Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Za skuteczność urzędy skarbowe mogły zdobyć maksymalnie 140 pkt, w tym:
- 30 pkt za zasadność wszczętych postępowań podatkowych (rubryka a),
- 40 pkt za prawidłowość rozstrzygnięć naczelnika urzędu skarbowego (rubryka b),
- 20 pkt za efektywność finansową postępowań (rubryka c),
- 50 pkt za skuteczność egzekucji (rubryka d).
Za zasadne uznawaliśmy takie postępowania, które kończyły się podjęciem decyzji podatkowej. Maksymalną liczbę 30 pkt otrzymywał tylko urząd skarbowy, który pod tym względem wypadł najlepiej w swojej grupie (małe US, średnie, duże i wyspecjalizowane). Pozostałe otrzymywały proporcjonalną liczbę punktów, przy czym za wyniki co najmniej dwukrotnie gorsze od średniej nie przyznawaliśmy punktów wcale. Identyczna metodologia była stosowana przy ocenie prawidłowości rozstrzygnięć naczelnika urzędu skarbowego (braliśmy pod uwagę to, ile z nich uchylił dyrektor izby skarbowej; im mniej, tym oczywiście lepiej). Lider otrzymał 40 pkt.
Przez efektywność finansową rozumiemy kwoty, które urząd pozyskał (w przeliczeniu na etat) w wyniku prowadzonych postępowań (jako efekt korekt i wpłat). Ten, który zainkasował najmniej (nie braliśmy pod uwagę wartości ujemnych), nie dostał punktów, pozostałe zaś otrzymywały punkty proporcjonalnie aż do maksimum 20.
Z kolei skuteczność egzekucji to liczba tytułów wykonawczych załatwionych przez urząd do ogólnej liczby tytułów do załatwienia. Organ, który w danej grupie miał wynik najbardziej zbliżony do 100 proc., otrzymał najwięcej punktów – 50. Najgorszy nie dostał żadnego punktu, a pozostałe urzędy proporcjonalną ich liczbę.
Z metodologicznego punktu widzenia podobnie jak efektywność finansową urzędów skarbowych ocenialiśmy skuteczność izb administracji skarbowych. W tym przypadku decydowało jedno kryterium – prawidłowość wydanych przez te organy decyzji (jaki ich odsetek został uchylony przez wojewódzkie sądy administracyjne). Izba z najlepszym wynikiem otrzymała maksymalną liczbę punktów, tj. 50.
/>
/>
