnia definicję towaru używanego.
Zasady opodatkowania dostawy towarów używanych w formie marży mogą być stosowane wyłącznie w sytuacji, gdy podatnik nabędzie towary od podmiotów wymienionych w art. 120 ust. 10 ustawy o VAT, tj. m.in. od osoby fizycznej niebędącej podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT, lub niebędącej podatnikiem podatku od wartości dodanej – jak ma to miejsce w analizowanej sprawie.
Z powyższego wynika, że w omawianej sytuacji spełnione są warunki do opodatkowania sprzedaży samochodu osobowego w formie marży, gdyż jest on towarem używanym nabytym od osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej.
Przez kwotę sprzedaży rozumie się całkowitą kwotę, którą podatnik otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów od nabywcy lub osoby trzeciej, wliczając w to otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty bezpośrednio związane z tą dostawą, podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze oraz koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, którymi podatnik obciąża nabywcę, z wyłączeniem kwot, o których mowa w art. 29a ust. 7 ustawy o VAT (art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT). Kwota sprzedaży w analizowanej sprawie wynosi 22 460 zł.
Przez kwotę nabycia rozumie się wszystkie składniki wynagrodzenia, o których mowa w art. 120 ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, które dostawca towarów otrzymał lub ma otrzymać od podatnika (art. 120 ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT). W omawianym przypadku kwota nabycia wynosi 20 000 zł.
Dostawa samochodów osobowych podlega opodatkowaniu według stawki podstawowej wynoszącej obecnie 23 proc. stosownie do art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. W analizowanej sprawie nie znajdzie natomiast zastosowania zwolnienie określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT dotyczące dostawy towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu m.in. nabycia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.
Dla dostawy samochodu podstawą opodatkowania podatkiem jest marża stanowiąca różnicę między kwotą sprzedaży (22 460 zł) a kwotą nabycia (20 000 zł), tj. 2460 zł, pomniejszona o kwotę podatku. Tak więc kwota 2460 zł zawiera VAT. Wyliczony tzw. rachunkiem w stu podatek wyniesie 460 zł (2460 zł x 23 : 123). Podstawa opodatkowania wyniesie zatem 2000 zł (2460 zł – 460 zł).
Uwaga! Procedura marży dla dostawy towarów używanych nie jest obligatoryjna i podatnik może do takiej dostawy zastosować zasady ogólne (art. 120 ust. 14 ustawy o VAT). W analizowanej sprawie przedsiębiorca nie zdecydował się jednak na opodatkowanie dostawy tego pojazdu według zasad ogólnych. Jak rozumiem, poza transakcją opodatkowaną w procedurze marży przedsiębiorca stosuje do innych dostaw zasady ogólne, a zatem stosownie do 120 ust. 15 ustawy o VAT jest on obowiązany prowadzić ewidencję zgodnie z art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, z uwzględnieniem podziału w zależności od sposobu opodatkowania. W odniesieniu do dostawy, o której mowa w art. 120 ust. 4 i 5 ustawy o VAT, ewidencja musi zawierać w szczególności kwoty nabycia towarów niezbędne do określenia kwoty marży, o której mowa w tych przepisach.
JPK_V7M
W JPK_V7M za październik 2021 r. przedsiębiorca powinien wykazać: podstawę opodatkowania w kwocie 2000 zł w polu K_19 Ewidencji oraz P_19 Deklaracji, a podatek należny w kwocie 460 zł w polu K_20 Ewidencji (oraz P_20 Deklaracji), a ponadto wartość brutto transakcji, tj. 22 460 zł, w polu SprzedazVAT_Marza, a wartość nabycia towarów używanych, tj. 20 000 zł, w polu ZakupVAT_Marza. W deklaracji JPK_V7M za październik 2021 r. należy zaznaczyć „1” w polu P_64, które oznacza, że podatnik wykonywał w okresie rozliczeniowym czynności, o których mowa w art. 120 ust. 4 lub 5 ustawy (par. 7 pkt 3, par. 10 ust. 1 pkt 7 i 14 rozporządzenia w sprawie JPK_VAT). Fakturę VAT marża ujmujemy w ewidencji JPK_V7M z GTU_07 i z oznaczeniem „MR_UZ” (zob. par. 10 ust. 3 pkt 1 lit. g, ust. 3a, ust. 4 pkt 7 rozporządzenia w sprawie JPK_VAT). ©℗
PCC
Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają m.in. umowy sprzedaży rzeczy (art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o PCC). Czynności cywilnoprawne, takie jak umowy sprzedaży rzeczy, podlegają podatkowi, jeżeli ich przedmiotem są m.in. rzeczy znajdujące się na terytorium Polski (art. 1 ust. 4 pkt 1 ustawy o PCC). W analizowanej sprawie spełnione są przesłanki do opodatkowania PCC zawartej 12 października 2021 r. umowy sprzedaży samochodu, na podstawie której przedsiębiorca nabył ten pojazd. Zarazem nie zachodzi żaden z przypadków wyłączających opodatkowanie, w szczególności wskazany w art. 2 pkt 4 ustawy o PCC (dostawa samochodu nie podlegała VAT, gdyż sprzedawca nie jest podatnikiem VAT).
