Spółka może zaliczyć do kosztów podatkowych wydatki na akcje przyznawane pracownikom osiągającym najlepsze wyniki, do których pełne prawo nabywają oni po dwóch latach owocnej pracy – potwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.
Z pytaniem wystąpiła spółka wchodząca w skład międzynarodowej grupy, w ramach której jest realizowany program motywacyjny dla pracowników. Tłumaczyła, że jest on adresowany do senior managerów oraz innych osób, których wyniki i umiejętności mają znaczący wpływ na rozwój grupy. Polega on na tym, że pracownikom tym przyznawane są akcje spółki dominującej z siedzibą w Wielkiej Brytanii, notowane na Londyńskiej Giełdzie Papierów Wartościowych. W dzień przyznania takiej premii dany pracownik nie ma możliwości pełnego dysponowania przyznanymi akcjami (obowiązuje tzw. vesting period). Prawo do tego (czyli również do ich zbycia) nabywa po dwóch latach od ich przyznania, chyba że:
- uprawniony nie jest już zatrudniony w spółce,
- względy biznesowe uzasadniają wydłużenie tego terminu.
Spółka tłumaczyła, że ponosi koszty programu przypadające na jej pracowników, określone na podstawie wartości godziwej warunkowych akcji ustalonej na początku okresu, w którym program obowiązuje (wartość ta niekoniecznie musi odpowiadać wartości rynkowej akcji po upływie tzw. vesting period). Program jest zachętą dla pracowników do osiągnięcia jak najlepszych wyników.
Spółka chciała się upewnić, że może zaliczyć te wydatki do kosztów uzyskania przychodów. Twierdziła, że utrzymanie długookresowej relacji z podwładnymi poprawia efektywność spółki oraz ogranicza czas i nakłady ponoszone przez pracodawcę na poszukiwanie nowych pracowników. Pozwala także na lepsze planowanie przyszłej działalności, gdyż dzięki programowi zmniejsza się ryzyko potencjalnych problemów kadrowych w kolejnych latach.
Spółka podkreślała, że posiadanie akcji podmiotu dominującego sprawia, że pracownik mocniej identyfikuje się z grupą i czuje się bardziej odpowiedzialny za osiąganie przez poszczególne spółki lepszych wyników finansowych, ponieważ mają one bezpośrednie przełożenie na wartość przyznanych akcji, a więc na wartość jego majątku. Program zwiększa więc zaangażowanie kluczowych pracowników w realizację celów spółki i całej grupy.
Argumentowała, że w związku z tym należy uznać, że wydatki związane z uczestnictwem pracowników programie motywacyjnym mają związek z prowadzoną przez spółkę działalnością i są poniesione w celu zabezpieczenia źródła przychodów. Tym samym spełnione są wszystkie warunki do uznania ich za koszty uzyskania przychodów.
Dyrektor KIS zgodził się z argumentacją spółki i odstąpił od uzasadnienia.
To niejedyna korzystna wykładnia organu w tym zakresie. Podobnie dyrektor KIS uznał w interpretacji np. z 5 listopada 2020 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010.312.2020.1.OK). W uzasadnieniu przyznał, że istnieje związek przyczynowo-skutkowy między ponoszonymi przez spółkę wydatkami związanymi z realizacją programu motywacyjnego a prowadzoną działalnością gospodarczą (osiąganiem przychodów). Przyznał też, że wydatki będą stanowiły tzw. koszty pośrednie (o których mowa w art. 15 ust. 4d i ust. 4e ustawy o CIT), które są potrącane w dacie ich poniesienia.
W bazie można też znaleźć inne korzystne interpretacje dotyczące programów motywacyjnych, np. z 14 października 2020 r. (sygn. 0114-KDIP2-1.4010. 279.2020.4.SP) i z 17 kwietnia 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1-3.4010.30.2020.2.BM).
OPINIA
Wciąż są wątpliwości
Maria Tsima, prawnik z kancelarii Staniek & Partners
Liczba wydawanych interpretacji wskazuje na to, że spółki nadal martwią się o to, czy mają prawo zaliczyć wydatki ponoszone w związku z wdrażanym programem motywacyjnym dla ich pracowników.
Wiele z tych interpretacji dotyczy programów motywacyjnych dla kadry menedżerskiej. Wątpliwości spółek w zakresie możliwości zaliczenia wydatków na taki program do kosztów uzyskania przychodów spółki wiążą się z tym, że obecnie programy motywacyjne przyjmują nierzadko skomplikowane formy. Często wydawane są interpretacje dla sytuacji, gdy to zagraniczna spółka (powiązana ze spółką polską) jest organizatorem programu motywacyjnego, ale koszty związane z funkcjonowaniem programów w części przypadającej na pracowników polskiej spółki ponosi polska spółka. Co do zasady organy wydają w tym zakresie pozytywne rozstrzygnięcia. Trzeba jednak pamiętać, że to spółka będąca polskim pracodawcą w razie kontroli musi wykazać związek między poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów).
W przypadku programów motywacyjnych problematyczna jest też kwestia ustalenia właściwego momentu powstania kosztu uzyskania przychodu. Ten jednak zależy od konkretnego programu motywacyjnego.
Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 27 sierpnia 2021 r., sygn. 0111-KDIB2-1.4010.259.2021.2
