Z pytaniem wystąpił mężczyzna, który uważał, że z ulgi mogą skorzystać wszyscy renciści. Sam otrzymał ją w 2016 r. z komisji lekarskiej podległej ministrowi spraw wewnętrznych i administracji. Orzeczono mu wówczas trzeci stopień inwalidztwa z tytułu trwałej niezdolności do służby.
Dyrektor KIS nie zgodził się ze stanowiskiem podatnika, że ma on prawo do preferencji. Przypomniał, że zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o PIT warunkiem skorzystania z ulgi jest posiadanie:
■ orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności, określonych w odrębnych przepisach (pkt 1), lub
■ decyzji przyznającej rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną (pkt 2), albo
■ orzeczenia o niepełnosprawności osoby, która nie ukończyła 16. roku życia, wydanego na podstawie odrębnych przepisów (pkt. 3).
Organ zwrócił też uwagę, że ustawa z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 573) wyraźnie rozróżnia orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności od innych orzeczeń i szczegółowo reguluje tryb orzekania o niepełnosprawności.
– Orzeczenia wydawane od 1 stycznia 1998 r. przez organy podległe m.in. MSWiA nie mogą być uznane za orzeczenia, o których mowa w art. 26 ust. 7d pkt 1 ustawy o PIT – przyznał dyrektor KIS.
Przypomniał, że wraz z wejściem w życie ustawy z 27 sierpnia 1997 r. utraciła moc ustawa z 9 maja 1991 r. o zatrudnieniu i rehabilitacji zawodowej osób niepełnosprawnych (Dz.U. nr 46 poz. 201), która przyznawała prawo do orzekania o niepełnosprawności organom podległym, m.in. MSWiA.
W związku tym w art. 26 ust. 7g ustawy o PIT wprowadzono szczególną regulację dotyczącą takich orzeczeń, która daje prawo do ulgi rehabilitacyjnej także osobom posiadającym orzeczenie wydane na podstawie odrębnych przepisów obowiązujących do 31 sierpnia 1997 r. – wyjaśnił organ. Jak jednak podkreślił dyrektor KIS, mając na uwadze obowiązujące od 1 stycznia 1998 r. regulacje, decyzje przyznające rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną wydane po tym dniu przez organy podległe (m.in. MSWiA) można rozpatrywać w kontekście art. 26 ust. 7d pkt 2 ustawy o PIT. Chodzi o decyzje przyznające rentę z tytułu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną.
Organ podkreślił, że orzeczenie ustalające inwalidztwo III grupy wyłącznie z tytułu niezdolności do służby oznacza zdolność do pracy poza służbą, a zatem posiadacza takowego orzeczenia nie uważa się za osobę niepełnosprawną.
Z ulgi rehabilitacyjnej nie mogą więc skorzystać osoby, które pomimo otrzymywania renty inwalidzkiej są zdolne do pracy, tj. zaliczone zostały do III grupy inwalidztwa w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 288 ze zm.) – wyjaśnił dyrektor KIS.
Interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 1 września 2021 r., sygn. 0115-KDIT2.4011.442.2021.2.MM