W przypadku umowy sprzedaży obowiązek podatkowy – zgodnie z art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC – powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, tj. zawarcia umowy. W analizowanej sprawie powstał on 12 października 2021 r. Przy umowie sprzedaży obowiązek podatkowy ciąży na kupującym (art. 4 pkt 1 ustawy o PCC). Obowiązek zapłaty podatku ciąży na podatnikach tego podatku (art. 5 ust. 1 ustawy o PCC). W analizowanej sprawie obowiązek zapłaty PCC od tej umowy sprzedaży spoczywa na przedsiębiorcy.
Przy umowie sprzedaży podstawę opodatkowania stanowi wartość rynkowa rzeczy lub prawa majątkowego (art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy o PCC). Wartość rynkową przedmiotu czynności cywilnoprawnych określa się na podstawie przeciętnych cen stosowanych w obrocie rzeczami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem ich miejsca położenia, stanu i stopnia zużycia, oraz w obrocie prawami majątkowymi tego samego rodzaju, z dnia dokonania tej czynności, bez odliczania długów i ciężarów (art. 6 ust. 2 ustawy o PCC). Zakładam, że w analizowanej sprawie ustalona cena zakupu samochodu, tj. 20 000 zł, odpowiada jego wartości rynkowej, a zatem stanowi podstawę opodatkowania PCC tej umowy sprzedaży.
Stawka PCC od umowy sprzedaży rzeczy ruchomych wynosi 2 proc. (art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o PCC). Zwolnienia określone w art. 8 i 9 ustawy o PCC w analizowanej sprawie nie znajdą zastosowania.
Podatek od tej umowy sprzedaży wyniesie zatem 400 zł (20 000 zł x 2 proc.).
Podatnicy są obowiązani, bez wezwania organu podatkowego, złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych według ustalonego wzoru (PCC-3) oraz obliczyć i wpłacić podatek w terminie 14 dni od dnia powstania obowiązku podatkowego (art. 10 ust. 1 ustawy o PCC). Właściwym organem podatkowym jest naczelnik urzędu skarbowego według miejsca zamieszkania podatnika (art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy o PCC).
W analizowanej sprawie podatku nie pobiera notariusz jako płatnik, gdyż umowa nie jest sporządzona w formie aktu notarialnego (art. 10 ust. 1, 2 i 3 ustawy o PCC), a zakładam, że przedsiębiorca nie składa za październik 2021 r. zbiorczej deklaracji stosownie do art. 10 ust. 1a ustawy o PCC.
Zatem w terminie do 26 października 2021 r. przedsiębiorca powinien złożyć deklarację PCC-3 oraz zapłacić PCC (400 zł) od tej umowy sprzedaży.
Na marginesie należy zauważyć, że z kolei umowa sprzedaży z 25 października 2021 r., na podstawie której przedsiębiorca sprzedał ten samochód, nie podlega PCC, z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 ustawy o PCC, gdyż jest ona opodatkowana VAT. ©℗
PIT
Koszty uzyskania przychodów
Poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów koszty, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy o PIT (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT), są kosztami uzyskania przychodów. Zatem, aby dany wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu, to powinien spełniać łącznie następujące warunki:
  • został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
  • jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
  • pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
  • poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
  • został właściwie udokumentowany,
  • nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Wydatki na zakup towarów handlowych (a takim jest dla przedsiębiorcy nabyty samochód osobowy) mogą być kosztem uzyskania przychodów. Nie zmienia tego fakt udokumentowania ich zakupu umową kupna-sprzedaży, gdyż sprzedawca był osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.
