Sprawa dotyczyła interpretacji podatkowej. Podatnik, który prowadzi działalność gospodarczą, spytał, czy w związku z wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych budynku niemieszkalnego (powstał na skutek adaptacji i rozbudowy istniejącego wcześniej obiektu, który częściowo wykorzystywany był na cele mieszkalne) o powierzchni prawie dwukrotnie większej od pierwotnej może zastosować indywidualną 10-proc. stawkę amortyzacyjną.
Przedsiębiorca uważał, że jest to dopuszczalne, ponieważ ustawa o PIT (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.) przewiduje taką stawkę amortyzacji właśnie dla ulepszonych środków trwałych, a zrealizowane przez niego roboty budowlane doprowadziły do ulepszenia budynku.
Od 1 stycznia 2013 r. podatkowy leasing obejmie także wieczyste użytkowanie
Od 1 stycznia 2013 r. podatkowy leasing obejmie także wieczyste użytkowanie

Zobacz również
Organ uznał, że poniesione przez skarżącego nakłady inwestycyjne nie mogą być kwalifikowane jako ulepszenie środka trwałego, ale jako wytworzenie we własnym zakresie środka trwałego – budynku niemieszkalnego. W tego typu przypadkach należy jednak stosować niższą stawkę amortyzacji – 2,5 proc.
Ze stanowiskiem organu podatkowego nie zgodził się jednak sąd. W uzasadnieniu wyroku stwierdził, że zakres prac ulepszeniowych wyraża się w zmianie dotychczasowej funkcji środka trwałego, w zmianie jego standardu i przeznaczenia, w tym w przystosowaniu go do potrzeb wynikających z danego rodzaju działalności gospodarczej. W tej sprawie to nastąpiło.
Wyrok jest prawomocny.
Amortyzacja to sposób rozliczenia kosztów uzyskania przychodów
Polega ona na tym, że wydatków poniesionych na zakup środków trwałych, których cena zakupu przekracza 3,5 tys. zł, przedsiębiorca nie może rozliczyć bezpośrednio w kosztach uzyskania przychodu, ale ujmuje je w kosztach stopniowo w miarę zużywania się danego sprzętu, aż do momentu jego całkowitego odliczenia lub sprzedaży. Odpisów dokonuje się przy zastosowaniu określonych stawek amortyzacyjnych określonych w ustawie o PIT oraz w ustawie o CIT.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 22 stycznia 2013 r. (II FSK 1031/11).