Papierosy przeznaczone do badań laboratoryjnych w celu oceny ich jakości nie są zwolnione z podatku akcyzowego – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Spór między firmą należącą do koncernu tytoniowego a fiskusem dotyczył preferencji zapisanej w rozporządzeniu ministra finansów w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego. Chodziło o par. 18 rozporządzenia z 23 sierpnia 2010 r. (Dz.U. nr 159, poz. 1070), którego odpowiednikiem jest obecnie par. 14 rozporządzenia z 8 lutego 2013 r. (Dz.U. poz. 212 z późn. zm.).
Na tej podstawie wyroby tytoniowe przeznaczone do badań naukowych oraz badań związanych z jakością produktu są zwolnione z akcyzy w razie dostarczenia ich ze składu podatkowego w Polsce do podmiotu zużywającego lub jeśli zostaną zużyte przez podmiot prowadzący skład podatkowy (art. 32 ust. 3 pkt 1 i 8 oraz art. 32 ust. 5 pkt 3 ustawy o podatku akcyzowym).
Spółka spytała izbę skarbową, czy może skorzystać ze zwolnienia. We wniosku o interpretację wyjaśniła, że przeprowadza testy jakościowe papierosów na zlecenie innych podmiotów z krajów UE oraz spoza niej (czyli dokonuje wewnątrzwspólnotowego nabyciu i importu) i że papierosy trafiają do składu podatkowego spółki. Podkreśliła, że wyroby te są już dopuszczone do konsumpcji w innych krajach i mają zapłaconą akcyzę.
Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy odpowiedział, że spółce nie przysługuje zwolnienie, bo obowiązuje ono tylko, gdy wyroby tytoniowe znajdują się w procedurze zawieszenia poboru akcyzy. Gdyby dotyczyło ono także nabycia wewnątrzwspólnotowego lub importu, to ustawodawca wprost przewidziałby to w rozporządzeniu – stwierdził dyrektor.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku uchylił interpretację izby, stwierdzając, że warunek, na jaki się powołała, nie wynika z treści przepisów.
Wyrok ten uchylił z kolei NSA, uznając skargę kasacyjną izby za zasadną. Sędzia Arkadiusz Cudak podkreślił, że zwolnienie, o które toczył się spór, jest konsekwencją art. 17 lit. c dyrektywy 2011/64/UE. Pozwala on państwom członkowskim zwolnić od akcyzy wyroby tytoniowe przeznaczone wyłącznie do testów naukowych i testów związanych z jakością produktu. Państwa członkowskie zostały przy tym uprawnione do określenia warunków i formalności. Jest to więc zwolnienie fakultatywne i Polska miała swobodę w określeniu warunków zwolnienia, a izba dokonała ich trafnej interpretacji – orzekł NSA.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 13 marca 2014 r., sygn. akt I FSK 456/13.