Uwaga! Towarami handlowymi są wyroby przeznaczone do sprzedaży w stanie nieprzerobionym; towarami handlowymi są również produkty uboczne uzyskiwane przy prowadzeniu działów specjalnych produkcji rolnej (par. 3 pkt 1 lit. a rozporządzenia w sprawie PKPiR).
W świetle art. 22 ust. 1 ustawy o PIT wydatki na zakup przedmiotowego samochodu w kwocie 20 000 zł mogą być uznane za koszt uzyskania przychodów. W analizowanej sprawie nie wystąpi podatek naliczony, a zatem nie znajdzie zastosowania wyłączenie zawarte w art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT.
Wartość nabytego samochodu wynosi 20 000 zł, jednak jego sprzedawcą była osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej (niebędąca ani przedsiębiorcą, ani podatnikiem VAT), dlatego zapłata gotówką nie pozbawia prawa do zaliczenia tych wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodów. Ograniczenia wynikające z art. 22p ustawy PIT nie znajdą zastosowania.
Kosztem uzyskania przychodów może być także PCC od umowy sprzedaży, na podstawie której przedsiębiorca nabył przedmiotowy samochód – w wysokości 400 zł. Ustawa o PIT nie wyłącza bowiem w art. 23 z kosztów uzyskania przychodów podatku od czynności cywilnoprawnych, a PCC zapłacony od nabycia towaru handlowego wykazuje związek z prowadzoną działalnością.
Łączne koszty uzyskania przychodów dotyczące tej transakcji wyniosą zatem 20 400 zł.
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedsiębiorca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą kasową. Oznacza to, że poniesiony wydatek (koszt uzyskania przychodów) – stosownie do reguły zawartej w art. 22 ust. 4 ustawy o PIT – powinien zostać potrącony tylko w tym roku podatkowym, w którym został poniesiony. Z kolei za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów – zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 22 ust. 6b ustawy o PIT – uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu.
Wydatek na nabycie samochodu (20 000 zł) będzie więc mógł być kosztem uzyskania przychodów w dacie zawarcia umowy sprzedaży, tj. 12 października 2021 r. Podstawą do ujęcia wydatku w podatkowej księdze przychodów i rozchodów może być zawarta umowa sprzedaży. Zakładam, że umowa ta zawiera dane określone w par. 11 ust. 3 pkt 3 rozporządzenia w sprawie PKPiR, tj. stwierdza fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawiera co najmniej:
a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,
b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,
c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,
d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych
– oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.
Wydatek na nabycie samochodu osobowego będącego towarem handlowym w kwocie 20 000 zł należy ująć w kolumnie 10 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, która jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.
Przyjmuje się, że PCC od umowy sprzedaży (dotyczącej zakupu towaru handlowego) powinien być potrącony w koszty w dacie powstania obowiązku podatkowego w PCC, tj. w dacie zawarcia umowy sprzedaży, a nie terminu złożenia deklaracji PCC i jego zapłaty. Zatem w analizowane sprawie również 12 października 2021 r. Przedsiębiorca może ująć w kosztach PCC (w kwocie 400 zł), a należy go wpisać do kolumny 11 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, która jest przeznaczona do wpisywania kosztów ubocznych związanych z zakupem, np. kosztów dotyczących transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze.
Przychody
Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o PIT za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT (tj. pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych VAT za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.
W analizowanej sprawie przychodem przedsiębiorcy będzie kwota 22 000 zł (22 460 zł – 460 zł), tj. uzyskana ze sprzedaży cena pomniejszona o VAT.
Za datę powstania przychodu z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej – stosownie do art. 14 ust. 1c ustawy o PIT – uważa się (z zastrzeżeniem art. 14 ust. 1e, 1h–1j i 1n–1p ustawy o PIT), dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
  • wystawienia faktury albo
  • uregulowania należności.
Przychód z tytułu sprzedaży samochodu przez przedsiębiorcę powstał 25 października 2021 r., tj. w dniu wydania pojazdu i wystawienia faktury.
