Podejmując decyzję o rozliczeniu w kosztach kupionego wcześniej mieszkania należy w takiej sytuacji trzymać się podstawowej zasady, zgodnie z którą kosztem podatkowym mogą być tylko takie wydatki, które zostały poniesione w celu uzyskania przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia jego źródła, o ile nie został wymieniony w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (lub w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).
Trzeba również pamiętać, że mieszkanie będzie z reguły stanowiło środek trwały, co oznacza, że konieczna jest amortyzacja.
Konieczne wprowadzenie do ewidencji
Chcąc amortyzować mieszkanie trzeba ustalić jego wartość początkową i wprowadzić je do ewidencji środków trwałych oraz wybrać metodę amortyzacji.
Wartość początkową stanowi cena nabycia.
Możliwa jest co prawda tylko amortyzacja liniowa, natomiast przedsiębiorca w pewnych przypadkach może zastosować stawkę określoną indywidualnie. Odpisy amortyzacyjne mogą być dokonywane w ratach równych co miesiąc, kwartał lub jednorazowo na koniec roku.
Metoda liniowa polega na dokonywaniu odpisów amortyzacyjnych w ratach równych, rozpoczynając od miesiąca następnego po miesiącu, w którym lokal został wprowadzony do ewidencji. Odpisów dokonuje się aż do chwili, gdy ich wartość zrówna się z wartością początkową mieszkania lub do momentu zbycia lokalu lub jego likwidacji.
Kosztem tylko amortyzacja części mieszkania
Oczywiście kosztem może być tylko amortyzacja, tej części, która jest wykorzystywana na potrzeby firmowe. W tym przypadku odpisów amortyzacyjnych dokonuje się w takiej proporcji, w jakiej pozostaje powierzchnia użytkowa wykorzystywana na potrzeby działalności do ogólnej powierzchni użytkowej całego mieszkania.
Może 10 lat?
Amortyzacji mieszkania dokonuje się przy zastosowaniu stawki 1,5%, a to oznacza, że do pełnego zamortyzowania potrzeba ponad 66 lat. Okres ten można jednak skrócić stosując indywidualną stawkę. Można ją podwyższyć maksymalnie do 10%, a to już skraca czas amortyzacji do 10 lat. Nie zawsze jest to jednak możliwe.
Takie rozwiązanie może zastosować tylko ten przedsiębiorca, który udowodni, że:
-przed nabyciem lokal był używany co najmniej przez 60 miesięcy (5 lat) lub
-poniósł nakłady na ulepszenie tego lokalu w wysokości co najmniej 30% wartości początkowej przed wprowadzeniem tego lokalu do ewidencji.
Odpisów amortyzacyjnych od własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej dokonuje się natomiast przy zastosowaniu rocznej stawki amortyzacyjnej w wysokości 2,5 procent.