– Nie wystarczy, tak jak w przypadku najmu prywatnego, wpłacić podatku. Jeżeli prowadzący biznes zapomną o zgłoszeniu wyboru tego uproszczonego sposobu rozliczeń, stracą możliwość jego stosowania – przypomina Maria Tsima, prawnik z kancelarii Staniek & Partners.
Zmiana przepisów
Od 1 stycznia br. z przepisów znikło wiele ograniczeń dotyczących stosowania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych. To skutek nowelizacji z 28 listopada 2020 r. (Dz.U. poz. 2123). Między innymi uchyliła ona załącznik nr 2 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1905). Dzięki temu ryczałt mogą stosować przedsiębiorcy prowadzący te rodzaje działalności, które dotychczas były z niego wyłączone, w tym również najem np. nieruchomości. Poinformowaliśmy o tym już na etapie projektu (patrz „Najem w ramach biznesu również z ryczałtem”; DGP nr 190/2020).
Spore zamieszanie z kartą podatkową dla lekarzy
Spore zamieszanie z kartą podatkową dla lekarzy

Zobacz również
Przed 2021 r. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych mogli wybrać tylko ci, którzy wynajmowali swoje nieruchomości prywatnie (w ramach zarządu majątkiem prywatnym). Dzięki nowelizacji podatnik, który ma kilka mieszkań, nie musi już przeprowadzać analizy, czy jest to ciągle jeszcze najem prywatny, czy już wchodzi działalność gospodarcza. Z obu rodzajów najmu można rozliczać się ryczałtem.
Co więcej, limit przychodów umożliwiających stosowanie tej uproszczonej formy zwiększył się ośmiokrotnie, tj. z 250 tys. euro do 2 mln euro (co w odniesieniu do przychodów za 2020 r. wyniesie 9 030 600 zł). To daje prawo do ryczałtu znacznie większym podmiotom niż dotychczas.
Większość usług najmu
W ten sposób może być opodatkowanych obecnie większość przychodów związanych z wynajmem oraz z zakwaterowaniem. Mają przy tym zastosowanie dwie stawki: 8,5 proc. oraz 12,5 proc. od nadwyżki przychodów ponad 100 tys. zł. Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 4 ustawy dotyczy to:
  • przychodów z najmu prywatnego,
  • przychodów, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT, czyli przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, które to przychody są również zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej,
  • świadczenia usług związanych z zakwaterowaniem (PKWiU dział 55),
  • świadczenia usług wynajmu i obsługi nieruchomości własnych lub dzierżawionych (PKWiU 68.20.1).
Wybór formy
Z uwagi na względy ostrożnościowe i brzmienie aktualnych przepisów należy zwrócić uwagę na różnice w sposobie zgłaszania ryczałtu od najmu prywatnego i ryczałtu od najmu w ramach działalności gospodarczej.
Przy najmie prywatnym jedyne, co należy zrobić, to wpłacić podatek do urzędu skarbowego.
Wynika to z obecnego brzmienia art. 9 ust. 4 ustawy o zryczałtowanym podatku. Zgodnie z tym przepisem za równoznaczne z wyborem opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych na dany rok podatkowy uznaje się pierwszą w roku podatkowym wpłatę ryczałtu z tego tytułu, a jeżeli pierwszy taki przychód podatnik osiągnął w grudniu roku podatkowego – złożenie zeznania (PIT-28).
Maria Tsima podkreśla jednak, że zasady te dotyczą wyłącznie najmu prywatnego.
– Inaczej jest w przypadku najmu w ramach działalności gospodarczej, z czego wielu podatników może nie zdawać sobie sprawy – mówi ekspertka.
Przypomina więc, że podatnik, który chce płacić ryczałt od najmu w ramach firmy, musi złożyć pisemne oświadczenie:
  • do 20. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy w roku podatkowym przychód, albo
  • do końca roku – jeżeli pierwszy taki przychód osiągnie dopiero w grudniu.
W tym celu należy:
  • złożyć stosowne oświadczenie naczelnikowi urzędu skarbowego, lub
  • wysłać zgłoszenie za pomocą wniosku CEIDG-1.
W tym roku 20 lutego przypada w sobotę, więc termin mija 22 lutego br. Oznacza to więc, że zostało niewiele czasu podatnikom, którzy pierwszy przychód z tego tytułu uzyskali w styczniu br.