Dochód
Dochód z transakcji zbycia samochodu wyniesie zatem 1600 zł (22 000 zł – 20 000 zł – 400 zł).
Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że przedsiębiorca rozlicza się na zasadach podatku liniowego, a zatem należny PIT wyniesie 304 zł (1600 zł x 19 proc.).
Zgodnie z par. 11 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia w sprawie PKPiR podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami. W analizowanej sprawie będzie to wystawiona 25 października 2021 r. faktura VAT marża. Przychody ze sprzedaży wyrobów (towarów handlowych) i sprzedaży usług należy ująć w kolumnie 7 podatkowej księgi przychodów i rozchodów.©℗
Schemat rozliczenia zakupu i sprzedaży auta w procedurze marży* ©℗
1. JAKI PODATEK
VAT: Podstawa opodatkowania: 2000 zł
Podatek należny: 460 zł
Podatek naliczony: nie wystąpi
PCC: Podstawa opodatkowania: 20 000 zł
Podatek: 400 zł (20 000 zł x 2 proc.).
PIT: Przychody: 22 000 zł
Koszty uzyskania przychodów: 20 400 zł (20 000 zł + 400 zł)
Dochód: 1600 zł
Podatek dochodowy: 304 zł (1600 zł x 19 proc.).
2. W JAKIEJ DEKLARACJI WYKAZAĆ PODATEK
VAT: W JPK_V7M kwotę marży netto, tj. 2000 zł, wykazujemy jako podstawę opodatkowania w polach K_19 i P_19, a kwotę 460 zł jako podatek należny w polach K_20 i P_20.Z kolei w polu SprzedazVAT_Marza wykazujemy wartość sprzedaży brutto, tj. 22 460 zł, a w polu ZakupVAT_Marza kwotę nabycia, tj. 20 000 zł.
PCC: Na przedsiębiorcy jako kupującym ciąży obowiązek złożenia deklaracji PCC-3 oraz zapłaty PCC (400 zł) od umowy sprzedaży zawartej z osobą fizyczną.
PIT: Podatnik nie ma obowiązku składania deklaracji zaliczkowej, ale powinien przy obliczaniu zaliczki za październik 2021 r. i przy składaniu zeznania PIT-36L za 2021 r. uwzględnić po stronie kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione na nabycie pojazdu i PCC w łącznej wysokości 20 400 zł, oraz przychód ze sprzedaży tego pojazdu w kwocie 22 000 zł.
3. TERMIN ZŁOŻENIA DEKLARACJI
JPK_V7M: 25 listopada 2021 r.
PCC-3: 26 października 2021 r.
PIT-36L: 2 maja 2022 r. (30 kwietnia 2022 r. to sobota)
*W schemacie rozliczenia pominięte zostały inne zdarzenia/czynności, w tym ewentualne koszty przerejestrowania samochodu, które nie wynikają z przedstawionego stanu faktycznego.
Podstawa prawna
art. 2 pkt 6, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 7 ust. 1, art. 15, art. 19a ust. 1 i 8, art. 29a ust. 1, 6 i 7, art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 2, art. 106b ust. 1 pkt 1, art. 106e, art. 106i ust. 1 i ust. 7 pkt 1, art. 109 ust. 3, art. 111 ust. 1, art. 120, art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1626)
par. 7 pkt 3, par. 10 ust. 1 pkt 7 i 14, ust. 3 pkt 1 lit. g, ust. 3a, ust. 4 pkt 7 rozporządzenia ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 1988; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1179)
art. 1, art. 2 pkt 4, art. 3 ust. 1 pkt 1, art. 4 pkt 1, art. 5 ust. 1, art. 6, art. 7 ust. 1 pkt 1 lit. a, art. 8, art. 9, art. 10 ust. 1–3, art. 12 ust. 1 pkt 2 ustawy z 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 815; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1666)
art. 10 ust. 1 pkt 3, art. 14, art. 22, art. 23, art. 23p ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1128; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1834)
par. 3 pkt 1 lit. a, par. 11 ust. 3 pkt 1 i 3, załącznik nr 1 do rozporządzenia ministra finansów z 23 grudnia 2019 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. poz. 2544)