W połowie marca podatnik kupił w Niemczech maszynę. W związku z tym był zobowiązany wpłacić zabezpieczenie w wysokości 19 proc. (czyli w wysokości niemieckiej stawki VAT). Kwota zabezpieczenia została podatnikowi zwrócona 7 kwietnia 2021 r. Czy wykazując wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów w JPK_V7M za marzec 2021 r., podatnik powinien uwzględnić w podstawie opodatkowania kwotę zabezpieczenia?
Z art. 30a ust. 1 ustawy o VAT wynika, że do ustalenia podstawy opodatkowania w przypadku wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej: WNT) stosuje się odpowiednio art. 29a ust. 1–1b, 6, 7, 10, 11 i 17 ustawy o VAT. W konsekwencji podstawą opodatkowania WNT jest co do zasady wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika (art. 30a ust. 1 w zw. z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT).
W skład tak rozumianej podstawy opodatkowania WNT nie wchodzą kwoty pobierane przez unijnych dostawców towarów tytułem zabezpieczenia (a więc kwoty o charakterze zwrotnym), o ile – jak wynika z wyjaśnień organów podatkowych – kwoty te zostały podatnikom zwrócone przed upływem terminu do złożenia deklaracji VAT za okres, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu WNT. Jak czytamy w interpretacji indywidualnej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 17 października 2017 r. (nr 0114-KDIP3-2.4015.44.2017.2.AK1), „Wnioskodawca postąpił prawidłowo, przyjmując kwotę netto z faktury wystawianej przez kontrahenta niemieckiego przy obliczaniu podstawy opodatkowania wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru. Jak wynika bowiem z opisu sprawy wartość kaucji została Wnioskodawcy zwrócona przed upływem terminu do złożenia deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym dokonano wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru a to oznacza, że nie stanowiła ona elementu zapłaty za nabyty towar”.
Taki właśnie przypadek ma miejsce w przedstawionym stanie faktycznym. W konsekwencji jako podstawę opodatkowania w JPK_V7M za marzec 2021 r. należy w tej sytuacji przyjąć zapłaconą kwotę bez doliczonego zabezpieczenia.
Podstawa prawna
art. 29a ust. 1, art. 30a ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685)
Osoba fizyczna będąca wspólnikiem spółki jawnej poniosła w 2020 r. stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej. W listopadzie 2020 r. spółka ta zawiesiła wykonywanie działalności gospodarczej i najprawdopodobniej w najbliższym czasie zostanie zlikwidowana. Czy mimo to osoba fizyczna może odliczyć poniesioną w 2020 r. stratę od dochodu z działalności gospodarczej uzyskanego w 2019 r.?
Zgodnie z art. 52k ust. 1 ustawy o PIT podatnicy, którzy z powodu COVID-19:
1) ponieśli w 2020 r. stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz
2) uzyskali w 2020 r. łączne przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej niższe o co najmniej 50 proc. od łącznych przychodów uzyskanych w 2019 r. z tej działalności
– mogą jednorazowo obniżyć o wysokość tej straty, nie więcej jednak niż o kwotę 5 mln zł, odpowiednio dochód lub przychód uzyskany w 2019 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej. W celu dokonania tego obniżenia podatnicy składają korekty zeznań PIT za 2019 r. (art. 52k ust. 3 ustawy o PIT).
Z możliwości tej korzystać mogą również osoby fizyczne będące wspólnikami spółek jawnych, w tym takich, które zawiesiły wykonywanie działalności gospodarczej lub zostały zlikwidowane. Z art. 52k ustawy o PIT (ani z żadnych innych przepisów) nie wynika bowiem, aby okoliczności takie wyłączały lub ograniczały możliwość korzystania z uprawnienia wynikającego z art. 52k ust. 1 ustawy o PIT.
A zatem jeżeli w przypadku osoby fizycznej, o której mowa, spełnione są wskazane na wstępie warunki (tj. z powodu COVID-19 poniosła ona w 2020 r. stratę z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz uzyskała w 2020 r. łączne przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej niższe o co najmniej 50 proc. od łącznych przychodów uzyskanych w 2019 r. z tej działalności), to może ona jednorazowo obniżyć o wysokość tej straty (nie więcej jednak niż o 5 mln zł) dochód uzyskany w 2019 r. z pozarolniczej działalności gospodarczej. W tym celu osoba ta powinna złożyć korektę zeznania PIT-36 lub PIT-36L złożonego za 2019 r.
Podstawa prawna
art. 52k ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1426; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 464)
Zamierzam sprzedać motocykl stanowiący środek trwały w prowadzonej przeze mnie działalności. Czy fakturę dokumentującą tę transakcję powinienem oznaczyć wyrazami „mechanizm podzielonej płatności”? Czy wykazując sprzedaż w nowym pliku JPK_VAT, należy zastosować symbole „MPP” i GTU_07?
Na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o VAT podatnicy mają obowiązek oznaczać niektóre faktury wyrazami „mechanizm podzielonej płatności”. Obowiązek ten istnieje, jeżeli łącznie spełnione są trzy warunki, tj.:
1) faktura wystawiana jest na rzecz podatnika (tj. podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą w rozumieniu VAT),
2) faktura dokumentuje dostawę towarów lub świadczenie usług, o których mowa w załączniku nr 15 do ustawy o VAT,
3) faktura wystawiana jest na kwotę należności ogółem (kwotę brutto) przekraczającą 15 tys. zł lub równowartość tej kwoty wyrażoną w walucie obcej.
Należy wyjaśnić, że motocykle nie należą do towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT. A to oznacza, że faktury dokumentującej sprzedaż motocykla nie należy oznaczać wyrazami „mechanizm podzielonej płatności”.
