Zapisane w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych zwolnienie infrastruktury portowej z daniny dotyczy tylko przystani morskich. Tak orzekł Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach.
Wyrok dotyczył spółki zarządzającej portem rzecznym, której prezydent Gliwic określił podatek od nieruchomości do zapłaty za rok 2007. Uznał, że nie mogła się ona powoływać na art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 z późn. zm.). Na jego podstawie wolne od daniny są budowle infrastruktury portowej, budowle infrastruktury zapewniającej dostęp do portów i przystani morskich oraz zajęte pod nie grunty. Zdaniem gliwickiego magistratu tak sformułowany przepis nie obejmuje gruntów i budowli związanych z funkcjonowaniem portu rzecznego i znajdujących się na jego obszarze budynków. Stanowisko prezydenta miasta podtrzymało także samorządowe kolegium odwoławcze. Spółka złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach. Uznała, że skoro ustawodawca zwolnił od podatku infrastrukturę portową i w żadnym akcie prawnym nie wyjaśnił znaczenia tego pojęcia, to należy wobec niego zastosować wykładnię językową, zgodnie z którą wolne od daniny byłyby nie tylko porty morskie, ale także rzeczne.
WSA podtrzymał jednak niekorzystne dla spółki stanowisko fiskusa. Podkreślił, że pojęcie infrastruktury portowej jako dotyczącej portów morskich jest wyjaśnione w art. 2 ust. 4 ustawy o portach i przystaniach morskich z 20 grudnia 1996 r. (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 33 poz. 179 z późn. zm.). Zdaniem sądu tak samo zgodnie z zasadami wykładni systemowej powinna być traktowana infrastruktura portowa na gruncie ustawy podatkowej. Oznacza to, że spółka nie ma prawa do zwolnienia i powinna zapłacić daninę w kwocie określonej przez prezydenta Gliwic. Wyrok nie jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 6 sierpnia 2013 r., sygn. akt I SA/Gl 94/13.