Kontrahenci przedsiębiorcy, który mieszka w innym miejscu niż znajduje się siedziba jego firmy, powinni wpisywać na dokumentach księgowych adres jego zamieszkania – wyjaśniła łódzka Izba Skarbowa.
Chodziło o przedsiębiorcę, który podlegał właściwości różnych urzędów dla celów podatków: dochodowego oraz od towarów i usług. W zgłoszeniu rejestracyjnym VAT-R wskazał adres swojego zamieszkania. Mimo tego kontrahenci wpisywali na fakturach miejsce siedziby jego firmy.
Przedsiębiorca spytał więc izbę skarbową, czy postępują prawidłowo. Powołał się na par. 5 nieobowiązującego już rozporządzenia ministra finansów z 28 marca 2011 r., z którego wynikało, że na fakturze powinien być podany adres nabywcy towaru. Obecnie taki sam wymóg wprowadza par. 3 rozporządzenia z 3 grudnia 2013 r. (Dz.U. z 2013 r. poz. 1485).
Przedsiębiorca uznał, że chodzi o siedzibę jego firmy określoną w CEIDG, a dane w zgłoszeniu VAT-R są potrzebne fiskusowi tylko po to, by prawidłowo określić właściwość urzędu skarbowego dla celów podatku od towarów i usług.
Izba skarbowa nie zgodziła się z nim. Przyznała, że polskie przepisy nie precyzują, który adres należy w takiej sytuacji podawać na fakturze. Jednak – jak podkreśliła – celem ustawodawcy było, aby adres zgadzał się z podanym w zgłoszeniu identyfikacyjnym VAT-R.
Izba Skarbowa w Łodzi dodała, że nie będzie błędem, jeśli adres siedziby firmy przedsiębiorcy będzie podany na fakturze dodatkowo.
Interpretacja dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 5 marca 2014 r., nr IPTPP1/443-943/13-2/MG.