Fakt, że motocykle nie należą do towarów wymienionych w załączniku nr 15 do ustawy o VAT, powoduje również, iż sprzedaż motocykla nie będzie objęta obowiązkiem stosowania mechanizmu podzielonej płatności. W konsekwencji faktury dokumentującej tę sprzedaż nie trzeba będzie wykazywać w ewidencji VAT oraz w części ewidencyjnej JPK_V7 z oznaczeniem „MPP” (zob. par. 10 ust. 4 pkt 13 rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług).
Jednocześnie motocykle (CN 8711) nie należą do towarów podlegających oznaczaniu kodem GTU_07 (zob. par. 10 ust. 3 pkt 1 lit. g rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług). W konsekwencji wykazując w ewidencji VAT oraz w części ewidencyjnej JPK_V7 fakturę dokumentującą dostawę (sprzedaż) motocykla, nie należy stosować oznaczenia GTU_07.
Podstawa prawna
art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685)
par. 10 ust. 3 pkt 1 lit. g, par. 10 ust. 4 pkt 13 rozporządzenia ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 1988; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 2326)
Chciałbym sprzedać firmowego laptopa. Czy jeżeli nabywcą byłaby osoba prywatna, to czy musiałbym wcześniej kupić kasę rejestrującą w celu zaewidencjonowania tej sprzedaży?
Sprzedaż (dostawy towarów oraz świadczenie usług) na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych podlega co do zasady ewidencjonowaniu za pomocą kas rejestrujących (art. 111 ust. 1 ustawy o VAT). Istnieją jednak zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania, które określa rozporządzenie w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania.
Nie wszystkie jednak czynności mogą korzystać ze zwolnień z obowiązku ewidencjonowania, gdyż w par. 4 ww. rozporządzenia wskazane zostały towary i usługi, w których przypadku co do zasady nie stosuje się zwolnień z obowiązku ewidencjonowania. Należą do nich m.in. komputery (na podstawie par. 4 ust. 1 pkt 1 lit. i rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania). Tak więc sprzedając laptopa na rzecz osoby fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej, podatnik będzie miał obowiązek zaewidencjonować dokonywaną sprzedaż przy zastosowaniu kasy rejestrującej. A to oznacza, że jeśli nie ma kasy, to będzie musiał ją kupić, by zaewidencjonować na niej tylko jedną transakcję.
Podstawa prawna
par. 4 rozporządzenia ministra finansów z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. poz. 2519; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 649)
Podatnik zamierza rozszerzyć zakres prowadzonej działalności gospodarczej o szkolenia strzeleckie. Jaką stawkę VAT powinien stosować przy świadczeniu usług w tym zakresie? Czy podatnik musi je ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej?
Świadczenie usług szkoleniowych jest co do zasady opodatkowane VAT według stawki 23 proc. (art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Nie dotyczy to usług szkoleniowych zwolnionych z podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26–29 ustawy o VAT oraz par. 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia w sprawie zwolnień z VAT. Niestety usługi szkoleń strzeleckich nie należą jednak do usług szkoleniowych zwolnionych z VAT, a więc ich świadczenie jest opodatkowane według stawki 23 proc.
Moim zdaniem usługi szkoleń strzeleckich są klasyfikowane na gruncie PKWiU w grupowaniu PKWiU 85.59.19.0 obejmującym usługi w zakresie pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane. Tak więc świadczenie takich usług jest zwolnione przedmiotowo z obowiązku ewidencjonowania na podstawie par. 2 ust. 1 w zw. z poz. 30 załącznika do rozporządzenia w sprawie zwolnień z obowiązku ewidencjonowania. Uważam zatem, że świadczonych usług szkoleń strzeleckich podatnik nie będzie musiał ewidencjonować przy zastosowaniu kasy rejestrującej.
Podstawa prawna:
art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 26–29, art. 111 ust. 1, art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685)
par. 2 ust. 1 w zw. z poz. 30 załącznika do rozporządzenia ministra finansów z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. poz. 2519; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 649)
par. 3 ust. 1 pkt 13 i 14 rozporządzenia ministra finansów z 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1983)
Podatnik zamierza prowadzić działalność polegającą na pośrednictwie w sprzedaży usług telewizji cyfrowej. Czy rozpoczynając tę działalność, będzie musiał się zarejestrować jako podatnik VAT?
Przepisy zwalniają z VAT sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 tys. zł (art. 113 ust. 1 ustawy o VAT), jak również sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekracza – w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym – 200 tys. zł (art. 113 ust. 9 ustawy o VAT). Jest to tzw. zwolnienie podmiotowe. Podatnicy korzystający z niego nie naliczają podatku należnego oraz są zwolnieni z większości obowiązków w zakresie VAT, np. nie muszą rejestrować się jako podatnicy VAT (zob. art. 96 ust. 3 ustawy o VAT).
Nie wszyscy jednak mogą korzystać ze zwolnienia podmiotowego, gdyż w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT wymieniono podatników, do których zwolnienia tego się nie stosuje. Wśród wskazanych tam czynności nie ma jednak ani świadczenia usług pośrednictwa w sprzedaży usług telewizji cyfrowej, ani stacjonarnej sprzedaży akcesoriów telewizyjnych. A zatem w przedstawionej sytuacji rozpoczynający działalność podatnik będzie mógł skorzystać ze zwolnienia podmiotowego (na podstawie art. 113 ust. 9 ustawy o VAT), a w konsekwencji nie musi się rejestrować jako podatnik VAT.
Podstawa prawna
art. 113 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685)