Kompleksowe usługi magazynowania mogą być opodatkowane w kraju, w którym znajduje się nieruchomość, ale tylko wówczas, gdy stanowią świadczenie główne czynności jednolitej. Ponadto usługobiorcy muszą mieć prawo używania całości lub wyraźnie określonej części nieruchomości.
Tak orzekł Trybunał Sprawiedliwości UE w sprawie spółki RR Donnelley Global Turnkey Solutions Poland (C-155/12). Zwrócił się do niego NSA, który chciał wiedzieć, czy kompleksowe usługi w zakresie magazynowania towarów mają być opodatkowane w miejscu, w którym znajduje się nieruchomość (magazyn), czy też w miejscu (w tym w innych państwach członkowskich UE i w państwach trzecich), gdzie usługobiorca posiada stałą siedzibę działalności lub stałe miejsce jej prowadzenia (a w przypadku ich braku – stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu).
Według spółki miejscem świadczonych przez nią usług jest siedziba danego usługobiorcy. Według Ministerstwa Finansów są one związane z nieruchomościami i dlatego podlegają opodatkowaniu tam, gdzie położona jest nieruchomość, w tym przypadku – w Polsce.
Sędziowie TSUE, interpretując art. 47 dyrektywy Rady 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, który mówi o miejscu świadczenia usług związanych z nieruchomościami, uznali, że przepis ten dotyczy również kompleksowych usług w zakresie magazynowania, obejmujących przyjmowanie towarów do magazynu, ich umieszczanie na odpowiednich półkach, przechowywanie, pakowanie, wydawanie, rozładunek i załadunek. Jest tak jednak jedynie wówczas, gdy magazynowanie stanowi świadczenie główne czynności jednolitej (tj. składającej się z więcej niż jednej czynności, które są ściśle ze sobą związane i których rozdzielanie byłoby sztuczne), a usługobiorcy mają prawo używania całości lub części wyraźnie określonej nieruchomości.